Geplaatst Zo reden wij (vriend achter het stuur, zijn moeder er naast, vader en ik achterin) vanmiddag vrolijk terug naar huis, tot ineens een auto van links de weg op vloog. Het had niet veel gescheelt of we hadden een aanrijding gehad. Vriend ging keihard op de rem en gaf een flinke druk op de toeter.
Flink geschrokken wij allemaal natuurlijk! Maar mijn vriend werd er een beetje geirriteerd en ging uit de auto, naar de automobilist in de andere auto.
Dit werkte al bij ons op de zenuwen, omdat mijn vriend best snel gekookt kan zijn.
Maar...
Hij sprak de andere automobilist aan op zijn rijgedrag, maar die man kon het niet echt accepteren. Hij ''graaide'' onder zijn stoel, en haalde een pistool te voorschijn. Hij hielt het pistool in de auto, maar intussen wel gericht op mijn vriend. Mijn vriend zat hier niet bepaalt op te wachten en is rustig terug gelopen naar onze auto (intussen kookte hij van woede). Hij bedacht zich dat hij het nummerbord van die man nog even moest lezen, dus deed zijn portier nog even open om het te zien. Intussen was de automobilist uit zijn auto gestapt, pistool in zijn hand met een soort van doek over zijn pistool heen ''kom dan he, kom dan hier!'' zo zat de man te schreeuwen, en intussen er over te schuimen (ja, het schuim stond in zijn mondhoeken)! Mijn vriend is snel in de auto gesprongen, we zijn weg gereden en verderop stil staan en politie bellen.
Thuis gekomen was mijn broer er ook en die zit bij de marechaussee, en die zei dat wij gelijk aangifte moeten doen. Dat word toch iets ´´serieuzer´´ genomen als bellen. Dus, wij na het eten naar het bureau. Daar aangekomen, moesten we maar met een half uurtje terug komen omdat ze even moest eten
(ze hadden net een pizza besteld want de pizzakoerier stond voor de deur toen wij daar aankwamen)Dus, naar huis en later zijn we weer terug gekomen.
Mijn vriend werd mee genomen, en ze zijn een uur bezig geweest. De dader had een hele opvallende auto dus dat kwam mooi uit. Gelukkig had mijn vriend het kenteken onthouden en wisten ze de auto ook snel te achterhalen.
Uiteindelijk blijkt dat het een bekend persoon is bij de politie, daar zijn we erg blij mee! Nadat wij hadden gebelt, was de politie ook al bij zijn huis langs geweest, maar er was niemand thuis. In de stad werd ook alles in de gaten gehouden, of iemand die auto toevallig zag.
Toen we klaar waren, zijn we naar mijn broer zijn huis gegaan. Toen we daar later weg reden, zagen we daar die auto in de straat staan! Met haast naar het politiebureau gegaan en het gemeld. Er werden direct weer agenten opgezet en als ze nieuws hebben, dan horen we het.
Tot nu toe hebben we nog niets gehoord, maar ik hoop echt dat hij gepakt word.
We zijn allemaal heel erg geschrokken. Ik ben ook zo blij dat mijn vriend nog een beetje zijn zelfbeheersing onder controle kon houden, wie weet wat er anders was gebeurd.
Maar zo zie je maar weer... Je weet maar nooit wat iemand op zak heeft!
(sorry voor het lange verhaal, moest het gewoon even kwijt
) 
Zelf was ik mooi blijven zitten! Maar goed, als hij dan wat geirriteerd word dan wil hij die persoon er op wijzen, maar je weet nooit met wat voor mensen je te maken hebt blijkt nu wel weer. 
