Baal er zo van, moet het even kwijt.
We gingen gister avond eindelijk weer eens uit eten met de hele familie bij elkaar (mijn ooms en tantes, neven en nichten en hun kids).
En we waren heel lang niet meer met de hele familie bij elkaar geweest.
Terwijl dat altijd enorm gezellig is, dus ik had me er heel erg op verheugd.
En het was ook ontzettend leuk en gezellig met de familie.
Ik ging even met een paar kindjes spelen in de speelkamer van het restaurant.
Tot op een gegeven moment er twee puberende huppelk*tjes kwamen die erg vervelend gingen doen richting ons.
Ik had al een aantal keer er wat van gezegd, later mijn neef ook nog eens maar ze hielden niet op.
We ergerden ons er kapot aan.
Toen hebben de mensen van het restaurant er ook wat van gezegd, maar de twee gingen gewoon door.
Uiteindelijk kon ik er echt niet meer tegen en ben ik een beetje onploft en heb ik niet zulke aardige dingen gezegd

De twee meisjes hebben we daarna niet meer gezien, maar toch heb ik mijn avond door hun laten verpesten.
Als ik ze nou gewoon had genegeerd had ik een leuke avond gehad.
Maar ik ben weer zo'n doos die zich dat heel erg aantrekt en dus haar avond laat vergallen.
Ik baal daar zo van!
En mezelf kennende blijf ik ook weer een aantaal dagen chargrijnig rondlopen omdat ik me erom druk blijf maken.
Sorry voor dit hele verhaal, maar moest het even kwijt.

Dus niet meer mee zitten