Ik wou jullie om een paar tips vragen om mijn ouders te vertellen dat ik eigenlijk van richting wil veranderen en dus van hogeschool naar universiteit wil gaan. Het verhaal zit dus zo:
Ik ben dit jaar begonnen aan mijn opleiding Lager Onderwijs. Toen ik begon was ik er van overtuigd dat dit wel iets voor me was en was ik gemotiveerd. Door omstandigheden is deze motivatie steeds minder geworden (lectoren die riepen dat dit niks voor mij was ed) maar toch bleef ik taken maken, kwam als een van de weinige naar bijna alle lessen,.. Maar hoe langer het duurde hoe minder gemotiveerd dat ik was. Als wij demolessen kregen had ik niet meer het gevoel van 'ja, dit is wat ik wil doen'. Er was ook weinig uitdaging in de studie, nu met de examens zit ik meer achter de laptop dan dat ik aan het studeren ben, gewoon omdat het me niet zo veel interesseert en ik dit gewoon niet meer wil en toch gaan de meeste examens me redelijk goed af.
Ik was al een tijdje aan het denken om misschien over te stappen naar een andere richting, die mij echt interesseert en dat is Archeologie. Dat was mijn twijfelpunt op het einde van het middelbaar en blijkbaar heb ik voor het verkeerde gekozen.
In het tweede semester (vanaf 9 februari) wil ik dus naar de universiteit. Het enige probleem is dus dat mijn ouders hier bijna niets van weten. Ik ga het sowieso overleggen dit weekend aangezien zij mijn studies betalen. Maar ik voel me hier heel slecht over. Ze gaan niet boos zijn denk ik, maar ik voel me zo schuldig omdat ze nu eigenlijk een half jaar geld hebben weggegooid bij wijze van spreken maar anderzijds wil ik ook niet in de situatie van een vriend van mij zitten die al 4 jaar iets doet wat hem niet zint en er geen werk in ziet later.
Enig idee hoe ik het mijn ouders best kan vertellen? Of wanneer in het weekend?
Alvast bedankt, Suzanne
PS: ik heb ook al een mail gestuurd naar de faculteit om meer uitleg en heb er een hoop voor teruggekregen en ben op dit moment echt supergelukkig dat ik technisch gezien de mogelijkheid heb om te doen wat ik eigenlijk toch 6 jaar al wil doen! maar het schuldgevoel blijft toch wat knagen en het is zeker niet dat wij iedere cent moeten omdraaien thuis maar toch..
Zoals je zegt: beter nu wisselen en een half jaar geld kwijt, dan volhouden, iets tegen je zin doen en na een paar jaar alsnog beslissen dat dit niet is wat je wil...
Meis, ik zou het lekker zo snel mogelijk doen! Desnoods zo meteen, onder het eten! Hoe langer je het uitstelt.. hoe moeilijker het wordt! En dan kun je misschien ook dingen samen uitzoeken. Vertrouw er maar op, het komt goed!
Enne, als je hebt verteld hebt, laat je ons dan weten hoe het is afgelopen?
Wees gewoon eerlijk naar jouw ouders toe en vertel waarom je wilt veranderen van studie. Als je aan het begin van jouw studie al zo twijfelt, kun je beter nu stoppen en een half jaar studiefinanciering kwijtraken, dan in het derde jaar alsnog stoppen. Schuif het niet langer voor je uit... Ik ben twee keer met een studie gestopt en ben vaker een nieuwe opleiding gestart. In het begin konden mijn ouders het niet altijd waarderen, maar naarmate ze zagen hoeveel plezier ik beleefde aan de nieuwe studie, draaiden ze altijd bij. Ik moet zeggen dat ik altijd zelf al mijn studiekosten heb betaald. Mochten je ouders daar een probleem van maken, dan zou je misschien een regeling met hen af kunnen spreken dat je de kosten van dat halve jaar terug betaalt.
Ik denk dat je ouders liever hebben dat ze een half jaar weggooien aan geld, dan 4 jaar! Het is natuurlijk wel moeilijk voor jezelf als je je schuldig voelt, maar ik denk dat je ook daarover eerlijk moet zijn tegen je ouders. Sowieso niet deze studie blijven volgen als het je toch niets lijkt. Dat je een verkeerde keus hebt gemaakt is toch niet erg? Er zijn genoeg mensen die na een half jaar stoppen/wisselen van studie! Gewoon eerlijk zijn tegen je ouders, nee heb je, ja kan je krijgen.
Wat hierboven inderdaad ook al gezegd is, ik denk dat je ouders liever nu erachter komen dat dit niet jouw studie is, dan wanneer je je diploma hebt en er niks mee doet. Heel goed dat je eerlijk gaat zijn tegen je ouders, maar waarom wachten tot het weekend? Begin er desnoods onder het eten over? Ik heb ook in zo'n situatie gezeten en durfde mijn ouders het ook niet zo goed te zeggen (hoewel ik deze studie zelf betaalde) maar ze zeiden direct: als je het niet meer leuk vind, moet je gewoon stoppen, het is anders echt zonde geld. Je kunt ook niet zeggen dat je het niet geprobeerd hebt toch?
Ik zit op kot/kamers en ik zou het graag persoonlijk zeggen en niet over de mail En dat er genoeg mensen stoppen is wel waar, ik denk dat de helft van mijn klas wel iets anders gaat doen Ik zal jullie op de hoogte houden van het weekend maar dat duurt nog laaaang. Ik ben van Belgie dus met studiefinanciering ofzo helemaal geen ervaring. Ik weet wel dat we een deel van het inschrijvingsgeld kunnen terugkrijgen en ik hoop nog een paar boeken te kunnen verkopen.
Mijn vader stuurde vandaag een mail om te vragen hoe het ging enzo. En toen heb ik ook meteen in de antwoordmail gezet dat ik van richting wilde veranderen en daar in het weekend graag over zou willen babbelen met hun. En mijn zus heeft al laten weten dat ze niet blij waren maar ook niet boos.
marieke84
Berichten: 669
Geregistreerd: 06-03-07
Geplaatst: 13-01-09 22:02
gewoon doen, ik had het ook in mijn eerste jaar hogeschool, ik ben na een half jaar gestopt en ben naar de unief gegaan. Ik ben zo blij dat ik mijn hart gevolgd heb. Mijn ma was ook niet echt blij, maar ze verstond het
Ik zie in je profiel dat je in Heverlee studeert. Toevallig woon ik ook in het Leuvense en heb ik er ook gestudeerd. Als ik het goed begrijp, ben je van plan om dan aan de KULeuven archeologie te gaan studeren. Ik kan je sterk aanbevelen om dan eens een afspraak te maken met de dienst studieadvies van de KULeuven. Zij zullen je kunnen helpen in het nemen van een weloverwogen beslissing.
Verder zou ik het thema inderdaad openlijk bespreken met je ouders. Het is beter om nu te veranderen dan over een jaar of 2. De vraag blijft nu natuurlijk of archeologie echt je ding zal zijn. Enerzijds kan je dit pas weten als je het geprobeerd hebt, maar anderzijds lijkt het me zinvol om je op voorhand goed te informeren en eventueel te laten begeleiden op de dienst studieadvies.
Ja ik ga het in het weekend overleggen en als ze akkoord zijn stuur ik meteen een mailtje naar de faculteit voor een afspraak voor verdere info. Ik ga me ook pas uitschrijven op de hogeschool als ik ben ingeschreven en het grotendeels in orde is. Stel dat het niet loopt zoals het moet kan ik nog altijd het tweede semester deze opleiding. Ik ken al een paar mensen van de opleiding archeologie en daar heb ik al veel informatie van.
Tuurlijk zullen je ouders niet gelijk blij reageren, maar beter nu overstappen naar een andere opleiding dan over 1,5 jaar er achter komen dat het niets is en dan stoppen. Dan is het moeilijker om de energie weer te vinden.
Tja.. je ouders waren dus duidelijk bang dat je na een tijdje misschien weer van studie wou veranderen. Maar mooi dat je archeologie mag doen. Heel veel succes!