Ik ben zo zenuwachtig dat ik me verhaal hier maar even kom doen, misschien dat jullie me van me zenuwen af kunnen helpen
Zoals een aantal van jullie weten heb ik al een hele lange tijd last van een eetstoornis. (Nu zo ongeveer 5 jaar)
Ik heb hiervoor in het ziekenhuis gelegen, sondevoeding gehad en knapte daar weer op maar zocht verder geen hulp, ik viel dus weer terug en leefde 5 jaar lang in mijn eigen wereldje.
Tot een aantal weken geleden bij mij een knopje omging, ik heb me toen vrijwillig aangemeld bij een kliniek voor een klinische opname. Nou zit je daar natuurlijk niet 1,2,3 dus de tijd verstreek en toen opeens kreeg ik een brief in de bus voor een intake gesprek eigenlijk veel vlugger als ik had verwacht, maar nog steeds zat er een week tussen dus ik legde het een beetje naast me neer. Maar nu is die week al om en is morgen dus "de dag".
Morgenochtend om 11 uur heb ik dus die intake en ik ben nog nooit in me hele leven zo zenuwachtig geweest als nu, ik kan overal om huilen en voel me vreselijk. Morgen zet ik de 1e stap naar hopelijk een heel ander leven en ik kan me zenuwen nu dus echt niet even opzij zetten. Lezen, tv kijken en zelfs bokken helpt niet. Ik denk dat ik vanacht niet heel lekker zal slapen.
Iemand enig idee hoe ik de avond door kan komen zonder gek te worden van mezelf