Loeky01 schreef:Dat ik me heel eenzaam voel
--
Ik schrik mij toch een ongeluk , allemaal lawaai beneden ik dacht even dat er ingebroken werd. Toen klonk het alsof iemand aan het krabben was op karton en dat kan er maar 1 zijn , de hond. Ik naar beneden , zie ik de hond in een hele rare positie boven op een krat met doos erop staan met overal stukjes karton om haar heen. Doos zat ook vol met eten dus eigenlijk wel blij dat ik haar zo vroeg betrapte. Ze schrok zich een ongeluk dat ik er opeens stond en begint vol op te hyperventileren en doet extreem blij en wil mee naar boven. Lijkt erop dat ze is geschrokken van iets waardoor ze weer is gaan slopen. Al moest ik toch even lachen hoe ik haar aantrof en hoe belachelijk ze erbij stond
Ze ligt inmiddels bij mij in bed en is een stuk rustiger en valt elk moment in slaap.
als je duivelsgebroed dan begint te janken trek hem dan alsjeblieft naar binnen zodat jij er zelf van kan genieten.
Als ze zo blijft door doen stopt het contact via mijn man ook snel helemaal. We staan het enkel toe om af en toe bezoek af te spreken. Niet voor zo zielige berichten
En zover gaat ze want ze heeft het bij een ander kleinkind al gedaan. Dergelijk scenario, stress en geldverkwisting besparen wij ons liever. Dan ziet ze haar maar een paar keer per jaar. Maar dan moet ze wel zo geen berichten gaan sturen…