ben nu al bijna 4 jaar samen met mijn vriend (vanaf mijn 16e) ik hou ontzettend veel van hem en kan ook niet voorstellen hoe het zonder hem is maar de laatste tijd merk ik toch dat het allemaal zo snel is gegaan
vorige jaar zijn we gaan samenwonen (was toen 19) heel leuk en gezellig had hier niet echt mijn ding maar dat veranderde heel erg toen ik mijn paardje had gekocht! Het ging erg goed veel up en downs gehad ook vanwege het overlijden van zijn vader en een tante.
Maar nu begin ik toch te merken dat hij op mijn zenuwen werkt... zijn conract is niet verlengd maar dat geen donder om een nieuwe baan te zoeken maarja alles moet wel betaald worden natuurlijk...
hij zit maar beetje nutteloos thuis voert geen reet uit als hij uit zijn werk komt (contract loopt tot eind december)
we kunnen alleen maar ruzie hebben...
Bel ik hem net op natuurlijk weer zo stoned als een garnaal en nu denk ik echt bij mijzelf verdien ik dit wil ik dit nog wel... aan de ene kant denk ik bij mezelf blijf ik uit medelijden bij hem of hou ik nou nog echt van hem. Heb ik hier mijn energie nog voorover!
ik ben bang om alleen te zijn geen idee waar ik naar toe zou moeten gaan maar zo wil het voor mij ook niet langer meer!
sorry moest even mijn ei kwijt! (zit nu nog eens zonder peuken ook
) 