De buschauffeur stopte en belde 112, samen met een voorbijgangster heb ik hem gereanimeerd.
Helaas heeft hij het niet gered
.Heb het toen allemaal weg gestopt, niet bewust, maar ben sterk gebleven en gewoon door gegaan.
Nog steeds krijg ik tranen in mijn ogen als de ambulance of politie met gillende sirenes langs me scheurt.
Nu was ik tassen aan het opruimen en ineens kwam ik een briefje tegen met daarop naam van da ambulancebroeder met wie ik met de tweede ambulance mee ben gegaan naar het ziekenhuis.
Vaak denk ik dat ik er klaar mee ben, maar op dit soort momenten.......
er komen dan ineens weer allemaal flitsen van het hele gebeuren langs.
Weet niet zo goed hoe dit nog goed te verwerken zeg maar.
