Dat je dat op een terrasje zit, samen met een vriendin kijkt wat er langs komt, en alle jongens die je wel interessant zou kunnen vinden trekjes hebben van die ene jongen waar je ooit wat meehad.
Of een jongen heel leuk vinden, en dan kijk je er met een nuchtere blik naar, en opeens realiseer je je dat die jongen ergens toch wel erg op je ex lijkt...
Altijd zwarte haren, blauwe ogen, nét dat lachje, die bouw, die houding, taalgebruik...
Ik vroeg mij af of meerdere mensen daar last van hadden. Of het dan toch een kwestie van smaak is, dat je dat onbewust doet, of dat het in sommige gevallen wel erg 'toevallig' is.




We zijn zonder ruzie uit elkaar gegaan hoor, het ging nog allemaal goed, alleen ik had een zware tijd en ik wilde hem niet 'verwaarloze' omdat hij zo goed voor mij was, dus heb ik gezegd even rustig aan te doen, tot dat het weer wat beter ging.
Maar verder verschillen ze als dag en nacht van elkaar.
.)