Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-06-15 18:13

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 24-06-15 18:13

jee, wat een trieste en toch ook mooie dingen weer. sterkte allemaal. :(:)

**Geplaatst**: 24-06-15 22:19

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 24-06-15 22:19

@_Hedi het is vandaag precies 3 maanden geleden dat mn moeder is overleden. Het is bij mijn moeder heel erg snel gegaan, van iemand die nooit ziek is geweest naar binnen 3 maanden overlijden.

**Geplaatst**: 24-06-15 23:43

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 24-06-15 23:43

rox_en_wilvy: wat heftig.. Bij mijn moeder eigenlijk hetzelfde, ook nooit ziek. Maar mijn moeder heeft mede dankzijn een geweldige chirurg nog 6 maanden gehad.. Heel veel sterkte.. wat een onwerkelijke periode..

Ik heb gisteren te horen gekregen dat ik vakantiewerk mag komen doen op mama's functie. Dat vind ik ook wel bijzonder.

**Geplaatst**: 25-06-15 00:41

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 25-06-15 00:41

Bij mijn vader was het net zo. van buikpijn, neer leverkanker naar overlijden. 3 maand

Ik mis hem zoo :'(

**Geplaatst**: 26-06-15 08:49

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 26-06-15 08:49

Sterkte Ladybird!

Vandaag alweer 6 jaar geleden dat m'n vader is overleden, wat gaat de tijd toch snel...

**Geplaatst**: 26-06-15 09:01

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 26-06-15 09:01

Sterkte iedereen!

Ik ben gisteren met onderscheiding afgestudeerd. Het deed toch wel pijn om te zien dat iedereen beide ouders bij zich had, maar bij mij was papa er niet om dit mooie moment mee te delen.

**Geplaatst**: 26-06-15 09:42

Geplaatst: 26-06-15 09:42

Verdorie, wat een verdriet. Sterkte allemaal!

Mijn moeder is twee jaar geleden overleden aan de gevolgen van longkanker en hersentumoren. Ik was toen 25. De beelden van haar ziektebed spoken nog regelmatig door mijn hoofd, hoewel ik ze direct probeer te vervangen voor de mooie herinneringen. Haar missen doen we nog elke dag.

Een jaar na mijn moeders overlijden, kreeg mijn vader op Moederdag een hartinfarct. 3x reanimeren en een hartoperatie later, was hij er nog! Geheel gezond en 4 maanden later was hij alweer aan het sporten. Mama heeft als engeltje op zijn schouder gezeten, volgens de artsen had hij een paar procent kans op overleven en een nihile kans dat er geen schade zou zijn. Ik geniet dubbel van mijn lieve papa, elke dag weer.

Koester jullie mooie herinneringen en blijf doorgaan met genieten. Onze geliefden zouden niet anders willen!

Laatst bijgewerkt door DominiqueDG op 26-06-15 10:19, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 26-06-15 09:49

Geplaatst: 26-06-15 09:49

rox_en_wilvy schreef:
@_Hedi het is vandaag precies 3 maanden geleden dat mn moeder is overleden. Het is bij mijn moeder heel erg snel gegaan, van iemand die nooit ziek is geweest naar binnen 3 maanden overlijden.

Ik las eerst je laatste bericht van ongeveer 3 maanden geleden, wilde vragen hoe het nu gaat, en toen zag ik bovenstaande.
Ik herken het, de puntjes van opleving en die weer doen hopen en dan blijkt dat een lichaam zo ziek is, dat het toch niet gaat.

Ik wens je heel veel sterkte en kracht toe. Ik weet zeker dat jouw moeder altijd bij je zal blijven. Mijn moeder is/was net zo'n eigenwijze lieverd, die volgens mij vanaf daarboven een heleboel dingen aanstuurt in mijn leven. Soms denk ik: het kan niet anders dan dat mama hier aan mee heeft gewerkt! Dat geeft enorm veel troost.

Liefs en een knuffel!

**Geplaatst**: 10-07-15 12:53

Geplaatst: 10-07-15 12:53

Hoe is het met iedereen?

Hier gaat alles zo zijn gangetje. ik merk dat als ik mijn week goed vul ik er veeel minder 'last' van heb als dat ik niks te doen heb.

Dit jaar dus besloten geen vakantie te nemen

**Geplaatst**: 10-07-15 12:55

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 10-07-15 12:55

Mijn schoonvader wil geen operatie het is best lastig allemaal

**Geplaatst**: 10-07-15 12:57

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 10-07-15 12:57

Das heftig lijkt me. waarom niet?

**Geplaatst**: 15-07-15 11:45

Geplaatst: 15-07-15 11:45

Dit topic word genoemd in de BNB van juli, bij bloemetje van de maand
[FZ] [Dienstmededeling]BNB juli 2015

**Geplaatst**: 15-07-15 12:35

Geplaatst: 15-07-15 12:35

Ladybird schreef:
Hoe is het met iedereen?

Hier gaat alles zo zijn gangetje. ik merk dat als ik mijn week goed vul ik er veeel minder 'last' van heb als dat ik niks te doen heb.

Dit jaar dus besloten geen vakantie te nemen

Hier ook alles zijn gangetje.
Mooi dat je zo toch nog wat afleiding kan vinden, bij mij is dat net zo hoor...
Ik verveel me ook niet zo gauw; ben altijd wel bezig in de tuin, met m'n paard of lekker fietsen, of iets leuks doen met een vriend(in) ,dus afleiding genoeg

Tuurlijk zijn er wel momenten dat ik aan mijn vader denk, maar dan denk ik ook weer van; hij wil ook dat ik gelukkig ben, en zei dan als er iets was; kop d'r veur he haha.

**Geplaatst**: 15-07-15 12:35

Geplaatst: 15-07-15 12:35

Sweetgirl1 schreef:
Mijn schoonvader wil geen operatie het is best lastig allemaal

Idd waarom niet..?

**Geplaatst**: 15-07-15 12:36

Geplaatst: 15-07-15 12:36

Blijheid schreef:
Dit topic word genoemd in de BNB van juli, bij bloemetje van de maand
[FZ] [Dienstmededeling]BNB juli 2015

Wat fijn dat dit topic een bloemtje heeft gekregen, heel erg bedankt!

**Geplaatst**: 15-07-15 13:03

Geplaatst: 15-07-15 13:03

Heel toevallig dat ik dit topic in een keer zie verschijnen. Wat een verdrietige verhalen en tegelijk een boel mooie herinneringen aan dierbaren die je nooit kunt missen. Mijn vader is vorige week dinsdag overleden. Hij heeft zijn leven geen geluk gehad met zijn lijf. Een aorta operatie, een longprobleem, een galblaas operatie en afgelopen oktober een open hartoperatie. Deze ingreep was heel heftig, maar hij is er perfect doorgekomen. Hij is gaan sporten en voelde zich fitter dan jaren daarvoor. Wel kreeg hij klachten in zijn buik en met plassen. Na onderzoek kreeg hij in februari te horen dat hij prostaatkanker had. Zo kort na zijn hartklachten een behoorlijk geestelijke dreun. Toch heeft hij weer moed verzameld en ging hij voor genezing. Er volgenden allemaal onderzoeken en we waren zo blij dat er geen uitzaaiingen te vinden waren. Uiteindelijk moest er alleen nog naar zijn lymfeklieren worden gekeken. Als die ook schoon waren, kon hij gaan bestralen. Door zijn eerdere aorta operatie moest dit via een open buikingreep. Hij kwam er goed door leek het. Gedurende de week werd hij echter steeds zieker in het ziekenhuis. Hij gaf aan zich heel beroerd te voelen en kon haast niks meer. Ondanks onze strijdlust om hem te laten onderzoeken, kwam er vanuit het ziekenhuis maar weinig actie Hij zou gewoon moeten herstellen van de ingreep. Tot we op een nacht werden gebeld dat hij niet lekker was geworden en naar de IC was overgebracht. Samen met mijn moeder en broer zijn we naar het ziekenhuis gegaan. We troffen mijn vader wakker, maar met erg veel pijn aan. Hij probeerde te focussen om bij te blijven. Ze zouden nog een spoed operatie inzetten omdat er bleek dat hij veel oud bloed in zijn buik had. Op weg naar de operatiekamer hebben ze hem nog moeten reanimeren. Daarna is hij niet meer bij geweest. De volgende dag bleef hij slapend met de hoop dat hij alsnog zou herstellen. Helaas werden we de volgende dag opnieuw 's nachts wakker gebeld met het verzoek langs te komen. Het ging niet goed met hem en het zou ook niet meer goed komen. We hebben hem laten gaan. Gister hebben we de crematie gehad waar mijn broer en ik hebben gesproken. Het was een van de moeilijkste dingen in mijn leven. Nu mis ik hem in alles en overal. Hij was ondanks dat ik veertig ben nog zo mijn steun en toeverlaat. Ook was hij dol op mijn paarden en ging hij altijd hooi met me halen. Dat was ons ritueel om even lekker bij te kletsen. Hoe verder lijkt heel moeilijk en toch heeft hij mij juist geleerd sterk te zijn en door te gaan. Overdag gaat het, maar 's avonds komen de beelden hoe ik hem in het ziekenhuis heb aangetroffen in mijn hoofd. Dan heb ik het zo met hem te doen, vreselijk. Ik weet dat hij nu geen pijn meer heeft en dat ik dat beeld moet vervangen door alle geweldige dingen die we samen hebben gedaan, maar dat is nu nog wel moeilijk. Sterkte voor iedereen!

**Geplaatst**: 15-07-15 14:18

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 15-07-15 14:18

Wat een verhaal Barron.. Heel veel sterkte! Ik ben mijn moeder veel te vroeg verloren, maar ik had wat langer de tijd om nog bij te kletsen en dingen te kunnen vragen.

**Geplaatst**: 15-07-15 14:50

Geplaatst: 15-07-15 14:50

Gecondoleerd met het overlijden van je vader Barron.
Wat een heftig verhaal zeg,kreeg weer even tranen in mijn ogen....
Ik herken heel veel punten van wat jij hebt meegemaakt, heel veel dingen komen overheen met het overlijden van mijn vader; van het ziek zijn, denken dat het weer beter gaat, maar dan toch weer niet, steeds naar het ziekenhuis enz.....
Soms, als we dichtbij het ziekenhuis langsrijden waar mijn vader lag, denk ik wel 's ;konden we er nog maar even bij langs gaan, maar helaas....
Ik denk ook aan de mooie momenten die we hebben mogen beleven,en dat ie ook gek op mijn paardjes was,en er veel voor overhad,en dat hij en mijn moeder mij of ons dan ergens met de trailer met de paarden afzetten,vond ie prachtig

Gelukkig zijn er veel mooie foto's van....

Ik wens je heel veel sterkte Barron

**Geplaatst**: 15-07-15 14:55

Geplaatst: 15-07-15 14:55

_Hedi schreef:
Wat een verhaal Barron.. Heel veel sterkte! Ik ben mijn moeder veel te vroeg verloren, maar ik had wat langer de tijd om nog bij te kletsen en dingen te kunnen vragen.

Hoe gaat het met jou,Hedi?
Jij zou vakantiewerk doen,daar waar jouw moeder ook gewerkt heeft toch?
Ben je nu al bezig,zoja,hoe bevalt 't?

**Geplaatst**: 15-07-15 16:38

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 15-07-15 16:38

Durante: Ik ga maandag beginnen. Verder voelt alles nog best raar, alsof het nog niet echt is doorgedrongen..

**Geplaatst**: 15-07-15 16:49

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 15-07-15 16:49

Pff.. Het enige wat ik van mijn vader over had uit zijn huis was zijn fiets. Die is gisteren gestolen :'(
Baal er wel van maar herinneringen zijn belangrijker. Ik kan het alleen niet begrijpen waarom mensen fietsen stelen. Het is een best oude fiets (ik schat 10/12 jaar oud)

**Geplaatst**: 15-07-15 21:52

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 15-07-15 21:52

Ik kwam dit topic via de nieuwsbrief tegen.

Ik ben helaas twee vader kwijtgeraakt...
Toen mijn moeder zwanger was is mijn vader overleden door een hartstilstand (Hij had ook een sporthart hij was net gestopt met wielrennen)

Daarna is vanaf mijn vierde mijn stiefvader bij ons gekomen, die heeft twee jaar geleden geheel onverwachts zelfmoord gepleegd.

**Geplaatst**: 15-07-15 22:11

Geplaatst: 15-07-15 22:11

Blijheid schreef:
Dit topic word genoemd in de BNB van juli, bij bloemetje van de maand
[FZ] [Dienstmededeling]BNB juli 2015

Wat leuk!

Dankjewel

Barron Gecondoleerd

heeel veel sterkte de komende tijd! Wat een heftig verhaal zeg!

Hedi, heel veel succes maandag, Ik heb ook een poosje gewerkt op de werk van mn vader, ergens was het ook wel fijn, kom er nu nog wel regelmatig, Papa's baas doet nu erg veel voor mn moeder

das echt fijn.

Hackie ook heftig zeg! hoe is het nu met je?

**Geplaatst**: 16-07-15 01:21

Geplaatst: 16-07-15 01:21

Barron schreef:
Heel toevallig dat ik dit topic in een keer zie verschijnen. Wat een verdrietige verhalen en tegelijk een boel mooie herinneringen aan dierbaren die je nooit kunt missen. Mijn vader is vorige week dinsdag overleden. Hij heeft zijn leven geen geluk gehad met zijn lijf. Een aorta operatie, een longprobleem, een galblaas operatie en afgelopen oktober een open hartoperatie. Deze ingreep was heel heftig, maar hij is er perfect doorgekomen. Hij is gaan sporten en voelde zich fitter dan jaren daarvoor. Wel kreeg hij klachten in zijn buik en met plassen. Na onderzoek kreeg hij in februari te horen dat hij prostaatkanker had. Zo kort na zijn hartklachten een behoorlijk geestelijke dreun. Toch heeft hij weer moed verzameld en ging hij voor genezing. Er volgenden allemaal onderzoeken en we waren zo blij dat er geen uitzaaiingen te vinden waren. Uiteindelijk moest er alleen nog naar zijn lymfeklieren worden gekeken. Als die ook schoon waren, kon hij gaan bestralen. Door zijn eerdere aorta operatie moest dit via een open buikingreep. Hij kwam er goed door leek het. Gedurende de week werd hij echter steeds zieker in het ziekenhuis. Hij gaf aan zich heel beroerd te voelen en kon haast niks meer. Ondanks onze strijdlust om hem te laten onderzoeken, kwam er vanuit het ziekenhuis maar weinig actie Hij zou gewoon moeten herstellen van de ingreep. Tot we op een nacht werden gebeld dat hij niet lekker was geworden en naar de IC was overgebracht. Samen met mijn moeder en broer zijn we naar het ziekenhuis gegaan. We troffen mijn vader wakker, maar met erg veel pijn aan. Hij probeerde te focussen om bij te blijven. Ze zouden nog een spoed operatie inzetten omdat er bleek dat hij veel oud bloed in zijn buik had. Op weg naar de operatiekamer hebben ze hem nog moeten reanimeren. Daarna is hij niet meer bij geweest. De volgende dag bleef hij slapend met de hoop dat hij alsnog zou herstellen. Helaas werden we de volgende dag opnieuw 's nachts wakker gebeld met het verzoek langs te komen. Het ging niet goed met hem en het zou ook niet meer goed komen. We hebben hem laten gaan. Gister hebben we de crematie gehad waar mijn broer en ik hebben gesproken. Het was een van de moeilijkste dingen in mijn leven. Nu mis ik hem in alles en overal. Hij was ondanks dat ik veertig ben nog zo mijn steun en toeverlaat. Ook was hij dol op mijn paarden en ging hij altijd hooi met me halen. Dat was ons ritueel om even lekker bij te kletsen. Hoe verder lijkt heel moeilijk en toch heeft hij mij juist geleerd sterk te zijn en door te gaan. Overdag gaat het, maar 's avonds komen de beelden hoe ik hem in het ziekenhuis heb aangetroffen in mijn hoofd. Dan heb ik het zo met hem te doen, vreselijk. Ik weet dat hij nu geen pijn meer heeft en dat ik dat beeld moet vervangen door alle geweldige dingen die we samen hebben gedaan, maar dat is nu nog wel moeilijk. Sterkte voor iedereen!

Heel veel sterkte!!

Ik wilde je één ding zeggen, hopelijk put je er kracht uit. Ik ben 2 jaar geleden mijn moeder verloren, zij had een heel traumatisch ziekbed. Die beelden bleven lang rondspoken. Soms liet ik ze komen, flink huilen en dan weer aan de leuke herinneringen denken. Ik wil je laten weten dat die beelden écht minder worden en steeds vaker automatisch plaats maken voor mooie beelden. Ze zijn er nog wel, maar echt in mindere mate, gelukkig...

Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 16-07-15 01:42

Geplaatst: 16-07-15 01:42

Ladybird schreef:
Blijheid schreef:
Dit topic word genoemd in de BNB van juli, bij bloemetje van de maand
[FZ] [Dienstmededeling]BNB juli 2015

Wat leuk! Dankjewel

Barron Gecondoleerd heeel veel sterkte de komende tijd! Wat een heftig verhaal zeg!

Hedi, heel veel succes maandag, Ik heb ook een poosje gewerkt op de werk van mn vader, ergens was het ook wel fijn, kom er nu nog wel regelmatig, Papa's baas doet nu erg veel voor mn moeder das echt fijn.

Hackie ook heftig zeg! hoe is het nu met je?

Gaat wel, begin nu steeds meer uit mijn ''stilstand'' te komen en weer te leven in plaats van overleven.