Geplaatst Ik wou dit eigenlijk liever niet op internet plaatsen maar ik heb een luisterend/lezend oor nodig. Ik voel me nu erg eenzaam en weet niet goed hoe ik hier mee om moet gaan.
Na 2,5 jaar een relatie te hebben gehad met mijn vriendin besloten wij samen even een pauze te nemen en waren we even "single". Dit besloten we omdat wij allebei mentale problemen hebben en deze los van elkaar op moeten lossen, we leunden teveel op elkaar en werden zo niet 2 losse, volwassen personen (21) maar 1 persoon. We zeiden erbij dat we altijd bij elkaar terug zouden komen omdat we erg veel van elkaar houden, en al toekomstplannen hadden samen. We zijn elkaars eerste liefde/vriendin trouwens..
Maar nu heeft zij tijdens deze pauze contact gekregen met een andere meid. Ze heeft een contact advertentie geplaatst voor vriendschappelijk contact wat nu behoorlijk meer is dan vriendschappelijk contact. Ze doet niets anders dan msn-en hyves-en en sms-en sinds ze haar kent (nog maar 5 dagen trouwens), ze ziet me totaal niet meer staan.
Eerst was ik alles voor haar, draaide haar wereld om mij, wou ze noooooooit zonder mij (zei ze huilend), en ineens....boel omgeslagen.
Gisteren (inmiddels eergisteren trouwens) zei ze nog tegen mij dat ze met me oud wou worden, ze gaf me kusjes/knuffels en we waren altijd samen. We waren behoorlijk close, ook zonder de titel "Relatie", dat zijn we altijd geweest. Er was niets anders, zij gedroeg zich niet anders, ik ook niet..het ging eigenlijk heel lekker. We deden dingen apart van elkaar, gaven elkaar de ruimte maar kwamen altijd bij elkaar terug.
Vanacht sloeg het ineens om. We hadden besloten dat we tijdelijk apart gingen slapen. Dat omdat ik toen wist van haar internet vriendinnetje en ik haar gewoon de ruimte wou geven om vriendschappelijk wat op te bouwen zonder dat ik er boven op zat. Zij was hier altijd FEL tegen maar ineens was het goed. Die avond zaten we allebei om onze eigen kamer en dat was wel lekker maar toen we gingen slapen stortte ik in. Ineens was ik alleen, na 2,5 jaar lag ik alleen in bed, zonder ademhaling en contact van een ander. Het was een nachtmerrie. Ik kon niet slapen en vroeg haar bij me te komen. Dat doet ze normaal altijd, we waren elkaars vangnetje, vertrouwde adres, alles..maar ineens duurde het lang. Ze zat namelijk op msn, en wie ging er voor..je raadt het al. Dus ik kwam bij haar, maar dat was ook niet goed. Ik wou even een dikke knuffel en weer naar bed, poging 2. Maar knuffelen met een laptop in je handen gaat moeilijk. Dus ging ik teleurgesteld weg. Dat was nog nooit gebeurd. In bed begon ik te huilen want ik voelde mijn grote liefde door mijn vingers weg slippen.
Na een tijdje kwam ze bij me en begon ze te praten. Dingen die ze me nooit verteld had. Ze voelde al weken niets voor me, sinds we de pauze hadden ingelast. Dat hebben we nota bene samen gedaan en zij stond er achter. Ze had me dit eerder moeten vertellen. Ze voelde meer voor internetvriendinnetje (ga geen namen noemen) en wou perse met haar op msn. Ze wou absoluut geen relatie meer met me, waren haar woorden. Niet bot trouwens, maar dat waren haar woorden. We hebben meer dan een uur gepraat. Ik heb voornamelijk gehuild. De toekomst die ik zag met haar stortte voor mn ogen in. Alles was ineens anders. Alles wat ze zei geloofde ik niet meer. Ze hield van me, zei ze een aantal dagen geleden..Dat was niet waar. Ze wou met me oud worden, zei ze ook een aantal dagen geleden nog..was ook niet waar.
We hadden al samen gesproken over het internetvriendinnetje omdat ik het zo goed mogelijk op wou lossen, ik wou haar de ruimte geven en niet meteen kwaad worden. Ik wou ook niet dat het internetvriendinnetje (was net uit een 7 jarige relatie kwam) gekwetst werd, dus gaf ik haar de ruimte om het met haar op te lossen. Wij hadden afgesproken (de nacht voor de break up dus!) dat zij het af zou sluiten en alleen vriendschappelijk verder wou. We hadden nog gepraat over kinderen, die ik heel graag wil, en de namen er van.
Hoe kan iemand die 2,5 jaar om me heeft gegeven, van me heeft gehouden me als een baksteen laten vallen? Hoe kan iemand in 1 dag, door een onbekend internet persoontje compleet omslaan en niet meer bij me willen zijn? Hoe kan dat nou? Ik begrijp het niet. Het scheurt me helemaal kapot van binnen..
Hoe kan ik hier nu mee om gaan?
We wonen nog in hetzelfde huis maar op aparte kamers..ik woon bij haar in samen met een klasgenoot (soort studentenhuis dus) omdat ik nergens anders heen kan. Hier is mijn school, verder niets trouwens want ze heeft me de afgelopen 2,5 jaar zo afgezonderd, zo toegeeigend dat ik hier bijna geen kip ken.
Ze heeft meerdere malen laten weten dat internetvriendinnetje voor mij gaat. Ik heb haar heel vaak gevraagt of ze met me wil praten maar het duurt minimaal 3 kwartier voordat ze achter de computer weg komt. Vanavond wil ze niet praten want ze zit op msn.
Ze geeft me soms valse hoop dat ze bij me terug wil komen en er samen aan wilt werken en een minuut later zit ze op msn of smst ze..Ze denkt dat ik het niet door heb maar juist dat gedrag onder mijn neus doet me zoveel pijn.
Sorry voor het lange en warrige verhaal maar ik moest het kwijt. Het knaagt zo aan me. Heeft iemand tips? Hoe kan ik hier mee omgaan, wat kan ik nu het beste doen. Het liefst zou ik nu het internetvriendinnetje een mail sturen met de uitleg wat ze kapot heeft gemaakt maar het is niet haar schuld..zij wist niet dat wij nog deels samen waren.
