Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-10-08 21:56

Ik word gek van een vriend, wat moet ik hier nou mee?

Geplaatst door de TopicStarter : 13-10-08 21:56

Lang verhaal maar ik moet het echt even van me afschrijven, ik word hier gewoon helemaal gek van.
*Let op, er worden best wel gevoelige dingen gezegd, niet voor iedereens ogen bestemd, ben niet zo zuinig op mijn woorden*

Een jaar geleden kwam ik op internet (ik ben een wow-er (world of warcraft)) iemand tegen die ja.. Erg stilletje was etc, nou heb ik de vervelende gewoonte om met mensen op te trekken die letterlijk diep in de zeik zitten, veel problemen, d.w.z. emotioneel.

Goed, ik kwam Kevin dus tegen, je raadt het al, ik kwam er toevallig achter dat er *iets* aan de hand was en ik ben gaan graven, met het resultaat dat hij na een uur of 4 zijn verhaal begon te vertellen, vroeger in de steek gelaten door zijn vader, (wilde hem vermoorden blabla omdat hij alimentatie moest betalen voor kevin, beetje wazig allemaal daar zijn vader wist waar hij woonde en nooit kevin wat aan heeft gedaan), daarna mishandeld door een drugs- en drankgebruikende stiefvader die zich nu doodgezopen heeft, veel gepest op school, in elkaar geslagen etc, in het ziekenhuis belandt en dat soort zaken, dit is allemaal afgelopen toen hij ong. 12 jaar oud was en naar de middelbare school ging.

Kevin is nu 22 jaar, hij is in december bij mij geweest wat best gezellig was, hij werd verliefd op mij maar ik niet op hem, maar kon toen nog gewoon goed met hem opschieten, (Hij woont overigens in engeland en bleef dan ook 10 dagen bij mij) Goed, ik vertelde hem dat ik niet verliefd op hem was wat resulteerde in een stilte die 5 minuten duurde waarna hij opstond en stil in een hoekje op de grond ging zitten. Ik kon dit niet aanzien en ging uiteindelijk naast hem zitten en gaf hem een knuffel, wat resulteerde in geen enkele reactie, dit duurde nog eens 2 uur.

Daar begon ik al wat onzeker te worden, maar ik kon het allemaal wel aan, geen probleem, hij ging weg en in februari kwam hij weer, nadat we het verliefd-zijn gebeuren hadden doorgesproken.
Er heerste al wat irritatie tussen ons omdat hij elke keer excuses zocht voor van alles en nog wat, het maakte allemaal niet uit wát het was, maar wat er ook fout ging, het had met zijn verleden te maken -ookal was er totaal geen link-.
Nouja, hij bleef weer iets van 8 dagen en ik was geirriteerd geraakt door het feit dat hij de hele dag door lag te ronken in mijn kamer (woon op kamers en heb dus maar 1 kamer van 6 bij 4, ik sliep in een hoekje gecreerd met een kast van 1,5 bij 2m). Hij dus de hele dag ronken, ik de hele dag aan het werk, meneer lag te slapen tot ik thuis kwam en bleef vervolgende de hele nacht wakker -tik tik tik tik tik op het toetsenbord en ik kon maar niet slapen- tegen de tijd dat ik dan weer mijn bed uit moest om te werken ging hij slapen. -Hij wilde wakker zijn als ik thuis was- wtf, wat heb je nou aan me als ik lig te slapen, ga je je ***** (spelen met jezelf) als ik lig te slapen of wat? (denk niet dat hij dat deed hoor, maar toch, hoogst irritant!).

Irritatie van een aantal dingen was er dus al, maar toch, dat het de vorige keer en vroeger goed ging blijft toch aan je knagen, hoe je het wendde of keerde, we zijn vrienden...
Maar, dag 3, ik stuur hem een smsje met het bericht "als je wat wil eten moet je het nu uit de koelkast halen of naar de supermarkt gaan" (Hij liet mij altijd koken, wist nooit wat hij wilde eten en weigerde naar de supermarkt te lopen die tegenover mijn kamer stond) Verder had ik hem ook nog gevraagd om de kat binnen te halen zodra hij wakker werd want madame gaat altijd stom voor de ramen zitten wachten ook in de regen als ze ziet dat iemand wakker is, rolgordijnen zaten altijd dicht daar omdat mijn huisbaas een vieze gluurder was.
Ik kom thuis:
- Kamer donker, meneer wakker.
- Kat helemaal verregend voor het raam.
- Meneer achter de computer, alles wat hij zei was "hi" en kreeg vervolgens nog even naar mijn hoofd gesmeten dat hij druk was (GODDOMME alsof ik niet de hele dag druk was geweest! Ik werk wel voor die kamer waar hij de hele dag in loopt te ronken, ik werk wel voor dat eten wat hij loopt te vreten!)
- Meneer had geen eten uit de vriezer gehaald en zei dat hij ook geen zin had om eten te halen bij de supermarkt.
- Ik wandelde naar de lamp toe die ik aan wilde zetten en ik struikel 1. Over zijn schoenen, 2. Over zijn slaapzak, 3. Over zijn broek en ik word kwaad. Bedenk dat ik mijn zooi had in een stukje van 1,5 bij 2 meter en hij de rest van de kamer gebruikte (dat zal zo 4 bij 4m zijn geweest).
Ik houd me dus helemaal stil en loop naar mijn eigen hoek die best wel een zooitje was en ik begin alles letterlijk aan de kant te smijten omdat ik gewoon loopruimte wilde hebben die ik aan *zijn* kant van de kamer niet kon vinden.
Als gevolg daarvan loopt kevin naar de hoek van de kamer en gaat daar met opgetrokken knieeen zitten kijken wat ik doe (SNAP je verdomme dan niet dat ik geen rotzooi wil?) 2 uur later pakte hij zijn kleding en jas en liep naar buiten om de daarop volgende 2 uur niks meer van zich te laten horen, mobiel was hij ook niet bereikbaar, dus ik in paniek op zoek, ik had geen flauw idee waar hij was en of er wat gebeurd was, normaal gesproken zette hij zijn telefoon niet uit! Na ongeveer 20 minuten had ik hem dan gevonden en meneer deed net alsof het allemaal mijn fout was want ja! Ik kon hem wel eens in elkaar gaan slaan als ik zo boos was! Wat een vertrouwen!

Zo gingen we ongeveer die week door, ik was steeds geirriteerd om hoe hij zich gedroeg en hoe onbeschoft hij eigenlijk was en hoe hij misbruik maakte van mijn gastvrijheid, dit zette zich ook door op het internet, ik had er met hem over gesproken, maar wederom, het was allemaal de schuld van zijn verleden.
Dat was waar ik hem begon te vertellen dat hij eens moest opgroeien en niet zo in het verleden moest blijven steken, dat ie eens wat pepers in zijn reet moest steken en vooruit kijken in plaats van achteruit en niet zo verschrikkelijk veel zelfmedeleiden moest hebben.
(Sorry hoor, maar stel je voor, het maakte niet uit wát er mis ging maar alles had te maken met zijn verleden en zijn verleden was altijd zijn excuus, jezus, om zomaar de theorie aan te halen dat als ik boos ben dat ik hem in elkaar zou slaan omdat zijn stiefvader dat ook deed! Hoe bedoel je *ik label mensen*)
Hij doet dit niet alleen met mensen die boos worden, maar ook met drugsgebruikers, als je maar 1x een joint gebruikt ben je en drugsgebruiker en ben je net zoals zijn stiefvader en moet je bij hem uit de buurt blijven, verder heeft hij een so-called "homofobie" hij vindt homos eng omdat ze elkaar van achteren naaien, homos zijn dus verstandelijk beperkt en ziek in hun hoofd (niet mijn woorden!).
Verstandelijk gehandicapten horen niet te leven want die zijn ook gevaarlijk (hij is er ooit eens door eentje aangevallen) en mensen die op scooters rijden zijn chavs (soort hangjongeren in nl) wel, dank u, ik heb zelf ook een scooter, mister!

Hij is daarna nog 1x bij mij geweest, hij zou in eerste instantie met een vriend komen (zodat ik niet de hele tijd met kevin opgezaldeld zou zijn) maar die kwam uiteindelijk toch maar niet, ellende dus, want de vliegtickets waren al geboekt en de Sensation white ticktes + dance valley tickets al betaald, daarbij kwam ook nog eens kijken dat meneer niet 1,5 week kwam (zoals afgesproken) maar 2,5 week! (hoorde ik 2 dagen van tevoren) Hel dus...

Mijn ouders kennen deze verhalen en nog véél meer, toen hij kwam woonde ik inmiddels in bussum, 2 minuten bij de zaak van mijn ouders (mijn werk) vandaan.
Naja, de eerste dag ging redeleijk, de 2e dag moest ik werken, maar meneer was geirriteerd want ik had niet stof gezogen dus er lag allemaal zooi op de grond (stofzuiger was kapot) dus ik zei tegen hem, aangezien je toch hier woont nu even, kom de stofzuiger op de zaak maar ophalen (2 min lopen) kan je gelijk stofzuigen! (meneer had mij een sms daarover gestuurd omdat hij het niet tegen me durfde te zeggen, en dat terwijl ik hem had gewaarschuwd me niet over onzin te smsen omdat mijn ouders daar problemen mee hebben) Dus ik begin bij dat smsje te flippen op de zaak van mijn ouders die dus gelijk doorhadden wat er aan de hand was, maar meneer stuurde een smsje terug dat hij zelf wel de vloer zou doen zonder de stofzuiger (vloerbedekking *zucht*) en dat mijn was ook maar aan de kant moest (stond in een wasmand in de kamer want, ik heb maar 1 kamer! niet eens een opbergruimte of wat dan ook).
Mijn ouders, inmiddels ook kwaad, gaven dus de stofzuiger aan mij en stuurden me er op uit om de stofzuiger naar meneer-ik-sluit-me-op-en-ik-kom-niet-uit-de-kamer te brengen en de was achter de kast te verstoppen. (Was stervensdruk in de zaak, maar omdat ik stond te stuiteren van razernij en mijn ouders werkelijk een gloeiende hekel hebben aan kevin was dit de beste keuze).
Ik kom aan met die stofzuiger, meneer zat achter zijn computertje, ik die stofzuiger gedumpt en was gedaan, hij: "dank je"
Nou toen ontplofte ik helemaal en ben maar als de donder de kamer uit gerend hup terug naar mijn werk om te voorkomen dat ik dingen zou zeggen die ik niet wilde zeggen.

Op mijn werk kreeg ik toen het smsje "laat me nu met rust want ik ben ziek en heb heel veel pijn, ik wil niet meer dat je me sms't want door de pijn kan ik dan niet meer slapen"
Toen had hij het natuurlijk helemaal gedaan, 1: hij begon met smsen, ik niet, 2: hij is de zeikerd die niet de stofzuiger wilde halen, ik niet (bleek achteraf dat hij de vloer wilde doen met stoffer en blik, en dat op vloerbedekking!!!!!!!!) 3. MIJN HUIS het is mijn huis!!! Wie was hij om te beslissen of ik hem wakker maakte of niet! Ik zou later ook nog terug gaan om mijn vrije tijd te besteden!
Goed, ik heb de hele dag kokend rondgelopen en me verder maar stil gehouden.

Ik kwam thuis, meneer lag te pitten en de vloer was niet gezogen! Hij had dus de hele dag liggen ronken en was tot de eindconclusie gekomen dat, omdat ik de stofzuiger had gebracht, hij niet eens meer de vloer zou schoonmaken met stoffer en blik...
Naja, jullie kunnen je wel voorstellen hoe boos ik toen was.
Negeren negeren, morgen sensation, laten we het leuk houden.

Sensation: Begon leuk, gezellig, naja, ik raakte mijn vrienden kwijt (wat meneer absoluut niet erg vond want hij is mensenschuw of zoiets, selectief mensenschuw als het om tessas vrienden of familie gaat).
Ik vond mijn vrienden terug en ze wilden op de tribune zitten, dus ik volg ze, en meneer volgde mij (hij wilde ook gaan zitten) ideaal, ineens, meneer verdwenen! Ik hem sms-en, en intussen verloor ik mijn vrienden. Was meneer ergens anders op de tribune gaan zitten omdat hij niet 20 extra passen wilde zetten (zei die, in werkelijkheid wilde hij niet dat ik bij mijn vrienden zou zijn) ik zei tegen hem dat hij nu naar me toe moest komen, wat hij weigerde, met het resultaat dat ik bijna de arena ben uit gelopen om 11 uur 's avonds en serieus dacht "zak maar in de stront, zie maar hoe je thuis komt" intussen kon ik wel janken want mijn avond was verpest en ik had wel 120 euro uitgegeven aan dat kaartje (omdat meneer zo graag wilde gaan).
Naja, uiteindelijk toch met veel moeite de avond door gekomen en de rest van de week volgde met veel gezeik en meneer die niks wilde doen, zelfs niet dingen die hij had beloofd.

Dance Valley was een miniramp, we stonden bij tiesto, hadden het best naar ons zin, maar meneer moest constant maar tegen mij aan springen, ik elke keer een stap opzij (er was genoeg ruimte) hij weer een stap naar mij toe en weer tegen me aan bonken, ik loop naar de andere kant, hij achter me aan, dit bleef een uur zo door gaan en mijn arm begon serieus zeer te doen, dus ik zei op een gegeven moment "man, ga eens aan de kant ofzo, je loopt steeds maar tegen me op te rijen, tis irritant!" zoef, meneer weg, die stond 100 meter verderop uit zijn dag te gaan en te feesten, stond ik daar in mijn eentje... Heb het wel naar mijn zin gehad, maar voelde me er toch poedersuiker om..

Hij overreageert gewoon gegantisch, hij probeert me weg te houden bij mijn vrienden en familie, is te lui om zijn eigen reet af te vegen, heeft enorm veel zelfmedeleiden en leeft in het verleden.
Om nog maar te zwijgen over hoe lui hij wel niet is als het gaat om de was doen.
Zijn slaapzak, ik heb het nageteld, hij heeft er 51 dagen in geslapen zonder het te wassen! ik wilde dat niet doen omdat ik bang was dat ik het zou verpesten maar ik verdomde het ook om het naar een stomerij te brengen omdat ik er geen geld aan wilde uitgeven (stomerij was direct beneden mijn kamer) maar nee, dat was teveel werk voor meneer. Stel je voor, verse lucht! (zijn eigen worden). De slaapzak zou speciaal gemaakt zijn voor lang gebruik (ja, goede kwaliteit meneer! niet 1,5 maand in een ongewassen slaapzak slapen!!!!!!!!!) Hij houdt er erg van om waarheden te verdraaien naar zijn eigen wil.

Uiteindelijk, zijn moeder nodigt mij uit om naar engeland te komen, ik kan natuurlijk geen nee zeggen, zeker omdat kevin mijn kaartjes betaalde (wat dan weer wel lief is). En vond dit ook een mooie gelegenheid om te zien of alles toch maar weer goed komt, want ik geef wel om hem, maar het is gewoon zon eigenwijze kansloze sukkel!

De vakantie daar was overigens erg geslaagd, gelukkig wel, en god zij dank kwam ik daar ook tot de conclusie dat meneer precies zo thuis was als dat hij bij mij was, al schreeuwde zijn moeder regelmatig tegen hem als kevin het weer eens presteerde om mij wat te laten doen onder het mom van dat hij het niet kon (liegbeest) ja, wist ik veel! Wist ik het maar!
Maar... Zijn moeder geeft hem min of meer alles wat hij wilt of nodig heeft, het enige wat hij echt zelf moet doen is soms eten maken en de vaatwasser inruimen, verder doet mams alles, hij is 22 jaar en heeft nog nooit van zijn leven gewerkt, zelfs geen stage! Ga vooral zo door jongen! Mamsie blijft wel voor je zorgen!
Hij denkt gewoon dat hij na 8 maanden op zijn luie reet te hebben gezeten makkelijk met 1 sollicitatie de baan van zijn dromen kan krijgen!
Vakken vullen, of in een restaurant werken zoals ik, dat is natuurlijk beneden zijn pijl! *slaat met hoofd tegen de muur* Het was onmogelijk om hem duidelijk te maken dat iemand met werkervaring en met dezelfde cijfers or misschien wat slechter, makkerlijker binnen komt in een bedrijf als een sukkel die 8 maanden lang achter zijn computer heeft doorgebracht uit zijn neus peuterend terwijl mamsie hem op zijn wenken bendiende.

Vandaag de dag... Mijn irritaties.
- Uiteraard alle bovengenoemde irritatie (opstapeling van).
- Het feit dat hij geen interesse toont in mijn hobby's, hij zegt niet eens "geen interesse" nee, hij negeert het gewoon voor 200% en gaat door over zijn hobbies, maar als ik dat doe oeeeeh dan mag ik me bergen!
- Hij banketstaaf continue over computers, en als ik dan weg ga wordt ie boos, want ja, ik moet toch ook wat leren! Ik wil toch een nieuwe computer! Of ik moet toch een tactiek begrijpen van een karakter die HIJ speelt en waarvan ik niet eens de basis begrijp!
- Als ik me weer eens klote voel over een situatie tussen mij en mijn vader (loopt niet zo lekker) en ik praat erover dan haalt hij mijn vader hélemaal neer, iets wat ik dus niet wil, wat totaal ongegrond is en waar ik me mateloos aan stoor, ik kan niet zeggen waar het op staat, nee want meneer heeft zijn labeltje al klaar en legt die gewoon even voor mijn neus neer, maakt niet uit wat ik te vertellen heb, als hij maar kan zeggen wat hij wel niet van mijn vader denkt!
- Hij heeft totaal geen besef van hoe de wereld in elkaar zit, hij denk dat alles om hem draait.
- Vandaag (en de oorzaak van dit bericht) had ik het over dat ik nog in de schuld stond bij mijn ouders, meneer explodeerde helemaal met het bericht "en ze zijn zo rijk! waarom schelden ze je niet vrij en blablabla" ja, we hebben een mooi huis, we hebben een boot, we hebben een auto, we kunnen op vakantie, maar toen ik geboren was leefden we in het ergste krot wat maar "humaan" genoemd kon worden in deze maatschappij, denk je dan niet dat mijn ouders hebben moeten knokken voor het geld? Ben je vergeten dat mijn ouders zijn gescamt door een bedrijf voor 20.000 euro dit jaar? Dat ze een verbouwing in de zaak hebben gehad van over 100.000 euro? Denk je niet dat ze misschien wel welvarend zijn maar niet echt ruim zitten? Natuurlijk verandert hij dan meteen van onderwerp...

Ik word er gewoon niet goed van, ik spreek hem elke dag, elke dag vind ik het prima, probeer ik het positief te houden, maar elke_dag_weer gaat er wat mis en ik raak steeds sneller geirriteerd, ik wordt gewoon gek van dat jong maar ik vind het ook erg vervelend als ik hem een dag niet heb gesproken, ik weet gewoon even niet meer wat ik moet doen, contact afbreken is ook geen optie daar ik afhankelijk ben van een site voor mijn bedrijf van hem en ik eigenlijk gewoon wil dat alles weer goed komt...

Er zijn nog veel meer dingen voorgevallen als wat ik nu vertel, misschien dat ik ze door de reacties heen (als die komen) nog wat toevoeg, maar ik denk dat dit voor nu wel even voldoende leesvoer is...
Bedankt in ieder geval voor het lezen! Tips zijn erg welkom, maar was niet echt het doel van dit bericht, ik moet gewoon zo nu en dan van me af kunnen schrijven denk ik... Mijn online dagboek...
Thanks

**Geplaatst**: 13-10-08 22:05

Re: Ik word gek van een vriend, wat moet ik hier nou mee?

Geplaatst: 13-10-08 22:05

Meid ik snap niet dat je hem steeds blijf uitnodigen Lachen

ik had hem allang de deur aangewezen dat hij de eerste beste trein/vliegtuig terug kon pakken.

**Geplaatst**: 13-10-08 22:05

Re: Ik word gek van een vriend, wat moet ik hier nou mee?

Geplaatst: 13-10-08 22:05

Ik noem dit geen vriend hoor, ik noem dit een parasiet. Ik denk dat jouw ouders ontzettend gelijk hebben in het feit dat ze hem niet mogen.

**Geplaatst**: 13-10-08 22:07

Re: Ik word gek van een vriend, wat moet ik hier nou mee?

Geplaatst: 13-10-08 22:07

Ik ga met kiki mee. Waarom blijf je met hem omgaan/uitnodigen als hij zowat je aartsvijand is?
Dan zoek je het zelf ook hoor imo...

**Geplaatst**: 13-10-08 22:09

Re: Ik word gek van een vriend, wat moet ik hier nou mee?

Geplaatst: 13-10-08 22:09

MarcoBorsato schreef:
Ik noem dit geen vriend hoor, ik noem dit een parasiet. Ik denk dat jouw ouders ontzettend gelijk hebben in het feit dat ze hem niet mogen.

Nou inderdaad! *LOL*

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-10-08 22:12

Re: Ik word gek van een vriend, wat moet ik hier nou mee?

Geplaatst door de TopicStarter : 13-10-08 22:12

Ik nodig hem ook niet meer uit, laatste keer was in zomervakantie.. Maar ja, thanks, ik weet ook niet wat er met me is, ik praat graag met hem maar ben ook binnen enkele seconden mateloos geirriteerd..

**Geplaatst**: 13-10-08 22:15

Re: Ik word gek van een vriend, wat moet ik hier nou mee?

Geplaatst: 13-10-08 22:15

ik vind het knap dat je het met hem blijft volhouden en blijft proberen. Hij mag otzettend dankbaar zijn dat hij jou heeft!
Maar iig zou ik hem benoemen tot chat buddy. Niet meer privee contact maar alleen via de site. Toen het nog zo was was het leuk, toch?
Ik snap dat je het contact niet helemaal wil verbreken, en dat je hem aan een kant toch wilt helpen. Maar sommige mensen zijn niet te helpen en die moeten maar op een gegeven moment een hele hele harde les leren (bv wanneer mams overlijdt of hem uit huis zet) tot ze tot de bezinning komen.

Iig veel succes!!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-10-08 22:20

Re: Ik word gek van een vriend, wat moet ik hier nou mee?

Geplaatst door de TopicStarter : 13-10-08 22:20

My_Lord schreef:
ik vind het knap dat je het met hem blijft volhouden en blijft proberen. Hij mag otzettend dankbaar zijn dat hij jou heeft!
Maar iig zou ik hem benoemen tot chat buddy. Niet meer privee contact maar alleen via de site. Toen het nog zo was was het leuk, toch?
Ik snap dat je het contact niet helemaal wil verbreken, en dat je hem aan een kant toch wilt helpen. Maar sommige mensen zijn niet te helpen en die moeten maar op een gegeven moment een hele hele harde les leren (bv wanneer mams overlijdt of hem uit huis zet) tot ze tot de bezinning komen.

Iig veel succes!!!

Thanks lord, je naam is nu wel erg passend, om even een voorbeeld te geven, kevin heeft gratis een site voor me gebouwd (normaal +/- 600 euro) hij heeft een retourtje nederland engelend betaald (ook iets van 200 euro) en op momente kan hij toch best lief zijn en in het verleden heeft hij me er ook een beetje bovenop geholpen als het gaat om mijn ex (was voordat ik kevin in real life leerde kennen) ik kan dat ook maar niet vergeten en ik heb af en toe gewoon het gevoel dat ik overdrijf... Want op internet is hij gewoon vaak irritant en eigenwijs, niet veel meer, ik zou het van me af moeten kunnen zetten maar ik kan het gewoon niet, ik weet niet.. ik denk gewoon dat ik te graag zie dat het de goede kant op gaat met hem, ik hoop écht dat hij heel binnenkort gigantisch op zijn bek gaat en mij dan begrijpt en mijn woorden voor lief neemt in plaats van dat hij me tegen gaat lopen spreken met lege argumenten...
For the record: Mams dood staat gelijk aan voor de trein springen, ik dood zou min of meer hetzelfde effect hebben <_<...

**Geplaatst**: 13-10-08 22:23

Re: Ik word gek van een vriend, wat moet ik hier nou mee?

Geplaatst: 13-10-08 22:23

Wat een onwijze onvolwassen klaploper.
En je bent afhankelijk van hem voor een of andere site? Wees creatief, verzin dan wat anders.
Ik kan werkelijk waar niet begrijpen dat je zo tolerant bent en nota bene nog zijn moeder na gaat doen ook. Wel mopperen, maar hem steeds z'n gang laten gaan. Daar kwam ie bij mij echt niet mee weg. Lekker afkappen, dit contact. Tenzij je het lekker vind om als deurmatje gebruikt te worden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-10-08 22:24

Re: Ik word gek van een vriend, wat moet ik hier nou mee?

Geplaatst door de TopicStarter : 13-10-08 22:24

Kukkie schreef:
Wat een onwijze onvolwassen klaploper.
En je bent afhankelijk van hem voor een of andere site? Wees creatief, verzin dan wat anders.
Ik kan werkelijk waar niet begrijpen dat je zo tolerant bent en nota bene nog zijn moeder na gaat doen ook. Wel mopperen, maar hem steeds z'n gang laten gaan. Daar kwam ie bij mij echt niet mee weg. Lekker afkappen, dit contact. Tenzij je het lekker vind om als deurmatje gebruikt te worden.

hehe ik kan jouw berichtje ook wel waarderen.. denk dat je op de een of andere manier wel gelijk hebt, maar af en toe gebruik ik hem ok flink als deurmat als ik weer eens pissed ben.. En dan schuilt ie wel, hij is gewoo ontzettend naief...

**Geplaatst**: 13-10-08 22:28

Re: Ik word gek van een vriend, wat moet ik hier nou mee?

Geplaatst: 13-10-08 22:28

Ik weet niet wat je nou horen wil hoor...
eerst kraak je hem af..en hierboven is het "hij kan best lief zijn blabla".
Ik begrijp er niks van.
In mijn ogen komt hij over als een ondankbare parasiterende zak,die het maar al te makkelijk vindt dat hij bij jou terecht kan als het zo uitkomt.
Dat kun je in mijn ogen geen vriendschap noemen. En dan zal hij best eens lief voor je zijn geweest,zodra je je al zó irriteert aan iemand,wat voegt diegene dan in vredesnaam in je leven toe?

**Geplaatst**: 13-10-08 22:44

Re: Ik word gek van een vriend, wat moet ik hier nou mee?

Geplaatst: 13-10-08 22:44

je kan blijven hopen of zelf actie ondernemen.
je hebt er wss al vaak over gehad en hij vindt het onterecht.
ik zou nog 1 keer de tijd nemen met over alles Rustig te praten, schrijf het op waar je je aan stoort en vraag ook waarom hijd enkt dat hij dat doet.
Het beste is dit persoonlijk te doen maar anders via telefoon.
Als hij zo aso en negatief blijft doen, zet hem echt uit je hoofd. Liever 600 euro kwijt en weer rust en geen stress dan 600 euro rijker, en een heleboel stress en narigheid.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-10-08 22:54

Re: Ik word gek van een vriend, wat moet ik hier nou mee?

Geplaatst door de TopicStarter : 13-10-08 22:54

Ja daar zit wat in lord.. ik kijk het gewoon nu eventjes aan, zien hoe het gaat nu ik wat drukker ben en minder achter die computer zit, hopen dat hij binnenkort een baan heeft (lijkt erop voor tijdelijk, postorderbedrijf tijdens kerst, jaja, en werken in een restaurant ligt wel beneden zijn pijl <_<) en dat hij dan eindelijk tot bezinning komt..
@ dark: Dat is juist het probleem, als ik niet ook positief over hem had gedacht had ik hem allang de deur uit geschopt, maar helaas snijdt het mes aan 2 kanten Boos!

**Geplaatst**: 13-10-08 22:57

Re: Ik word gek van een vriend, wat moet ik hier nou mee?

Geplaatst: 13-10-08 22:57

ach,k trek het je niet aan (van het werk) en laten we duimen dat hij idd moet werken en dan een beetje in de echte wereld komt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-10-08 22:58

Re: Ik word gek van een vriend, wat moet ik hier nou mee?

Geplaatst door de TopicStarter : 13-10-08 22:58

Voor de duidelijkheid, ik ben zelf ook niet makkelijk, ik weet nou niet of het aan mij ligt of de jongens die ik tegen het lijf loop, maar in mijn ogen zijn 90% echte knakkers, ik vraag me dus ook echt af of ik nou wel zo eerlijk ben..

**Geplaatst**: 14-10-08 08:46

Re: Ik word gek van een vriend, wat moet ik hier nou mee?

Geplaatst: 14-10-08 08:46

He wat een nare situatie TS.

Het lijkt wel alsof Kevin in zijn eigen fantasie wereldje leeft. Ik had zo´n iemand niet lang vol kunnen houden hoe graag ik ook mensen die moeilijk hebben of een naar verleden achter de rug hebben wil helpen etc..Maar als ik jou zo hoor hoe Kevin zich gedraagd vind ik wederom niet kunnen en dat ie veelste ver gaat. Hij moet eens flink aan de tand gevoeld worden en hem uit zijn fantasie wereldje tevoorschijn halen, wie weet schuilt er dan wel een heel andere Kevin eronder vandaan Knipoog

.

Mijn ex leeft ook in zijn eigen fantasie wereldje alleen is nog niet zo erg als wat Kevin doet etc..Maar mijn ex die heeft al enorme schulden opgemaakt en word wel geholpen om eruit te komen maar ondertussen is ie alweer bezig nieuwe schulden op te maken enz...Werken wou die eerders ook niet hij had altijd het motief van ´´lekker dollen/feesten met vrienden´´, vrienden die hem nu als een baksteen hebben laten vallen. Hij werkt inmiddels nu wel maar heeft en zijn school niet afgemaakt en mag ie heel erg van geluk spreken dat zijn baas van nu hem aangenomen heeft, doordat ie totaal geen werkervaring heeft/had maar toch aan het werk mag gaan.
Ook mededeelt ie aan alles en iedereen dat het maar goed gaat met hem en ie zo gelukkig is, alleen te weinig tijd heeft voor zijn vriendin (welke vriendin ? Een die die nu niet heeft ivm ze bij hem weg gegaan is, en hij alweer op zoek is naar een ander slachtoffer).

Ik wil mijn ex ook dolgraag helpen heb hem meerdere malen erop aangesproken van ´´Jongen zo hoe je je nu voordoet kan echt niet, kom aub uit je fantasiewereldje en praat erover´´. Maar het enige wat ie dan erop zegt is ´´Laat me met rust´´! Oke jongen als je het zo graag ziet neem ik niet meer het initiatief om je te helpen, als je het zelf in gaat zien dat hoe je nu zo leeft niet meer kan, geef me dan een seintje ik ben er voor je als je dat maar weet, je kan altijd bij me terecht!

Naja en nu zie of hoor ik het wel en zo niet dan niet denk ik dan ik heb mijn zegje gedaan nu is hij aan de beurt vind ik.