Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-10-08 20:57

Ik heb het helemaal gehad.

Geplaatst door de TopicStarter : 14-10-08 20:57

Ik kan er niet meer tegen, ik word helemaal gestoord thuis.
Al sinds de 2e klas van de middelbare loopt alles gewoon k*t.
Door mijn eigen toedoen en door thuissituatie ben ik van het HAVO/VWO naar de havo gezakt om nog verder door te zakken naar VMBO-KB.
Na geslaagd te zijn begonnen met een MBO 4 studie paardenhouderij. Ik kwam erachter dat ik het toch liever als hobby hield en stapte over naar dierenhouderij. Dit viel me echter zo tegen dat ik hier ook mee gestopt ben. Ben toen SPW gaan doen en heb dit niet langer dan 4 maanden volgehouden. Het is gewoon écht niet mijn ding. Thuisstudie geprobeerd, maar ik was de motivatie gewoon helemaal kwijt. Compleet gestopt met studeren en het gezeik begon.
Ik was een nietsnut die niks goed kon doen, kon alleen maar op bed liggen en niks doen. Ik was keihard op zoek naar een full time baan, maar dat zag ze (mijn moeder) niet hoor. Nee, ze zag alleen maar een meisje op haar kamer haar toekomst vergooien. Ik heb meerdere malen geprobeerd uit te leggen dat ik gewoon écht nog niet weet wat ik wil gaan doen en eerlijk gezegt weet ik wél dat ik niet meer 4 jaar lang op school wil zitten.
Eindelijk een full time baan gevonden, gezeik hield even op. Behalve dat ze me liever op de universiteit had zien zitten en het liefst nog in háár vak ook nog. (Verzorging.) Echter had ik het zó slecht naar mijn zin bij die full time baan dat ik er na 5 maanden gewoon letterlijk ziek van werd. Ik kreeg maagklachten, rugklachten, stress klachten etc. Heb per acuut mijn ontslag ingediend en ging weer verder met solliciteren. Maar thuis werd alleen maar gezien dat ik weer niks te doen had. Ik was weer een nietsnut die haar leven vergooide. Ik zou pshychisch ziek zijn en naar een psychiater moeten. Puur alleen maar omdat mijn broer dat is, denkt ze bij het minst of geringste dat ik het ook heb. Ze zag nog steeds niet dat ik gewoon bezig was met werk zoeken en zelfs om haar de zin te geven op opleidingen orienteren.
Had weer een baan gevonden, maar wegens hele l*llige oneerlijke omstandigheden ben ik daar na een maand ontslagen. Ik was er kapot van. Had eindelijk mijn plaatsje gevonden. Ik werkte keihard, deed mijn best, wilde alles zo goed mogelijk doen, ik deed zelfs dingen die ik niet eens hoefde te doen. Nee, het was niet goed genoeg. Ik zou volgens hun geen initiatief genoeg tonen. Terwijl ik dat juist alleen maar deed. Iedereen stond met open mond te kijken toen ik ontslagen werd. Goed, kan gebeuren, laat ik me niet door uit het veld slaan, ik zoek gewoon verder. Helaas word daar thuis niet zo over gedacht. Nee, ik was weer een nietsnut.
En alwéér word er niet gezien dat ik op zoek ben naar werk. Ik ben zelfs naar verscheidene scholen geweest voor informatie etc. Ben bij verscheidene bedrijven geweest voor BBL opleidingen. Puur om haar blij te maken. Want ik wil zelf geen vol tijd studie. Ik heb er de motivatie niet voor en ik wil niet aan nederland gebonden zijn. Ja je hoord het goed. Ik voel me al jaren niet op mijn plek in nederland en wil zo snel mogelijk vertrekken. Ik voel me hier depressief, slecht, buitenstaander en noem maar op. De gedachte om nog 4 jaar vast te moeten zitten aan nederland maakt het ondraaglijk. Ik kan een universitaire studie aan, maar ik wíl het niet. Maar zij wil een top studente zien, een "professor" in huis hebben, een hoog intelligent persoon. Maar ik wíl het gewoon niet. Ik voel me het best op zijn "eenvoudigst". Eenvoudig baantje, eenvoudig huisje etc. Is dat nou zo raar?
Nu wil ze persé dat ik een havo diploma ga halen zodat ik HBO kan doen. Dat wíl ik helemaal niet, ik krijg het haar alleen niet duidelijk gemaakt.
Ik snap best dat ze het zat is dat ik steeds thuis zit, dat ben ik zelf ook. Zeker als je zo'n zeikwijf als een moeder hebt. (Sorry voor mijn taalgebruik.)
Wat ik wil is een simpel baantje in een winkel of supermarkt en daarnaast een thuisstudie fotografie, zodat ik die hobby uit kan breiden en daar later in aan de slag. Maar dat wíl ze gewoon niet horen. Het enige wat telt is wat zíj wil.

Ik ben gewoon helemaal over de zeik want als ik die havo niet doe, dan word ik het huis uit gegooit. Ik ben keihard op zoek naar een baan, heb 5 open sollicitaties eruit gegooit deze week, ben vandaag de stad in gegaan ben super veel winkels afgelopen, om werk gevraagt, cv's ingeleverd, maar ze ziet het gewoon niet.
Ik betaal mijn eigen paard, ik betaal mijn eigen rekeningen, ik maak het huis voor haar schoon van top tot teen, ik houd de tuin voor haar bij, heb de zorg van mijn eigen paard ook. (Ja ik doe een ochtendkrant, dus ik heb wel een beetje geld.) Al dat word gewoon niet gewaardeerd...
Ik kan er gewoon echt niet meer tegen. Ik krijg gewoon de neiging om mijn paard, mijn alles, mijn kindje te verkopen en van dat geld een vliegticket te kopen naar mijn oom op Aruba en daar te gaan wonen en werken in zijn zaak. Gewoon om van haar af te zijn, van het gezeur af te zijn. Ik zit de laatste tijd zo slecht in mijn vel, ik slaap hooguit 5 uurtjes per nacht, ik ga alleen nog naar mijn paard om haar een aaitje te geven en verder niks. Ik ga alles afreageren op andere mensen en dieren als ik me slecht voel en ik wil niet dat zij daar de dupe van word. Maar op deze manier wordt ze dat ook. Ze staat daar maar dag en nacht in de wei. Ik kom alleen nog maar om haar te verzorgen, poetsen enz. Maar rijden, ho maar. Ik kan het gewoon niet opbrengen. Af en toe een keer een wandeling is alles.
Ik wil hier zo graag verandering in, maar ik weet het gewoon niet meer.
Ik wil weer heerlijk zorgeloos met mijn meisje door de bossen kunnen rijden, lekker uitwaaien buiten, van mijn zorgen af, lekker werken en met die thuisstudie beginnen.
Maar zij zorgt ervoor dat de stress zich steeds verder ophoopt. Ik ben er helemaal doorheen, heb het jaren lang opgekropt en het komt er nu eindelijk uit.
Misschien heeft ze gelijk en moet ik naar een psychiater omdat ik ziek aan het worden ben. Ik weet het niet meer.

Sorry voor het lange verhaal.

**Geplaatst**: 14-10-08 21:06

Re: Ik heb het helemaal gehad.

Geplaatst: 14-10-08 21:06

He Babeth, wat sneu allemaal. Ach gut

Kan je niet een studie combineren met werk? Dus dat je een BBL opleiding kiest en toch verdiend. Dat hoef je je mooie Hafje ook niet verkopen! Ik wilde dat ik dat niveau kon halen.. HBO. Ik moet er nog wel aan trekken op MBO.

Sterkte ermee en denk ook aan jezelf hoor! Niet alleen aan je moeder om haar blij te maken! Ach gut

**Geplaatst**: 14-10-08 21:12

Re: Ik heb het helemaal gehad.

Geplaatst: 14-10-08 21:12

ik weet niet hou oud je bent Lachen

maar is het niet verstandig om (als je een baantje hebt kunnen vinden) een eigen plekje te zoeken? Desnoods een kamer in een studentenhuis (is erg gezellig in mijn geval:P)
Dan zijn je moeder en jij niet de hele tijd bij elkaar en kan ze zien dat je het best in je eentje kan rooien

andere oplossing, ga met haar en een buitenstaander, dus een onpartijdig persoon rond te tafel zitten. schrijf van te voren op wat je wilt zeggen, wat je boos/verdrietig maakt.
niet vergeten, niet in de beschuldigende vorm gaan praten, dan gaat ze zich afsluiten (heb ook een moeder... zucht moeders)

veel succes en houd je sterk!!

**Geplaatst**: 14-10-08 21:12

Re: Ik heb het helemaal gehad.

Geplaatst: 14-10-08 21:12

Ik denk dat sowieso praten met een psycholoog, met jou en je moeder een goed beginpunt is. Zij heeft er duidelijk moeite mee om je je eigen keuzes te laten maken, wat ook wel logisch is ergens. Zij wil alleen maar het beste voor haar dochter, en ziet niet in dat wat zij het beste vindt, misschien niet het beste IS. Aan de andere kant, zij denkt misschien, ik WEET wat beter is, alleen mijn dochter ziet dat niet Knipoog

Misschien kun je met je moeder aan de tafel zitten en goede, duidelijke afspraken maken over wat je gaat doen en hoe zij je ermee kan helpen? Hoger leren is natuurlijk nooit erg, het levert je alleen maar meer kansen op, en als je echt geen bijbaantje kunt vinden is dat in ieder geval een goede tijdsbesteding. Hebben jullie allebei een beetje je zin Knipoog

Wie weet vind je op het HBO wel iets wat je ontzettend aanspreekt, misschien ook niet, maar dan heb je in ieder geval iets gedaan dat jaar.
Is het ook geen optie om misschien in het buitenland te gaan studeren?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-10-08 23:28

Re: Ik heb het helemaal gehad.

Geplaatst door de TopicStarter : 14-10-08 23:28

Bedankt voor jullie reacties.
@ My_Lord: ik ben 19 jaar en word in januari 20. Ik ga zowiezo zo snel mogelijk op mijzelf, of ik trek voor een tijd bij mijn vader in als de situatie niet veranderd. Helaas trekt mijn moeder mijn vader wel heel erg mee in deze situatie.
@ Hermelijn: Het nadeel is dat ik me absoluut niet kan motiveren om weer te gaan studeren. Ik weet dat HBO/uni mijn kansen verhoogt, maar ik zit daar helemaal niet om te springen. Ik wil gewoon graag die thuisstudie fotografie doen. Ik wil het lekker eenvoudig houden. Velen vinden het zonde van mijn capaciteiten, maar ik voel me zo gewoon het fijnst. En als een bedrijf mijn capaciteiten ziet en er wat mee wil, dan is een papiertje niet altijd noodzakelijk.

**Geplaatst**: 15-10-08 16:58

Re: Ik heb het helemaal gehad.

Geplaatst: 15-10-08 16:58

Dat snap ik wel, maar het lijkt me dat - stel dat je geen baan vindt - je ook niet gewoon maar thuis kunt zitten. Dan kan je beter nog een jaartje havo doen. Heb je iets te doen én heb je meer kansen.

**Geplaatst**: 15-10-08 17:32

Re: Ik heb het helemaal gehad.

Geplaatst: 15-10-08 17:32

Heb je al wel eens beroepentest gedaan om te kijken waar nu je eigen talenten en interesses liggen? Misschien kan je daarna op zoek gaan naar iets wat je echt leuk vind, ofwel een baan ofwel een opleiding en misschien zelfs allebei.
Veel succes!