Geplaatst Leuk dacht ik en ik ging mee, had ik dat nou maar niet gedaan zeg
Ik heb er een ontzettende hekel aan als mensen te dichtbij komen en helemaal als ik ze niet ken maar die Jantje wilde de hele tijd dat ik naast hem kwam zitten en dan ging hij zowat bij mij op schoot zitten en ik walgde al van zijn gedrag maar nu helemaal dus ik werd daar stront chagerijnig van.
Nou toen begon het hoor, de hele tijd banketstaaf opmerking, mij uitlachen etc. Ik heb het maar niet op gereageerd want dat vinden ze alleen maar leuker.
Komt die Jantje zojuist naar me toe op msn van ja ben je altijd zo saai etc. Dus ik zo nee maar ik houd er niet van als mensen te dichtbij komen en die poedersuiker hielpen helemaal niks gek he dat iemand dan chagerijnig word
En toen werd ik helemaal finaal de grond in geboord.Dit is toch niet normaal of ligt dat nou aan mij? Ik ga voorlopig lekker niet meer uit want zij gaan toch altijd mee triest bah bah bah
Bedankt voor het lezen
Ik zou om te beginnen eens een gesprek aangaan met je vriendinnen en vertellen dat je het niet zo leuk vindt dat die 2 jongens erbij zijn. Leg gewoon uit wat je probleem is. Als dan blijkt dat er nog meerderen zijn die hen niet zo goed kunnen verdragen, kan je samen iets afspreken, dat ze er bv. niet altijd bij hoeven te zijn etc. Maar zelfs als jij de enige bent die zich aan hen irriteert, moet je je niet zomaar opzij laten zetten. Echte vriendinnen houden daar rekening mee en gaan dan ook eens weg zonder hen erbij.
). Stuur een paar gevatte opmerkingen terug, tot ze doorhebben dat je niet me je laat sollen.
