Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-08-12 22:24

Geplaatst door de TopicStarter : 13-08-12 22:24

Hallo iedereen,

Eindelijk wat tijd om weer een update te schrijven over mijn leven. Vorige maand heeft mijn vader 10 x bestralingen gehad voor de pijn in zijn schouder. En op het moment is hij lekker met de boot weg op vakantie. Samen met de hond! Dus ik ben blij voor hem! De eerste weken van de bestraling ging het eigenlijk alleen nog maar slechter met mijn vader. Hij had ontzettend veel pijn, en de pijnstillers leken ook niet echt te werken. Hij nam 3 keer per dag de ene pijnstiller, en dan 's avonds nog 2 anderen, en dan nog 2 zwellingsremmers of iets dergelijks. Ook werd de stem in de 3e week van de bestralingen anders. Het werd was hees, alsof ie een ruige nacht in de kroeg had gehad. En veel moeite met slikken. In de 3e week ging het wat beter. En kreeg ie steeds minder last van de pijn. Hij is nu dus ook al zijn medicijnen aan het afbouwen. In principe zijn we nu vrij van ziekenhuizen de komende weken! Yay! $*\o/*$

Eind Augustus moeten we weer terug naar het ziekenhuis. En dan gaan we kijken of de bestralingen iets heeft geholpen, en daarna gaan we beginnen met chemo.
Het grappige is... Nou ja, eigenlijk is het niet grappig... Maar ze weten nog steeds niet het type longkanker dat mijn vader heeft.
Het schijnt grootcellig te zijn, omdat het niet supersnel verspreidt. Oke. Ondanks alles is mijn vader er nog redelijk goed onder. En ik ben trots dat ie er zelf op uit gaat

Vorige maand heeft mijn vader, mijn zus en mij, ook al een erfenis oftewel een geschenk gegeven...

Hij zei dat ie het nu alvast wou geven, want dan was het belastingvrij ofzo. Oke goed. Het voelde wel raar. Ik heb het eerst maar vooruit geschoven en gezegd dat ik mijn rekeningnummer niet wist. (Ofcourse gelogen). Uiteindelijk heb ik "ja" gezegd omdat hij het heel graag wou, en het zou hem blij maken. Hij wil dat ik en mijn zus van het geld iets leuks gaan doen. Samen, of met hem... We weten alleen niet zo goed wat.

Mijn vader is niet het type persoon die nu opeens alles wil gaan doen met zijn leven. Hij zegt zelf dat ie het allemaal wel best vind. En dat hij vroeger de hele wereld al heeft gezien.
En dat het nu onze beurt is. Hij lijkt content te zijn met het feit dat ie gewoon de dagelijkse dingen doet in het leven. En eigenlijk begrijp ik dat ook wel weer.
Zolang ie maar een beetje kan stofzuigen en afwassen... Dan lijkt ons leven nog een beetje normaal.

Met mijn zus gaat het niet zo goed. Volgens mij hikt zij tegen een burn-out aan. Ik doe mijn best om haar te helpen. Maar ik weet ook niet hoe. En ik vind het soms moeilijk om haar te begrijpen.
Wanneer alles hectisch en stress is... Dan functioneert ze prima. En is er niks... Dan klapt ze bijna in elkaar. (Dat begrijp ik ook wel weer). Maar hoe kan ik haar dan helpen?
Wees blij dat het even rustig is. Even geen ziekenhuizen. Even geen bestralingen. Even geen dood en verderf.

En met mij... Gaat het eigenlijk wel redelijk. Ik doe mijn best om nog wat vrolijk te blijven, en dat lukt wel aardig. Ik word al heel volwassen en verstandig!

Het trieste nieuws is dat ik ga stoppen met het leasen van mijn paard op de manege. Ik krijg binnenkort nogal hele dure rekeningen binnen van de mondhygiënist? Ik heb blijkbaar Parodontitis? Maar goed...
Ik heb heel veel geleerd dit jaar met paardrijden. We hebben onze ups en downs gehad. Maar ik zal haar toch wel heel erg missen.
Hier een foto van ons op onze laatste wedstrijd : F7. Gehaald met 216 punten!
Echte liefde is : https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/ ... 0034_o.jpg
https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/ ... 7292_n.jpg
https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/ ... 8997_n.jpg
https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/ ... 8193_n.jpg het bewijs ; ik kan ook nog poseren!

Verder ben ik druk bezig met het halen van mijn rijbewijs. Ik heb vandaag mijn auto theorie gehaald!
En hopelijk snel mijn praktijk. Dan kan ik mijn vader naar het ziekenhuis brengen in de auto!

**Geplaatst**: 13-08-12 22:58

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 13-08-12 22:58

Bijna allemaal positieve berichten behalve je leasepaard. Denk je er wel aan om een stuk ontspanning te zoeken, misschien kun je met je pa overleggen dat je een gedeelte van het geld dat hij jullie geschonken heeft aan te wenden voor je gebit, ook even kijken of je je zorgverzekering aan kunt passen. Als je dit allemaal doet kun je toch nog een poos blijven rijden, heel belangrijk voor je. Fijn dat het nu zo goed gaat en hopen dat dat nog een poos zo blijft.

**Geplaatst**: 13-08-12 23:01

Geplaatst: 13-08-12 23:01

bigone schreef:
misschien kun je met je pa overleggen dat je een gedeelte van het geld dat hij jullie geschonken heeft aan te wenden voor je gebit,

Ik zat hetzelfde te bedenken maar wist niet zo goed hoe ik het moest verwoorden. Alleen zou ik het andersom voorstellen, paps wil graag dat je het aan leuke dingen besteed dus kan je het geld van je vader dan beter aan je leuke leasepaard besteden

**Geplaatst**: 13-08-12 23:22

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 13-08-12 23:22

Ik zat dat ook al te denken en daarnaast dacht ik dat het misschien leuk is om met z'n allen een ballonvaart te maken? Daarvoor is het nu echt de tijd namelijk en het schijnt echt helemaal geweldig te zijn.

**Geplaatst**: 13-08-12 23:35

Geplaatst: 13-08-12 23:35

Ik merk nu pas het hele topic op... Wat krijg jij veel op je af! :(:)

Geluk zit in de kleine dingetjes, er zijn vast wel wat 'stomme' dingen die je vader graag doet die jullie kunnen doen? Een gezelschapspel, samen een bepaald programma bekijken op tv, zoiets?

Ontzettend veel sterkte!

**Geplaatst**: 14-08-12 00:00

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 14-08-12 00:00

Ik vind het fijn om te lezen dat het naar omstandigheden redelijk goed met je gaat ts. Ik hoop dat de uitslagen over een tijdje goed zijn en dat jullie weer een beetje van het leven kunnen gaan genieten!

**Geplaatst**: 14-08-12 00:32

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 14-08-12 00:32

Ik ontdek ook nu pas je topic,
Jeetje wat heb jij veel meegemaakt..
Echt petje af hoe ie je hier doorheen slaat..
Ben er ook even stil van..
Hoop echt voor je dat je vader nog een hele poos meegaat!
Zonder al te veel pijn en bijwerkingen..
Heeel veel sterkte toegewenst!!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-08-12 09:59

Geplaatst door de TopicStarter : 14-08-12 09:59

Bedankt voor de berichtjes! Het is moeilijk om iets te verzinnen om te doen met het geld. Misschien dat mijn zus en ik naar een wellness gaan. De balloonvaart lijkt me ook leuk.

Het geld dat ik van mijn vader heb gekregen gebruik ik nu ook om mijn rijlessen te betalen. Ik wil eigenlijk zo snel graag mijn rijbewijs hebben. Mijn moeder zei altijd tegen mij : Charissa, haal je rijbewijs! Dan kun je de wijde wereld in, en ben onafhankelijk. Dit was altijd heel belangrijk voor mijn moeder. Omdat zij geen rijbewijs had. Ik weet zeker dat ze trots op me is dat ik mijn theorie nu heb gehaald. En hopelijk binnenkort mijn praktijk.

Met paardrijden ga ik niet stoppen. Ik ga nog steeds door met het rijden van mijn les, 1 keer per week. Ik mis haar eigenlijk best wel... Maar ik zie haar na de vakantie weer. Dus dat is een geruststelling.

https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/ ... 7219_o.jpg
Wat een liefde. Dit is mijn vader en ons hondje op de boot. Ze hebben het allebei heel leuk!

**Geplaatst**: 14-08-12 13:24

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 14-08-12 13:24

Jeetje ik heb je hele topic gevolgd en soms ga je je afvragen hoeveel een mens kan hebben. Sterkte en ik vind je echt een hele moedige sterke vrouw! Respect!

**Geplaatst**: 14-08-12 19:46

Geplaatst: 14-08-12 19:46

Wat fijn dat je pa toch nog geniet ondanks alles, zo belangrijk, ook voor jullie want dat neemt wel iets druk en zorgen maken weg. Pluk de dag voor zover mogelijk.
Wbt je zusje, ik vermoed dat ze door hard te werken en druk te zijn niet toe hoeft te geven aan haar verdriet om het verlies van mamma en nu heel misschien ook nog pappa. Op het moment dat ze niets te doen heeft slaat de realiteit hard toe en daar kan ze nog niet mee omgaan. Ze probeert onbewust het rouwproces uit te stellen om maar geen verdriet te voelen maar dat kan niet, kun je haar niet vragen om samen met jou(ook al hoeft het niet voor jou) naar een hulpverlener te gaan zodat ze er over leert praten?
Jij had bokt(hoe klein ook) om al je verdriet,woede en pijn van je af te schrijven, zij moet waarschijnlijk dit nog steeds doen en dat is zo ontzettend moeilijk dat mensen daar soms hulp bij nodig hebben.

**Geplaatst**: 14-08-12 20:42

Geplaatst: 14-08-12 20:42

Dapper van je vader dat hij nog in zijn eentje (nouja met de hond) erop uit gaat!

Maar wat heb jij een hoop ellende gehad het afgelopen jaar. Kreeg tranen in mijn ogen, wat een verdriet zullen jullie (allemaal) hebben!
Ik snap best dat je je afvraagt wat er met jou gebeurd als je vader er niet meer zou zijn. Maar sta je ingeschreven bij de woningbouw?
Is het misschien mogelijk om meer dagen te gaan werken.

Ik wil je heel veel sterkte en kracht toe wensen, dat heb je zeker nodig!
En jammer van je leasepaard, maar wie weet kun je over een bepaalde tijd weer hetzelfde paardje gaan leasen?

edit: Ik zag dat je voor je moeder het boek vertel 's had, misschien kun je deze ook voor je vader kopen nu het allemaal nog kan?

:(:)

**Geplaatst**: 14-08-12 20:50

Geplaatst: 14-08-12 20:50

Sjemig, dit is niet niks.
Ik las het verhaal over je moeder ' weer' en ik kon het niet droog houden.
Mijn moeder zorgt momenteel slecht voor zichzelf (Veel roken, koffie, weinig slapen, veel werken en veel zorgen).
Ben echt bang dat er binnen vijf a tien jaar iets 'mis' gaat.

Hoop dat ik dan net zo kan zijn als jij. :(:)

**Geplaatst**: 14-08-12 21:00

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 14-08-12 21:00

Ik had niet zo'n positieve update verwacht van je TS. Fijn om te lezen dat je vader geniet van de vakantie en wat een mooie foto met de hond.

Een balloonvaart schijnt idd érg mooi te zijn, als je vader je zus en jij daarvan houden zou ik dat zeker overwegen. Verder is een rijbewijs handig, misschien heb je nog wat geld over voor een deel van een auto te bekostigen?

Sterkte de komende tijd, geniet zoveel mogelijk van de leuke dingen en je vader.

**Geplaatst**: 14-08-12 21:01

Geplaatst: 14-08-12 21:01

De titel kwam mij zo bekend voor, en ja idd het topic over je moeder.
Alleen ik kwam op de laatste pagina binnen en las over je vader... even kon ik het niet plaatsen maar toen schrok ik toch heel erg. Meid wat een vreselijk iets om mee te moeten maken. :(:)

Ik ken het maar dan met beide keren een positief einde.
Mijn moeder kreeg in februari 2010 borstkanker en heeft 18 maanden behandeling gehad. Een maand na haar laatste behandeling kreeg mijn vader prostaatkanker. Gelukkig beide genezen. Maar ik kan mij wel de angst en het verdriet voorstellen dat het je beide ouders overkomt :(:)

Dat gevoel dat je ergens voor wordt gestraft, maar je begrijpt niet waarvoor. Het gevoel van onbegrip, van geen antwoord krijgen op het "waarom" Je zult hier ook nooit antwoord op krijgen, want het leven is gewoon oneerlijk.

Denk goed aan jezelf, hoe hard het ook klinkt. Je mag best eens voor jezelf kiezen en tegen je zus zeggen dat ze hulp moet zoeken, want dat jij nu niet in staat bent om haar te helpen.

**Geplaatst**: 15-08-12 23:22

Geplaatst: 15-08-12 23:22

Wat een prachtige foto van je vader met de hond, echt genieten!

Je rijbewijs halen is inderdaad slim, je moeder had groot gelijk! Goed dat je ermee bezig bent enne gefeliciteerd met je theorie

eerste deel is binnen.

Lief dat mams weer thuis is, kan mij voorstellen dat het goed voelt. Zo kun je echt tegen haar aan kletsen als je dat wil, ook al is ze in een andere vorm teruggekeerd.

Ik hoop dat het rustig blijft met je vader en dat hij zo nog lang kan genieten!

Jammer dat je moet stoppen met je leasepaard :(:)

**Geplaatst**: 21-08-12 22:30

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 21-08-12 22:30

Char: bedankt voor je updates in je draadje.

Goed om te lezen dat je wel blijft rijden ;-)

dan zien we je tenminste nog es.
Die paard ontspanning heb je volgens mij echt nodig en je komt zeker weer es op Tango in de normale lessen.
Enne... je kunt en mag em ook opzoeken en verzorgen als je geen lesuur hebt he.

**Geplaatst**: 21-08-12 22:37

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 21-08-12 22:37

diep resepct voor jou , hoe is het nu?

**Geplaatst**: 22-08-12 20:01

Geplaatst: 22-08-12 20:01

Oneerlijk verdeeld allemaal hé? Ik wil je veel sterkte wensen! Hoe gaat het nu met je vader? :(:)

**Geplaatst**: 22-08-12 21:21

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 22-08-12 21:21

Jeetje ik heb jou berichten doorgelezen, wat heb jij veel meegemaakt en wat maak jij veel mee.
ik wil je echt heel veel sterkte wensen, en ik vindt dat je het heel goed doet heb echt respect voor jou,
wat ben jij een doorzetter!!

**Geplaatst**: 25-08-12 09:31

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 25-08-12 09:31

Ik lees nu pas mee en heb alles gelezen. Wat een verschrikking. Heb sommigen stukjes met een brok in me keel gezeten en tranen in me ogen. Ik wil je graag heel veel sterkte wensen en geluk. Ook je familie.

Wat ben jij sterk meid, wat kan je trots zijn op je zelf.
Je bent een echte vechter.

Ik weet niet of ik zoiets had aangekund.

Ik wens je heel veel liefde vanaf hier.

Dikke knuffel(l)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-11-12 17:38

Geplaatst door de TopicStarter : 06-11-12 17:38

Hallo allemaal,

Ik weet dat ik een hele tijd niets heb gepost, maar dat komt omdat ik het te druk heb met van alles.

Mijn leven is weer een nachtmerrie geworden vandaar dat ik het weer opschrijf en misschien hebben sommigen van jullie tips voor mij.

Even in het kort : Papa heeft longkanker met uitzaaiingen. Hij heeft 10 keer bestralingen gekregen voor de pijn in zijn linkerschouder.
(Daar zit de kanker, linksboven en in de rechterlong in het midden). Na de bestralingen is hij nog weggeweest met de boot en de hond.
Hij heeft echt genoten.

Enige tijd geleden zijn we begonnen met de chemo therapie. Deze slaat niet aan. 3 weken geleden zijn we begonnen met een andere chemotherapie.
Maar hij word zo ontzettend ziek. Hij eet en drinkt amper, hij is verwart, weet niet meer welke dag het is, poept in zijn broek en hij ziet beestjes op het plafond die er niet zijn.

Vandaag hebben we hem naar het hospice gebracht. Wat een verdriet.
We konden hem met moeite naar de auto brengen, ik en mijn zus. Op een gegeven moment dachten we dat we toch echt een ambulance moesten bellen.
Maar uiteindelijk toch gelukt.

Ik heb het gevoel alsof we het verhaal van vorig jaar nog eens over doen. (Zie pagina 1)
Hoe hij ook ligt in bed, sprekend hoe mijn moeder ook in bed lag.
Hij hij praat over de beestjes op het plafond, mijn moeder zag spinnen.
Etc etc etc...
Het is een ware nachtmerrie.

Nu zit ik hier alleen thuis... Om even 'bij te komen'...
Maar ik maak me zorgen over de toekomst.

Ik heb me ingeschreven bij de woonstichting.
Maar eigenlijk wil ik graag de komende tijd hier nog blijven wonen.
Ik ben geen medehuurder. Morgen ga ik naar de woonstichting.

één van mijn grootste zorg is nu een dak boven mijn hoofd.
Zorgen dat ze me niet op straat zetten?
Zorgen dat ik huurtoeslag krijg?
Zorgen dat de ik mede eigenaar word van zijn bankrekening?
Nadenken over dingen die op mijn naam moet worden gezet? Zoals de auto en boot?

Wat een verdriet. Ik zou graag de titel van mijn topic willen veranderen in "Mijn grootste angst word realiteit keer 2" Of Deel II.

**Geplaatst**: 06-11-12 17:40

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 06-11-12 17:40

Inderdaad, wat een verdriet.
Ik wil je nogmaals heel veel kracht en sterkte wensen!

**Geplaatst**: 06-11-12 17:42

Geplaatst: 06-11-12 17:42

Och meid, wat vind ik het vreselijk om dit te lezen. Hoeveel ellende kan een mens hebben...

Ik zou willen dat ik iets tegen je kon zeggen waar je iets aan hebt, maar verder dan je sterkte wensen kom ik niet. Woorden schieten tekort...

**Geplaatst**: 06-11-12 17:42

Geplaatst: 06-11-12 17:42

Jeetje meid, dat is niet niks. Ik heb je topic destijds ook gevolgd als stille meelezer, maar wat heb jij veel voor je kiezen gekregen en nog steeds.
Ik vind je ontzettend sterk overkomen, maar zoek hulp bij je zorgen. Er is vast wel iemand die erbij kan helpen om het overzicht te houden, en wellicht zelfs aanvragen te doen en adviezen in te winnen. Zo kun jij je bezig houden met je vader en nog voor hem zorgen zolang het kan.
Echt ontzettend veel sterkte in deze moeilijke tijd!

**Geplaatst**: 06-11-12 17:45

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 06-11-12 17:45

Och meisje meisje wat een poedersuiker weer. Dikke knuffel.

Even iets praktisch. Zoek een maatschappelijk hulpverlener. Die kan jou helpen met praktische zaken zoals woonruimte en rekeningen. Ik denk dat je zulke hulp wel kunt gebruiken.

Heel veel sterkte :(:)