Geplaatst Ik ben erg verlegen, onzeker, en zeker ook in het begin bij hem, maar hij praatte wel, maar ik kon dus geen nee zeggen.
Het is 3 maand wat geweest. Midden juni heb ik het beeindigd. We lagen weer in bed, in een Bed en Breakfast, waar hij 1 x per week sliep, voor zijn werk.
Ik zag hem 1 x per week, en niet dat ik iemand moet controleren, maar het voelde niet goed. Tot ik er achter kwam, dat hij me gewoon lief vond, maar niks wou, hij had me ook nooit gevraagd, maar daar maakte ik me niet druk om. Hij is Christelijk, en begon er over, dat hij eigenlijk wel een beetje seksverslaafd was, en zich er toch niet goed bij voelde. Hij zei gelijk : "Ik heb wel vaker zulke relaties gehad, maar ik heb nu niemand hoor." Op dat moment geloofde ik dit niet.
Ik ken hem overigens van een datingsite, wat ik voor de gein deed met een vriendin. En een mailtje kreeg, en toch wel nieuwschierig was. Was overigens mn 1e vriend.
Sindsdien ben ik nog schrichtiger naar jongens toe, dan voorheen. Schiet al weg als er wat gezegd word, als iemand een arm om me heen slaat, schrik ik al.
Ik heb 1 goeie vriend en vriendin, die wisten hier van. Die vriend begon gelijk van : "Hij heeft je verkacht, naar de politie" Dit is geen verkrachting geweest, ik heb geen nee gezegd, misschien alleen misbruik? Geen idee of dat woord er wel goed voor is.
Nu een klein half jaartje later, lig ik nog steeds wakker, denk aan hem, droom over hem, etc.
Ik dacht vorige week nog aan wat hij zei. "Ik vind het zo raar, als het uitraakt, je ziet elkaar niet, dat mensen dan geen contact meer met elkaar opnemen. Dat wou mijn ex ook niet," blabla.
2 dagen erna, vorige week vrijdag, krijg ik een mailtje. Kreeg de schrik van mijn hart. Bert. Ik hoopte een doorstuurmailtje, maar zo is Bert niet. Bert komt over als een keurige man, netjes gekleed, beleefd. Zijn mailtjes zijn ook altijd heel erg netjes.
Kreeg ik een mailtje, hoe het ging, dat hij benieuwd naar me was, en hij vroeg nog een keer hoe het ging. Eigenlijk verder niks.
Ik heb dit nu al een week in mijn postvak in, besproken met vrienden, de 1e zegt ; terugmailen, de andere zegt van niet.
Ik heb dus al een week slapeloze nachten, als ik slaap, flink nachtmerries, en ik tril als de neter.
Wat zou ik doen? Kort maar krachtig mailtje? Ik denk dat hij het zelf niet ingezien heeft. Andere kant ; het was een slimme jongen, maar 9 jaar ouder dan mij.
Of gewoon niet mailen?
Sorry voor het enorme verhaal
