Dw afgelopen 2 weken ben ik meerdere keren per week geprikt voor verschillende onderzoeken.
Ze prikken altijd in mijn linkerarm, die nu, na 5 keer geprikt te zijn, een enorme blauwe plek heeft, en ontzettend beurs en pijnlijk aanvoelt (het helpt ook niet dat vorige week maandag niet heel erg goed geprikt is, waardoor ze op de plek van de naald hebben moeten drukken om de druppels bloed te veranderen in een stroompje bloed)
Dus vandaag moest ik weer en heb ik aangegeven dat ik graag in mijn rechterarm geprikt wil worden, omdat op de andere arm een blauwe plek zit en die arm ook gewoon behoorlijk pijnlijk is momenteel.
Zegt dit dame: Oh maar dat is geen probleem hoor, daar prikken we normaal gewoon door heen. Ja dat is fijn voor jou dat jij daar zo daarheen prikt, maar het doet mij én pijn én het is mijn lichaam dus ik bepaal wat er mee gebeurd en niet jij.
Zat ze mij glazig aan te kijken, dus ik geef nogmaals de rechterarm. Zegt ze: Maar wij prikken niet rechts omdat je die arm het meeste gebruikt en pakt ze weer links. Dus ik trek mijn linker arm weer terug terwijl ik zeg: Ik ben links en rechtshandig dus dat is onzin, ik wil dat je mijn rechterarm prikt en niet links.
Begint ze al mopperend de band om mijn rechterarm te trekken (ook flink hardhandig, denk omdat ze geïrriteerd was) Begint ze te zoeken naar de ader, zegt ze: Ja, ik moet toch de linkerarm pakken, want rechts kan ik de ader niet vinden (onzin, ik wordt vaker rechts geprikt, in beide armen zijn de aders heel makkelijk te vinden.
Dus ik heb haar strak aangekeken, terwijl ik tussen mijn duim en wijsvinger de ader in de rechterarm pakte

Dus na een hele lange discussie heeft ze mij uiteindelijk rechts geprikt.
Ik snap echt het probleem niet, het is mijn lichaam als ik je vertel dat ik niet links geprikt wil worden, dan prik je mij niet links.
