Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
tamary schreef:In de natuur werkt alles samen/is van elkaar afhankelijk. Zodra de mens denkt dat het daaruit onderdelen isoleren verstandig is, gaat het ernstig fout of dat nu monocultuur is voor vlees of voor planten maakt niks uit. Het funeste stuk voor deze planeet is de menselijk arrogantie en hebzucht, niet het wel of geen vlees eten.
Resistance schreef:Ik ben geen planteneter he
Ninx schreef:Nou..... als je het nu inzette om de discussie luchtiger te maken.... als grap.
Maar je zet het in als troefkaart: je zegt eigenlijk.... lekker makkelijk voor jullie dat planten geen pijn of emoties kennen, dan kun je tenminste consumeren zonder je schuldig te voelen en zonder daar overdreven veel moeite voor te doen. Komt dat even makkelijk uit voor jullie....
Ofwel: je zoekt een stok om mee te slaan.
Tiepfoudt schreef:Nu zou ik graag het volgende willen voorleggen aan oa PlantsTho en Magrathea: Stel ik fok thuis een drietal koeien op, ze staan hun gehele leven met hun voetjes in het gras, krijgen duurzaam geproduceerd voedsel, en tegen de tijd dat mijn diepvries leeg is laat ik Klaartje thuis op locatie slachten. We leven immers in onze idealistische droomwereld waarin slachten aan huis weer legaal is. Er komt een slager en Klaartje krijgt een pin door haar hoofd waardoor ze direct (hersen)dood is, oftewel, ze heeft geen pijn gevoeld en geen stress ervaren. Want in die twee jaren heb ik nonstop mijn koetjes geknuffeld en zijn ze gewend aan mensen, dus raken mijn koetjes niet in de stress als meneer de slager bij ze komt staan.
Ik heb sterk het vermoeden dat jullie het hier nóg niet mee eens zouden zijn, want jullie willen geen dieren doden om ze op te eten. Vervolgens komt het argument, planten hebben geen gevoel/voelen geen pijn, dús die mogen we wel opeten. In mijn voorstel voelt Klaartje ook geen pijn en ervaart geen stress, maar ook hier zijn jullie vast niet mee oké dacht ik zo.
Citaat:Niet om kinderachtig te doen, maar een baby heeft ook geen besef van leven of dood en die zou je ook met zo min mogelijk stress en na uitstekende verzorging kunnen slachten en opeten. Bij die gedachte draait je maag waarschijnlijk om en begin je allerlei argumenten te verzinnen waarom dat echt niet kan, bijvoorbeeld dat het onnatuurlijk zou zijn of dat het onmenselijk leed zou veroorzaken bij de ouders. Alleen kun je je, kijkend naar onze naaste familie de chimpansee en naar onze voorouders op verschillende continenten, afvragen of het wel zo onnatuurlijk is. Je kunt je ook situaties voorstellen waarin de ouders zelf zijn omgekomen en je kunt je dan zelfs voorstellen of het voor zo'n baby niet prettiger zou zijn om gedood te worden dan om zonder ouders op te groeien in een omgeving waar hij/zij eigenlijk niet gewenst is of er eigenlijk geen geld is om hem/haar op te voeden.
Natuurlijk is het volstrekt ondenkbaar om zoiets te doen en er zijn ook echt wel verschillen tussen baby's en landbouwhuisdieren te verzinnen. Dit gaat voor sommige mensen ook vast te ver, maar ik wil alleen maar proberen aan te geven hoe ik tegenover het doden van dieren om een andere reden dan ze uit hun lijden verlossen sta. Voor mij is een dier geen voedsel, of het nu besef heeft van leven en dood of niet (wat op zichzelf al een tamelijk lastig te onderzoeken stelling is, laat staan dat hij bewezen kan worden). Net zoal een baby geen voedsel is.
PlantsTho schreef:@Kinke en @Jildau Dierenleed is voor jullie duidelijk geen reden om te stoppen, maar wat denken jullie dan van de milieubelasting die het houden van vee veroorzaakt?
maura schreef:Ik lees nog steeds mee en wil hier graag even inhakenAskja schreef:Een dier heeft geen besef van leven en dood, en als het op een zorgvuldige manier, met zo min mogelijk stress vooraf, wordt geslacht, dan heb ik daar geen moeite mee.
Dat jij daar geen moeite mee hebt respecteer ik volledig. Ik wil ook niemand een vegetarisch dieet opdringen en heb ook geen behoefte aan allerlei argumenten over waarom ik wel vlees zou moeten eten (of wat ik ook allemaal niet zou mogen omdat ik ervoor kies geen vlees te eten).
Maar ik heb wél moeite met het doden van verder gezonde dieren om geen andere reden dan ze op te eten. Mijn katten doen dat ook, met muizen en konijnen en houtduiven en af en toe een rat, maar dat zijn katten (uit het asiel trouwens). Dus het natuur-argument, eten of gegeten worden, ken ik en accepteer ik maar neemt niet weg dat ik niet wil dat voor mij een dier zomaar gedood wordt.
Niet om kinderachtig te doen, maar een baby heeft ook geen besef van leven of dood en die zou je ook met zo min mogelijk stress en na uitstekende verzorging kunnen slachten en opeten. Bij die gedachte draait je maag waarschijnlijk om en begin je allerlei argumenten te verzinnen waarom dat echt niet kan, bijvoorbeeld dat het onnatuurlijk zou zijn of dat het onmenselijk leed zou veroorzaken bij de ouders. Alleen kun je je, kijkend naar onze naaste familie de chimpansee en naar onze voorouders op verschillende continenten, afvragen of het wel zo onnatuurlijk is. Je kunt je ook situaties voorstellen waarin de ouders zelf zijn omgekomen en je kunt je dan zelfs voorstellen of het voor zo'n baby niet prettiger zou zijn om gedood te worden dan om zonder ouders op te groeien in een omgeving waar hij/zij eigenlijk niet gewenst is of er eigenlijk geen geld is om hem/haar op te voeden.
Natuurlijk is het volstrekt ondenkbaar om zoiets te doen en er zijn ook echt wel verschillen tussen baby's en landbouwhuisdieren te verzinnen. Dit gaat voor sommige mensen ook vast te ver, maar ik wil alleen maar proberen aan te geven hoe ik tegenover het doden van dieren om een andere reden dan ze uit hun lijden verlossen sta. Voor mij is een dier geen voedsel, of het nu besef heeft van leven en dood of niet (wat op zichzelf al een tamelijk lastig te onderzoeken stelling is, laat staan dat hij bewezen kan worden). Net zoal een baby geen voedsel is.
Om die reden zou ik het vlees van Tiepfoudts hypothetische Klaartje ook niet eten en dat van de lammeren van Kuggur ook niet, maar ik krijg de indruk dat een aantal mensen denkt dat elke vegetariër voor een totaalverbod op vlees is? Ik ken er best een aantal, maar de meesten zijn prima in staat tot genuanceerd denken hoor.Resistance schreef:Hoop dat de ontwikkelingen van vlees groeien uit stamcellen een beetje opschieten...
Ik vraag me af hoe anderen dit zien? Stel dat het inderdaad een beetje opschiet en er over 5 jaar een biefstuk in de winkel ligt die exact hetzelfde is qua smaak en textuur als een biefstuk uit een koe. Maar dan dus eentje uit stamcellen. Voor de rest zijn ze gelijk, dus we nemen ook even aan dat de milieubelasting gelijk is. Hebben de mensen die vlees eten dan een voorkeur? Zou je de gekweekte of de koe-variant kiezen (prijs is uiteraard ook gelijk). En waarom? En zijn er vegetariërs die zo'n kweekbiefstuk wel zouden eten? En waarom (niet)?
Jildau schreef:PlantsTho schreef:@Kinke en @Jildau Dierenleed is voor jullie duidelijk geen reden om te stoppen, maar wat denken jullie dan van de milieubelasting die het houden van vee veroorzaakt?
Dierenleed zou een goede reden zijn maar ik vind slachten geen dierenleed. Ze voelen er niks van als ze dood zijn, dan zijn ze gewoon weg en is er alleen een lichaam. Dierenleed vind ik een dier in leven houden terwijl hij lijdt. Dan lijden ze, als ze dood zijn niet.
Er zijn zat dingen op deze wereld die zorgen voor milieubelasting en ik geloof er niet in dat je daar alleen, of grotendeels, de veehouderij de schuld van kunt geven. Het grootste probleem is naar mijn mening nog altijd overbevolking.
Kinke schreef:Ninx schreef:Ik, en PlantsTho wellicht ook, ben er in mijn hoofd niet eens mee bezig hoe vlees vriendelijker of duurzamer op een bord kan belanden.
Vlees zit niet in mijn referentiekader. Ik houd me daar dan ook het liefst helemaal niet mee bezig.
Maar als 'niet vleeseter' is er geen ontsnappen aan.
Overal is vlees, wordt vlees gegeten, zie je paniekogen vanuit vrachtwagens je aankijken, zie je moeders met kinderen geëmotioneerd naar lammetjes kijken samen die 's avonds door diezelfde moeders opgevreten worden.
Overal dikke kauwende monden met spek, ham, gebraden kippen en worsten.....
In toenemende mate vraag ik me af waarom DAT de norm is. Waarom mensen die proberen leed en een mondiale voetafdruk te minimaliseren lastig, zeurderig en saai zijn.
En daardoor maken ze het alsnog mijn zaak. Want ho, ho, ho.... het is ook mijn planeet! Maar dat anderen ons gezamenlijke leefgebied ten gronde richten is okay, en duurzaam consumerende mensen zijn saai en vervelend en lezen alle verkeerde onderzoeken.
Ik wil eigenlijk helemaal niet nadenken hoe we de boel zo kunnen inrichten dat mensen maar gewoon door kunnen blijven schransen. Ik zou graag zien dat de mens evolueert en een gematigder (zoals in vroeger tijden) dieet gaat volgen.
Dit zegt toch genoeg, en dan anderen verwijten dat ze een stok zoeken om mee te slaan…
dikke kauwende monden
anderen richten ons gezamenlijke leefgebied ten gronde
en vleeseters kunnen gewoon door blijven 'schransen'
Tja, ik weet het niet hoor, maar je komt op mij niet echt over als iemand die respect heeft voor mensen die er niet hetzelfde over denken als jij
Jildau schreef:PlantsTho schreef:@Kinke en @Jildau Dierenleed is voor jullie duidelijk geen reden om te stoppen, maar wat denken jullie dan van de milieubelasting die het houden van vee veroorzaakt?
Dierenleed zou een goede reden zijn maar ik vind slachten geen dierenleed. Ze voelen er niks van als ze dood zijn, dan zijn ze gewoon weg en is er alleen een lichaam. Dierenleed vind ik een dier in leven houden terwijl hij lijdt. Dan lijden ze, als ze dood zijn niet.
Er zijn zat dingen op deze wereld die zorgen voor milieubelasting en ik geloof er niet in dat je daar alleen, of grotendeels, de veehouderij de schuld van kunt geven. Het grootste probleem is naar mijn mening nog altijd overbevolking.
Jildau schreef:Keiharde waarheid in bepaalde bronnen ja, ook zat onderzoeken die de schuld weer aan iets anders geven. Ik denk dat ieder op zijn eigen manier kan bijdragen aan een beter milieu en dat dat niet alleen maar kan bestaan uit nooit meer dierlijke producten eten.
Minderen van vlees eten gaat er bij mij overigens nog wel in. Zeggen dat het zielig is dat een dier dood gaat niet. Beest weet er niks van en misschien ben ik daar te nuchter in.
Jildau schreef:Een mens is voor mij niet hetzelfde als een dier. Maar voor de baby vindt ik het niet zielig als hij na 2 week pijnloos dood zou gaan. Dood is dood, dan ben je gewoon weg en dat maak je zelf dus niet mee. Wel is dat vreselijk voor de ouders en familie en iets waar zij hun gehele leven enorm veel last van hebben dus dat is het niet waard.
Zover gaat het inlevingsvermogen van dieren niet. Ik geloof er niks van dat die melkkoe nachtmerries heeft omdat ze weet dat haar kalf over een jaar geslacht wordt. Sterker nog, ze vreten gewoon rustig door en kijken er niet eens naar om als het kalf weggehaald wordt.
Dat vind ik niet met mensen te vergelijken.
Jildau schreef:En ik geloof niet dat de ellende van een dier in het vlees gaat zitten. Vlees is vlees en ellende zit in de hersenen.