Geplaatst Ik heb even jullie wijze raad nodig hoor! Bijna 5 maanden heb ik vette verkering
Met mijn huidige vriend heb ik al eens eerder "gescharreld" zo'n 7 maanden voordat we serieus iets kregen. Dat heeft niet lang geduurd en was lang niet zo serieus als het nu tussen ons is/gaat.
We kwam daarvoor allebei uit een lange ( hij) en moeilijke ( ik) relatie en waren nog niet klaar/hadden nog geen zin om weer aan een nieuwe realtie te beginnen. Paar maanden geen contact gehad, maar ja echte liefde roest niet zeggen ze hé
We bleven elkaar toch wel erg leuk vinden en zijn we sinds zo'n 5 maanden dus serieus een stel.Enige nadeel dat we 148 KM bij elkaar vandaan wonen en allebei een drukke baan hebben ( hij heeft een heel groot vee en akkerbouwbedrijf en ik werk/studeer 38/40 uur per week bij de politie.)
Afgelopen 4 maanden zat ik in mijn werkkwartiel en ging in het weekend naar hem toe of hij kwam op een doordeweekse avond naar mij.
Sinds begin november zit ik weer op de academie en heb een druk rooster, niet zozeer de lessen maar wel heel veel zelfstudie en grote projecten/onderzoeken die ik met studiegroepje moet doen.
Het komt vaker wel dan niet voor dat ik van 08:00 tot 17:30 op de academie ben. Daarna nog een uur naar huis rijden, boodschappen, koken, eten en naar mijn paard.
Voor komend weekend heb ik genoeg te doen aan school, wil mijn huis weer eens goed onderhanden nemen, en vooral lekker lang overdag bij mijn paard kunnen zijn. Ook wil ik wel weer eens ouderwets met vriendinnen theeleuten ( in de stad) op zondagmiddag.
Afgelopen 4 maanden heb ik mijn vriend elk weekend en soms op een doordeweekseavond gezien en dat was altijd erg leuk. Ik werk ook gerust mee op de boerderij, red me prima alleen in zijn melkstal of ben met de trekker op het land aan het ploegen ofzo, dit vind ik ook leuk.
Nou zullen jullie denken, nou prima toch? Ja, dat is het ook maar ik heb eigenlijk heel erg de behoefte om aankomend weekend alleen te zijn. Zoals ik net al zei heb ik genoeg te doen en ik vind het ook wel lekker om gewoon een even alleen thuis te zijn.
Nu had ik mijn vriend gister aan de telefoon en hij vroeg of ik het weekend nog kwam, toen heb ik dus gezegd dat hij er maar uit moest gaan van niet. Ik heb hem uitgelegd dat ik veek voor school moet doen, in huis bezig wil en lang bij mijn paard wil zijn, eventueel met vriendinnen afspreken.
Dat vond hij niet zo leuk om te horen
Hij begon er meteen over dat hij wel hoopte dat we elkaar konden zien, hij zou wel naar mij toe komen en wilde wel helpen met huishouden en ook wel mee naar stal. Ik heb gezegd dat ik nog niet weet of dat uitkomt, dat ik het ook wel lekker vind om even alleen te zijn in het weekend.
Óf hij snapt dat niet, óf hij voelt zicht aan de kant geschoven maar hij gedraag zich alsof hij op zijn pik is getrapt. Gesprek liep daarna ook stroef dus dat was vrij snel daarna klaar.
Normaal smst hij 's morgens voor of na het melken altijd wel, heb nu niks van hem ontvangen. Ik had vanmorgen 3 uur 1 vak achter elkaar en moest zoveel opschrijven dat ik niet "stiekem" heb kunnen sms-en.
Daarna 2 uur sport gehad en toen ik onder de douche vandaan kwam en op telefoon in kluisje keek zag ik dat ik nog geen smsje gehad had, ik weet zeker dat hij normaal allang al wél had gesmst.
Het zit hem dus duidelijk niet lekker dat ik dit weekend niet wil afspreken. Nu kan ik hem wel gaan sms-en maar eerlijk gezegd geen idee wat ik er in moet zetten. Daarbij ben ik stiekem ook wel koppig en heb iets van, als jij niet smst doe ik het ook niet.
Toch voel ik me niet lekker in deze situatie, niet dat ik me l*llig naar hem toe voel, maar gewoon hoe het nu gaat tussen ons.
Is het dan zó raar dat ik een weekend voor mijzelf wil????
Zo doe ik het ook altijd hoor. Even een dagje voor mezelf en dan kan ik er weer tegenaan. Anderzijds zegt mijn vriend altijd dat ik toch niet effectief ben als ik 14 u per dag ga leren dus dat er dan vast wel wat uurtjes voor hem vrij zijn 's avonds 
