Geplaatst - Lieve Myra.
- Er was eens een klein meisje met een bos wild haar,
ze speelde niet met poppen want die vond ze raar -
ja, want dit meisje was niet voor de poes;
ze trok hun haar eruit en sloeg het tot moes.
Ze droomde van wilde landen en verre streken
grote bossen, diepe kreken
koude geisers en warme baden
de naam van het land is nu wel te raden:
IJsland; het wilde land van kou
dat is waar ze o zo graag heen wou
niet alleen voor het schitterende land
nee, er was nog meer aan de hand;
daar op de groene IJslandse weiden
graasden de dieren waarop ze zo graag wilde rijden
in tölt roffelen door het bos
gezeten op haar schitterende IJslandse ros.
Het kleine meisje droomde maar
van de galopperende kleine paardjes daar
met stift en potlood zette ze hen op haar papier
zo waren ze toch nog een beetje hier.
Haar kunsten werden beter en ze werd zo goed
dat ze het nu voor geld en opleiding doet
maar diep in haar hart wilde ze geen paard van papier
kon ze niet daarheen, dan maar eentje hier!
Na tijden van dromen en wilde gedachten
was de tijd aangebroken; ze kon haast niet wachten
verliefd werd ze op een klein bolletje wol
Gefjun geheten; haar hart was er meteen van vol
want eindelijk is het er toch van gekomen
haar grootste wens waarvan ze eerst alleen kon dromen
ze kan nu genieten van haar eigen IJslandse paard.
Samen galopperen en tölten ze in volle vaart
over de Hollandse wegen.
En als je goed oplet, kom je ze misschien nog wel eens tegen;
Myra en haar IJslandse paard
voor mij zijn ze samen meer dan goud waard!
- Bente.
