Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-01-09 19:20

Wie kent zijn biologische vader niet?

Geplaatst door de TopicStarter : 31-01-09 19:20

Ik wil er toch eens met mensen over praten die iig in een soort gelijke situatie zitten. Hier komt mijn verhaal:

Ik ben door mijn moeder opgevoed en ik heb een 10 jaar oudere broer waar ik een heel slecht contact mee heb. Eigenlijk hebben wij elkaar nooit gelegen omdat hij mij (min of meer) kwalijk neemt dat ik besta. Dat opzich is al niet echt prettig maar toen ik klein was merkte ik er niet zo gek veel van, dat kwam voornamelijk vanwege het leeftijdsverschil. Ik heb mijn moeder al van jongs af aan gevraagd waarom ik geen papa had en mijn broer en vriendinnetjes wel. (Even tussendoor mijn moeder is van mijn broer's vader gescheiden toen hij 1 jaar oud was en ik ben van een andere man) Daar kwam nooit echt een duidelijk antwoord op tot ik ongeveer 9 was. Toen vertelde ze dat ze een korte relatie had gehad met een man waar ik dus het reultaat van was, ook vertelde ze dat ze afen toe nog contact met elkaar hadden. Ook heeft ze me toen een naam gegeven dus voor mij was X mijn vader.

Op de 50ste verjaardag van mijn moeder (ik was 14) heb ik aan mijn oma verteld wie mijn vader was, waarop zei antwoorde: Oh dan heb je nog 3 broers. Ok dacht ik waarom niet en heb mijn moeder hiermee geconfronteerd waarop zei antwoorden: nee je hebt 4 (half)broers en 1 half zusje ! van de jongens was er wel al 1 overleden toen. Heel vreemd om te horen allemaal. Mijn moeder wou me toen ook niet in contact brengen met mijn vader. Waarom precies dat weet ik eigenlijk niet meer.

Ik heb er door de jaren heen vaak naar gevraagd maar altijd was er wel een excuus totdat ik het echt zat was. Ik heb toen gezegd je helpt me of ik doe het alleen je zegt het maar. Uiteindelijk heeft ze me de namen van mijn broers en zusje gegeven (3 zijn ouder waarvan 1 overleden 1 jonger broertje en een zusje)maar er ook bij gezegd dat ze niet 100% zeker was dat hij de vader was. Ik ben toen met de oudste 2 begonnen. 1 had ik via hyves vrij snel gevonden blijkt die in dezelfde stad te wonen als ik! Ik heb hem toen een pb gestuurd via hyves. maar helaas gebruikte hij die niet. Ik ben toen verder gaan zoeken en vond toen de oudste van de 2( allemaal via,via,via heel veel mensen hebben me geholpen) . Uiteindelijk had ik een e-mailadres. Ook hem heb ik een email gestuurd en diezelfde middag zaten we al aan de telefoon. Dat is het meest surrealistische moment van mijn leven. Hij heeft zijn vader op de hoogte gebracht van mij. En toen kwam er een heel ander verhaal:

Mijn moeder heeft destijds een korte relatie met hem gehad maar heeft in dezelfde cycles een one night stand gehad en bleek toen zwanger. Ze wist niet 100% zeker wie de vader was maar gokte op X. Hij was op dat moment nog getrouwd en omdat mijn moeder hem niet in de problemen wou brengen heeft ze tegen hem gelogen en gezegd dat hij niet de vader was, maar de one night stand. De one night stand was een aantal jaar ouder en is vrij kort na mijn geboorte overleden. X was dus bijzonder verbaasd en zowel mijn moeder als X stonden op een DNA test. De dna test was dus erop of eronder. Letterlijk alles of niks.We hebben de test (10 dagen wachten op de uitslag hopen en dromen) uitgevoerd en ongeloofelijk maar waar de test was negatief. Dag vader dag broertjes en zusje alles viel in een klap in duigen. Toen was er niks meer geen hoop maar ook geen onrust. Een heel vreemd gevoel. Je moet gaan rouwen om iemand die je niet kent. Rouwen om wat je had kunnen hebben. En een zwart gat met vragen die nooit beantwoord zullen worden. Ja ik het weet niet een heel vreemd gevoel om uit te leggen.

Dit is allemaal vorig jaar gebeurd en het gaat redelijk goed met me. Soms voel ik me wel leeg van binnen, ook omdat het contact met de rest van mijn familie heel stroef verloopt behalve met mijn moeder. Mijn moeder is verder een geweldig mens wat alles heeft gedaan voor mij wat ze maar kon. Ze heeft altijd gehandeld denkende wat het beste voor mij was. Dat ze daar een aantal beoordelingsfouten in heeft gemaakt, welke ouder niet.

Nu is mijn vraag dus: wie herkent dit of heeft een soortgelijk iets meegemaakt? Lijkt me best prettig om er eens met andere over te praten.

**Geplaatst**: 31-01-09 19:40

Re: Wie kent zijn biologische vader niet?

Geplaatst: 31-01-09 19:40

Hey

Ik heb een soort gelijk iets meegemaakt, maar eigenlijk ook weer heel anders...
Ik zal het globaal neerzetten.
Mijn moeder was eerst getrouwd met een andere man in Italie. Daar heb ik 2 broers van. 1 Is altijd in italie gebleven en is nu 38.Ik ken hem niet (op een aantal vage telefoon gesprekken na van toen ik 5 was) Mijn andere half broer was met mijn moeder mee naar nederland gegaan en is nu 31. hem zie ik als een volle broer ook al hebben we niet een dik contact!

In NL is mijn moeder getrouwd met mijn vader end aar kwam ik dus uit... Toen ik 9 maanden was gingen ze scheiden. In het begin ging ik daar in de weekenden nog wel eens heen maar toen ik ongeveer 2 of 3 was ook niet meer. Daarna lang geen contact gehad. Op mijn 8e was hij eens langs geweest en gaf me mijn eerste cadeau. Daarna jaren weer geen contact. Toen ik 13 was zat hij plotseling in de woonkamer op een dag. Ik heb hem toen flink uitgescholden uit boosheid. Ik heb toen de hele dag op mijn kamer gezeten. Daarna weer geen contact.

Toen ik 16 was heb ik toch weer eens contact gezocht met hem. Daarna tot vorig jaar contact gehad, maar dit is weer verbroken.

Ik heb 2 zusjes van hem. 1 van 12 en 1 van net 2. Met zijn vrouw heb ik lichtelijk contact en dat hebben we eigenlijk al die jaren ook zo gehad. DIt wil ik ook zodat ik mijn zusjes kan blijven zien.

Zijn ouders zie ik sommige tijden wel dan weer jaren niet. Wel hebben we soms telefonisch contact en sturen we kaarten met speciale dagen.

Als je vragen heb mag je die stellen evt. via pb..