Vandaag is de grote dag, dan word ons kleine meisje gedoopt. En extra speciaal omdat ze met nog een meisje uit het dorp gedoopt word. In zo'n kleine gemeente als hier is dat erg speciaal!
Eerst hebben we onszelf klaar gemaakt en de paarden gevoerd. Om ongeveer 8.00u was Iefke wakker en heb ik haar klaar gemaakt. Om half9 nog even gevoed en toen samen met onze buurman Bernd en de rest van het bezoek op naar de kerk.
(Bernd is onze buurman, waar wij een zeer goede band mee hebben en is dus ook de peetoom van Iefke, zeker hier in Duitsland is dat een grote eer)
De dienst begon en hier in duitsland beginnen ze vrijwel direct met de doop. Daarna de rest van de dienst met zingen etc...
En toen bij het laatste lied gebeurde het;
Wij (m'n man, ik met Iefke, Bernd en m'n moeder) zaten in het bankje vooraan. Bij het laatste lied ging dus iedereen staan, en in een keer denk ik, waarom stoot Bernd me dan aan, zo hard dat ik ook bijna viel met Iefke. Maar toen ik naar 'm keek kon ik hem nog maar net op tijd "opvangen". En zat hij op de grond bewusteloos.
Hij is hartpatient, en iedereen, ook de rest van de mensen (is een kleine gemeente en eigenlijk iedereen uit het dorp kent Bernd) was natuurlijk enorm geschrokken.
Even later kwam hij bij en hebben we hem op een kerkbankje gezet.
M'n man en ik zijn alvast naar huis gegaan, want daar was de visite al naar toe gegaan, en m'n man z'n moeder had Iefke vast meegenomen. Mijn vader en moeder (die wonen bij ons in huis) zijn met de buurvrouw blijven wachten op de ambulance.
Gelukkig was het nog een gezellige middag en zijn we enorm verwend, maar toch was er een bepaalde ondertoon. We wisten nl niets van Bernd. En m'n ouders waren ondertussen al terug.
Maar gelukkig kwam uiteindelijk ons buurmeisje (van de andere kant en ook zijn kleindochter) vertellen dat ze met de taxi waren aangekomen. Hij ging nog even naar bed en zou later even langs komen.
Ze zijn vanavond even langs geweest en het bleek dus ook van zijn hart af te komen. Z'n bloeddruk was te laag en het was ook heel warm in de kerk. Normaal zit hij ook achter in en als het dan te warm word gaat hij even naar buiten, maar dat wilde hij niet doen nu omdat hij voorin zat en dooppeter (zoals dat hier heet: Taufpate) is. Maar gelukkig gaat het nu goed. Hij moet nog wel langs de huisarts voor controle, maar ik, en de rest ook natuurlijk, was erg blij om hem weer even te zien.
Dit alles laat ons ook wel weer zien en beseffen hoe snel het voorbij kan zijn met een mensenleven.
Ook nog een heel mooi kado voor Iefke van ze gekregen, een loopstoeltje, voor als ze straks wat groter is.
Verder nog een kinderbijbel van de kerk waar de pastor wat ingeschreven heeft, en nog meer mooie dingen.
We hebben haar uiteraard ook de doopjurk weer aangetrokken en foto's gemaakt. Ons buurmeisje Nina had die bij thuiskomst met luier verschonen alvast uitgetrokken en had er niet aangedacht.
Het was een mooie dag maar ook een dag om nooit te vergeten. Gelukkig met een goede afloop!
Dooptekst (deze mag je hier zelf bepalen):
Psalm (22:10) Gij zijt het immers, die mij uit den buik hebt uitgetogen; die mij hebt doen vertrouwen, zijnde aan mijner moeders borsten.
(22:11) Op U ben ik geworpen van de baarmoeder af; van den buik mijner moeder aan zijt Gij mijn God.
Samen met peetoom Bernd: