Ze komt regelmatig met verhalen "ik heb geweend", "Thomas heeft aan mijn haar getrokken", of "Lisa heeft mij geslagen". Mijn reactie is dan dat ze luid moet zeggen dat ze dat niet wil, dat dat pijn doet of gewoon "nee!". En dat ze het aan de opvoedsters moet zeggen. Lisa is er trouwens om bekend dat ze andere kinderen slaat en daar wordt rond gewerkt. Ook gesprekken met de opvoedsters en observatie tonen aan dat de opvoedsters alert zijn op zulke situaties en onmiddelijk ingrijpen.
Maar ze zullen heus niet alles gezien hebben dus zal het af en toe wel eens gebeuren.
Maar: gisteren vertelde mijn dochtertje dat "Lisa haar geslagen heeft" en dat "ik heb teruggeslagen". Mijn man zei dat hij dat niet goed vond en dat ze het aan de opvoedsters moest zeggen als dat gebeurde. Maar niet terugslaan.
Nu is het zo dat ik zelf ook zo ben opgevoed. Ik ben zwaar gepest geweest maar heb nooit teruggeslagen of gestampt. Ik heb het toen wel aan de leerkrachten verteld en die hebben me in mijn gezicht uitgelachen!
Wel is het zo dat mijn ouders me niet hebben geleerd om luid "nee" of "ik wil dit niet!" of zo te zeggen en op die manier de aandacht van de groep naar het gebeuren te leiden.
Mijn vragen aan jullie: is dit voldoende? Of moet je kinderen leren om meer of anders van zich af te bijten? Mag terugslaan als het maar voor een keertje is? Hoe voeden jullie je kinderen op tot weerbaarheid?

mijn oudste wil ook graag alles regelen en politie-agentje spelen in de klas. Het lukt haar wel aardig om de orde te houden geloof ik. Kinderen hebben daar (tot nu toe, ze zit in groep 5) nog geen probleem mee.
)