Of eigenlijk: ik ga haar maandag ophalen! Ben vanmorgen naar het asiel hier in Utrecht geweest. Daar zaten zoveel leuke katten, het liefst had ik ze allemaal meegenomen... Maar ik kwam dus voor Wendy, die ik op internet had gevonden. Ze kwam meteen luid mauwend op me af, kopjes geven, spinnen en uit enthousiasme beet ze me spontaan in m'n vinger...
Ze keek me echt aan van: 'mag ik met jou mee?'. Ze was als zwervertje gevonden in mijn oude wijk in Utrecht en zat nog maar 3 weken in dat asiel.Dit is ze:

Heb nog even naar de andere katten gekeken, maar daar zaten een hoop jonkies (1 of 2 jaar) bij of wat oudere, schuwe katten die heel veel aandacht nodig hadden (en ik werk nu eenmaal 4 dagen per week). Wendy is 4 en is vrij rustig, kan volgens de mensen van het asiel best aarden op een flat, maar ik moet haar de eerste twee maanden binnenhouden om te voorkomen dat ze de hort weer op gaat. Dat wordt dus ramen en deuren op hele kleine kiertjes houden of er horregaas voor timmeren (pff... want helemaal dicht net in juli en augustus is echt geen doen).
Het liefst had ik haar meteen meegenomen, maar omdat ik de rest van de dag weg zou zijn, leek het me beter om haar maandag op te halen. Ik werk die dag thuis en kan haar dan een beetje in de gaten houden en wegwijs maken in mijn huis.
Overigens blijft ze bij mij geen Wendy heten, dat vind ik echt geen naam voor een kat. Ze is zwart met een wit neusje en nog veel meer kleine witte aftekeningen, en ze heeft dus hele scherpe tandjes. Wat past er dan beter bij haar dan Tazzie, naar de Tasmanian Devil (de echte, niet die uit de tekenfilm). Mijn katje heeft wel een hogere aaibaarheidsfactor hoor!


_________________
<FONT COLOR="DARKBLUE"> Mannen leven van vergeten, vrouwen van herinneringen - T.S. Eliot</FONT>
<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Karin op 2001-06-30 23:47 ]</font>




.
ze blijft nu wel lief op schoot zitten, ik zal ook wel fotos maken