Zoals de titel al zegt ; kaarten leggen.
Omdat ik een hele moeilijke periode achter de rug heb, en nogal twijfelachtig tegenover de toekomst sta besloot ik eens mijn kaarten te laten leggen. Daar mijn moeder, ikzelf en mijn jongere broertje spiritueel aangelegd zijn, geloof ik in dit gebeuren. <maar wat er uit mijn kaarten kwam kan en wil ik niet geloven.
Nu heb ik vier jaar lang een relatie gehad met een jongen [ j ]. Vier jaar lang was hij mijn allerbeste vriend. Jaren geterorriseerd door zijn vader en zijn nieuwe vriendin, de grootste hel doorstaan samen. Ik hield van hem, hij van mij. We waren er altijd voor elkaar, 24/24. Dagen hebben we ons een andere en betere toekomst voorgesteld. Niemand zou ons kunnen scheiden. Totdat de kleine irritaties groot werden, en ik uiteindelijk niet om het feit heen kon dat ik hem niet meer aantrekkelijk vond. Ik zag hem graag, maar meer als broer. De spanning, sensatie, en partnergevoelens waren weg. Ik heb er een jaar over gedaan om het uit te maken. Ik had hem nodig en hij mij. Ik ging in opname, en hij bleef mijn beste vriend. Ik kon hem niet loslaten, de gedachte alleen al deed me stikken. Ik hield zoveel van hem, maar ik kon ook niet bij hem zijn. Ik had andere relaties, maar daar wilde ik nooit het contact met J. voor verbreken. hij was belangrijk voor mij en ik voor hem. Niets of niemand zou ons uit elkaar krijgen. Tot aan oktober.
Ik leerde toen mijn vriend kennen. Dat klikte meteen en we waren beide al vanaf dag een verliefd. We konden over Alles praten, en voor het eerst in mijn leven durfde ik verder te denken dan alleen J. en ik. Ik durfde eindelijk alles wat fout aan de relatie met J. was toe te geven [ en geloof me, dan kom je veeel fouten tegen] en eerlijk te zijn over mijn gevoel. Wat ik echt wilde. En toen realiseerde ik mij dat mijn vriend veel meer te bieden heeft dan J en dat het tijd werd om uit die cirkel te stappen. Ik koos voor mijn vriend, en J. begon zijn eigen leven. Tussentijd behoorlijk belazert, gekwetst geweest door hem en hij heeft me een mes recht in mijn hart geduwd. Ik weet het zeker, met hem wil ik niet meer samen zijn. Maar tot voor kort kon ik hem toch niet loslaten.
Daarom besloot ik om naar een kaartlegster te gaan. Om uit te vogelen waarom ik zo hard aan J. hang, dat het een stekende pijn geeft hem te verliezen, maar dat een relatie met hem ook niet is wat ik wil. ik had een foto van mijn vriend en eentje van J. Die vrouw zei uiteindelijk dat mijn hart bij J. hoorde, en dat mijn huidige relatie zowiezo kapot zou gaan omdat ik voor mijn ex zou kiezen. Ik zou weer naar hem terug gaan, maar ik kan daar met mijn hoofd niet bij. Ik ben ongelooflijk blij dat ik eindelijk van heel die relatie en situatie afben, en nu opeens word er verteld dat ik naar hem terug zou gaan? ik begon zowaar te huilen.
Hoe kan dat nou? Ik hou zielsveel van mijn huidige vriend. We zijn nog maar vier maanden samen, maar dit is puur, echt en heerlijk. Ik heb mezelf nog nooit zo lekker gevoeld bij iemand, nog nooit zo'n goede gesprekken/discussies/gezelschap/liefde/tederheid/overdreven lekkere sex gehad. Hij opent een hele andere mooiere wereld voor me. Ik wil met hem samen zijn, ik wil met hem een leven opbouwen. Ik doe zo'n moeite om J. los te laten en door te gaan, en dan uiteindelijk moet ik mijn huidige vriend loslaten terwijl ik net met hem wil samen zijn? Ik zei ook; maar dat hoeft toch niet te gebeuren? Mevrouw zei dat de kans negentig procent was.
Dat baart me zorgen, ik houd namelijk van mijn huidige vriend en ik wil deze relatie gewoon verder zetten. Maar nu ben ik zo bang dat dat niet mogelijk zal zijn. En nu vraag ik mezelf af in hoeverre dit waar zou kunnen zijn. Zou het kunnen kloppen dat die vrouw gelijk heeft en ik daadwerkelijk weer naar J. terug zal gaan? Of is dat helemaal niet noodzakelijk om te geloven dat ik en mijn vriend niet samen blijven? Ik weet ook wel, leef niet naar wat er gezegt word, dat doe ik ook helemaal niet, maar ik zit toch een beetje met de piepers omdat ik echt niet zonder mijn vriend wil.
Nou, sommige mensen zullen zoiets kwatch vinden, dat kan; dat respecteer ik ook. Maar ik zou het ook fijn vinden dat het gerespecteerd word dat ik de keuze heb gemaakt om toch te gaan.
Mijn vragen dus.
1; Ooit zelf al een kaarten laten leggen?
2; Zouden die kaarten gelijk hebben wat relaties betreft?
Alvast bedankt, en sorry voor het ietwat lange schrijven.