MarloesRixt schreef:Ik denk dat ik eerst echt in een shock ben, dat je die persoon gewoon niet weer zal zien, ik denk dat daarna de echte schok pas komt en het besef.
Erg herkenbaar. Ik kon het in het begin niet beseffen, wetende dat zij er straks niet meer zou zijn. Raar gevoel, leeg gevoel eigenlijk. De eerste week na haar overlijden heb ik ongeveer alleen maar kunnen huilen. Pas na de crematie kon ik voor mijn gevoel "weer de draad oppakken".
En idd, de momenten worden al wel minder, maar soms komen ze nog keihard terug. Nu ook, als ik mijn verjaardagsfeestje aan het regelen ben, dan voel je toch wel goed hoe erg je d'r mist.