Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-03-24 15:35

Geplaatst: 16-03-24 15:35

Bij mij was het geen keuze maar echt een gevoel. Ik vind kinderen-uitzonderingen daargelaten- echt niet leuk. De herrie niet, het feit dat er een heel fiks aantal onopgevoede kinderen rondloopt wat dus de schuld is van de ouders, de maatschappij en wereld waarin we nu leven.. tel daarbij op dat ik enorm op rust ben gesteld, kalmte in huis.. het was voor mij een no brainer toen ik er op een bepaalde leeftijd wat serieuzer over na ging denken. :')

**Geplaatst**: 16-03-24 15:46

Geplaatst: 16-03-24 15:46

Ik wist als kind al dat ik nooit kinderen zou willen, en dat gevoel is met de jaren alleen maar sterker geworden. Nu ook door de puinhoop die de wereld is geworden, erfelijke ziekte, autisme. Maar ik speelde dus al nooit met poppen, dat vond ik echt helemaal niks. Druk heb ik nooit ervaren want ik heb er nooit een seconde over getwijfeld, opmerkingen die ik heb gehad vond ik vooral ergerlijk :')

**Geplaatst**: 16-03-24 15:53

Re: [HK]Geen geklier, veel plezier hier is kindervrij #4!

Geplaatst: 16-03-24 15:53

Oef, dat is ook nog een dingetje. Ik ben genetisch ook geen winnend lot uit de loterij.

**Geplaatst**: 16-03-24 16:09

Re: [HK]Geen geklier, veel plezier hier is kindervrij #4!

Geplaatst: 16-03-24 16:09

De hierboven genoemde reden over het klimaat etc is bij mij nummer 1. Al zou ik kinderen willen zou ik het om die reden nog niet doen.

Daarnaast kunnen mijn partner en ik beide heel slecht tegen weinig slaap. Dat was voor mijn vriend vooral een ding, die ziet zichzelf niet meerdere keren per nacht op staan.

Het heeft me overigens nooit leuk geleken om zwanger te zijn dus dat speelt ook mee

**Geplaatst**: 16-03-24 16:10

Geplaatst: 16-03-24 16:10

Yenni schreef:
Hoe zijn jullie tot de keuze voor geen kinderen gekomen?
Wij neigen nu meer naar een nee dan een ja. Ons neefje vind ik super leuk maar weet ook niet zo goed wat ik met hem moet als ik hem vast heb
Het is vooral de druk van buiten af (buren, vrienden, familie) die ons doen twijfelen. Daarbij ben ik nog erfelijk belast dus ik kan mijn beperking over dragen.
Hoe zijn jullie tot de keuze gekomen?

Ik roep al vanaf dat ik zelf een kind was dat ik geen moeder wilde worden... dus vanaf dat moment al. Dus iedereen die ik ken, wist dat ook al, denk dat ik er daarom ook nooit druk voor heb gevoeld. Mijn man heeft ook nooit kinderen gewild. Ook zijn er wat erfelijke belastingen bij gekomen die voor ons ook alleen maar bevestigen dat het de goede keuze was.

**Geplaatst**: 16-03-24 16:16

Geplaatst: 16-03-24 16:16

Yenni schreef:
Hoe zijn jullie tot de keuze voor geen kinderen gekomen?
Wij neigen nu meer naar een nee dan een ja. Ons neefje vind ik super leuk maar weet ook niet zo goed wat ik met hem moet als ik hem vast heb
Het is vooral de druk van buiten af (buren, vrienden, familie) die ons doen twijfelen. Daarbij ben ik nog erfelijk belast dus ik kan mijn beperking over dragen.
Hoe zijn jullie tot de keuze gekomen?

Toen ik 10 was waren vrienden van mijn ouders mee op vakantie met twee kleine kinderen (3 en 5). Sindsdien wist ik zeker dat ik geen kinderen wil. Nooit meer aan getwijfeld daarna.

En wat hiervoor gezegd wordt, het is een gevoel. Ik heb absoluut geen moedergevoel. Wel voor jonge katjes, en veulentjes, en geitjes...

**Geplaatst**: 16-03-24 16:19

Re: [HK]Geen geklier, veel plezier hier is kindervrij #4!

Geplaatst: 16-03-24 16:19

Ik kan echt helemaal niks leuks aan kinderen bedenken. Ik wil de verantwoordelijkheid ook niet dragen voor een ander mens. Je komt er nooit weer vanaf. En de situatie in wereld speelt ook steeds meer mee, daar moet je helemaal geen kinderen in willen zetten.

**Geplaatst**: 16-03-24 16:24

Geplaatst: 16-03-24 16:24

Bloodymary schreef:
En wat hiervoor gezegd wordt, het is een gevoel. Ik heb absoluut geen moedergevoel. Wel voor jonge katjes, en veulentjes, en geitjes...

Ooh jaaa, ik heb inderdaad wel echt een intens 'moeder'gevoel voor dieren

Maar daar kies ik dan zelf voor, das het verschil.

**Geplaatst**: 16-03-24 16:27

Geplaatst: 16-03-24 16:27

Ik ben iemand die eerder het tegenovergestelde doet bij druk van buitenaf als dat ik dan neig het te overwegen.
Dus dat is weer handig.

Maar als kind heb ik ervaren dat de wereld gewoon een k.t plek is. Daar waar volwassenen horen je te beschermen maar niet gebeurt.
Dus wie wil er dan zelf kinderen? Daarnaast al ziek vanaf mijn 17. Ook daar geen hulp van instanties of wie ook die dat wel konden regelen.
En een kind een zieke moeder geven die te vaak ziek is om leuke dingen te doen vond ik ook oneerlijk.
Dan al snel beseffende dat de wereld overvol is. Snap ik juist met de dag minder dat mensen nog fokken..

**Geplaatst**: 16-03-24 16:36

Geplaatst: 16-03-24 16:36

Ik riep van kleins af aan dat ik moeder wilde worden van 5 kinderen en de eerste liefst met 21 jaar.

Psychische instabiliteit, een dominante erfelijke genafwijking en gewoon geen fijn leven hebben me doen besluiten geen kinderen te krijgen.
Ik weet nl dat als ik er wel krijg, ze voor de pleegzorg geboren worden en dat moet je gewoon niet willen, daarnaast ben ik de derde generatie op rij met mijn genafwijking en zijn de vorige generaties relatief jong overleden, waarvan mijn vader voor mijn ogen en zijn ziekte en overlijden hebben me toch wel behoorlijk getraumatiseerd.
Ik wil dat een kind niet aandoen, ook al zou het zelf wel gezond blijken te zijn.
Komt nog bij dat ik veel kinderen ronduit poedersuiker vind. :')

Geen spijt van deze beslissing ook, hoewel ik wel heb gerouwd toen mijn eierstokken eruit gingen en het wel heel erg definitief werd.
Daarvoor stond de deur naar kinderen onbewust toch nog op een kiertje denk ik, ondanks dat ik hoe dan ook geen kinderen had gekregen.

**Geplaatst**: 16-03-24 16:43

Re: [HK]Geen geklier, veel plezier hier is kindervrij #4!

Geplaatst: 16-03-24 16:43

Eigenlijk nooit de wens gehad, en het gevoel er niet eens over te willen denken is steeds sterker geworden, van zeg mijn 15e tot nu.

Denk vooral wat je zelf wil.
Druk van buitenaf is wat mij betreft de één na slechtste reden om aan kinderen te willen beginnen die er is
(Op plek 1 staat denken je relatie of huwelijk te redden door een kind)

Allemaal leuk en aardig, maar een kind is er 100% van de tijd, járen lang.
Je kunt niet effe uitproberen of t misschien wel mee valt, om vervolgens als t toch je ding niet is de boel ongedaan te maken...

**Geplaatst**: 16-03-24 16:46

Geplaatst: 16-03-24 16:46

Ik vind zwangere buiken echt walgelijk, het idee dat er iets in me zou groeien gruwel ik van.

Ik heb een ontzettende naalden fobie, dat helpt niet als ze allerlei testen zouden moeten doen.

Ik heb ze nooit gewild maar toen ik toch een keer midden in de nacht zwetend wakker werd dat ik zwanger was en dat ook bleek te zijn was mijn eerste gedachte 'ERUIT MET DIE PARASIET'. Dat was dus wel duidelijk

Ik vind kinderen over het algemeen irritante herrie makers, uitzonderingen daargelaten. Ook ik kan niet tegen geluid (adhd) en drukte. Ik denk dat ik een kind op een gegeven moment best wat aan zou kunnen doen als ik een huilbaby zou hebben, gewoon omdat ik agressief word van te vaak te veel herrie en er niets aan kunnen doen.

Ik ervaar een enorm gevoel van vrijheid zonder kinderen, kunnen doen en laten wat we willen, wanneer we het willen. Vakantie, emigreren, wonen waar we willen, geen sport clubjes en andere onzin. Veel meer financiële middelen.

En de toekomst, wie gaat er voor mij zorgen? Geen idee. Waarschijnlijk neem ik tzt wel een pilletje als ik er klaar mee ben. Of ze vinden me na 3 jaar.

**Geplaatst**: 16-03-24 16:47

Geplaatst: 16-03-24 16:47

Amber_anne schreef:
De hierboven genoemde reden over het klimaat etc is bij mij nummer 1. Al zou ik kinderen willen zou ik het om die reden nog niet doen.

Daarnaast kunnen mijn partner en ik beide heel slecht tegen weinig slaap. Dat was voor mijn vriend vooral een ding, die ziet zichzelf niet meerdere keren per nacht op staan.

Het heeft me overigens nooit leuk geleken om zwanger te zijn dus dat speelt ook mee

Weinig slaap inderdaad ook nog een reden.

als ik nu slechts 6 uur slaap ben ik een wandelend lijk. :')

**Geplaatst**: 16-03-24 16:50

Geplaatst: 16-03-24 16:50

Citaat:
wie gaat er voor mij zorgen

Ook al zo'n slechte reden die je vaak hoort.
Alsof een kind je dat verplicht is dat te doen.
Het had zelf niet de keuze op aarde gezet te worden.
Maar wel de keuze een eigen leven te leven.
En dat kan zomaar zonder ouders zijn. Of ver weg met alleen telefonisch contact oid.

**Geplaatst**: 16-03-24 16:54

Re: [HK]Geen geklier, veel plezier hier is kindervrij #4!

Geplaatst: 16-03-24 16:54

Oh, we kunnen wel een lijstje maken met beroerde redenen om aan kinderen te beginnen.

Wij horen er met zijn allen zat altijd....

**Geplaatst**: 16-03-24 16:57

Geplaatst: 16-03-24 16:57

Nav hiervan, hebben jullie ook wel eens een gevoel (gehad) van "wilde ik ze maar"? Ik merk bij mezelf dat ik zou willen dat ik kinderen wilde. Gewoon zodat je niet zo buiten de boot valt steeds en om de haverklap mensen in je leven weg ziet vallen omdat ze kinderen krijgen (omdat jijzelf totaal niet met kinderen bezig bent).

**Geplaatst**: 16-03-24 16:59

Geplaatst: 16-03-24 16:59

Ik heb van de week tijdens een overprikkelde middag een no filter moment gehad waarin ik tegen een groep van 5 mensen die ik amper kende uiteen deed waarom ik geen kinderen wilde. Ze bescheurden zich volledig en gaven me ook nog eens helemaal gelijk ook, ook al had een aantal van hen wel kinderen. :))

Tsja, ik ben doorgaans al een echte flapuit maar als je me echt op het verkeerde moment treft en ik de filter uit heb staan dan flap ik het er ook uit zoals het is.. :')

**Geplaatst**: 16-03-24 16:59

Re: [HK]Geen geklier, veel plezier hier is kindervrij #4!

Geplaatst: 16-03-24 16:59

Al van jongs af aan wist ik al : geen kinderen voor mij.
Gelukkig een partner die hetzelfde denkt.
Ik zeg ook heel vaak : ik heb geen tijd voor kinderen

Serieus, als ik om mij heen zie dat je een soort taxichauffeur bent voor je kind(eren)
Plus de wereld gaat naar de kl*te, daar wil je toch geen kinderen op zetten. En het is al druk genoeg.
Ik ben ook erg op mijn rust en vrijheid gesteld.

**Geplaatst**: 16-03-24 17:19

Re: [HK]Geen geklier, veel plezier hier is kindervrij #4!

Geplaatst: 16-03-24 17:19

Ik moest er niet aan denken om me de rest van mijn leven verantwoordelijk te moeten voelen voor het geluk van een ander (het kind dus), dat leek me iets te veel van het goede. Tel daarbij op dat ik van nature niet bepaald een zorgzaam type ben en dat ik kinderen verschrikkelijk egocentrisch vind, dan heb je een perfect recept om nooit aan kinderen te beginnen

**Geplaatst**: 16-03-24 17:39

Re: [HK]Geen geklier, veel plezier hier is kindervrij #4!

Geplaatst: 16-03-24 17:39

Hier ook geen keuze, maar gewoon nooit gewild. Een tijdje gedacht/gelooft 'dat komt nog wel'. Maar het kwam niet en ik vind het wel best. We hebben in onze omgeving een mengelmoes aan wel en niet ouders.
Er zijn best aspecten die me mooi lijken aan een kind hebben, maar die wegen nog niet misschien op tegen alle dingen die me de hel lijken en dan heb ik dus ook nog eens geen biologische klok. Lijkt me zielig voor het kind als ik er wel 1 zou hebben 'genomen'.
En wie er laten voor mij gaat zorgen? Naja eerst maar eens zien of ik überhaupt zo oud en behoeftig wordt dat dat nodig is en als dat zo is gaan we gewoon een verzorgingshuis in hoor. Ik heb nu de zorgen voor mijn verder gezonde en nog prima mobiele moeder. Maar word er af en toe wel moe van als er weer iets is met de telefoon of als er dingen geregeld moeten worden die ze niet snapt. En ik doe met met liefde hoor, zij heeft mij immers geleerd hoe ik een lepel eten in mn mond moest krijgen dus ik vind dat dit wel het minste is wat ik voor haar kan doen. Maar pffffoeee...

Nee, we hebben het super fijn met z'n tweeën en onze furbabies. We hebben fijne hobby's en genoeg sociaal leven om ons nooit te hoeven vervelen.

**Geplaatst**: 16-03-24 18:00

Geplaatst: 16-03-24 18:00

Mijn moeder weet dat ze niet bij mij moet zijn voor zorg anders dan een paar dagen na een operatie of de opvang van haar hond ofzo.
Ik heb mijn handen vol genoeg aan mezelf, daar standaard of langdurig de zorg voor een ander persoon bij hebben trek ik niet.
Maar ze heeft nog een andere dochter die dichterbij woont en 2 stiefzoons dus die pakken het dan wel op, die weten ook dat ik niet beschikbaar ben voor langdurige/permanente zorg.
Hetzelfde geldt voor mijn stiefvader trouwens; kortdurende zorg en opvang vd honden is prima, ik heb elke zomer ook een van zijn honden hier ivm vakantie bijvoorbeeld.
Gelukkig is daar iig vanuit mijn moeder en stiefvader alle begrip voor, hoe de rest daarover denkt heb ik geen idee van. :')

**Geplaatst**: 16-03-24 18:04

Re: [HK]Geen geklier, veel plezier hier is kindervrij #4!

Geplaatst: 16-03-24 18:04

Bij mij is het ook nooit een keuze geweest, het is altijd een gevoel geweest of misschien zelfs wel de totale afwezigheid van gevoel in die richting. Hoe ouder ik werd des te meer beweegreden ik vond om niet voor kinderen te kiezen. Waaronder genen, de wereld, de manier waarop ik in het leven sta, een generationeel trauma, maar bovenal is daar dus het gebrek aan gevoel voor kinderen.

Ik vind ze niet leuk, maar ook niet vreselijk, hoogstens vermoeiend. En het hebben van een eigen kind en de zorg die je daarvoor moet dragen is iets wat ik gewoon echt niet voor me zie. Het bestaat niet in mij. Gelukkig heb ik weinig te maken gehad met verwachtingen van buitenaf, er is schijnbaar iets aan mij dat duidelijk maakt dat ik geen kinderwens heb. Alleen mijn schoonmoeder heeft het 1 keer geopperd, maar daarna ook nooit meer.

**Geplaatst**: 16-03-24 18:31

Geplaatst: 16-03-24 18:31

Hier iemand die beide kanten heeft gevoeld.
Vroeger nooit aan gedacht, ik speelde niet echt met poppen, afgezien van de barbie waar paarden bij zaten.
Toen halverwege mijn tienerjaren ineens een vreselijke vlaag van kinderwens, echt overheersend. Met een bijgevoel van 'wat nou als het nooit meer lukt als ik nu wacht, wat nou als blijkt dat er iets mis met mij is waardoor ik ze nooit kan krijgen'
Dat heeft ongeveer een jaar geduurd denk ik. Dat is weer weggezakt uiteindelijk.
De 2e vlaag is een jaar of 8 geleden. Zelfde gevoel, als ik het nu niet doe dan komt t niet goed, ik wil graag een jonge moeder zijn etc.
Ook dat is weer weggezakt. En misschien heeft dat gevoel wel altijd gelijk gehad.
Ik ben nu 30 en zucht regelmatig hoe blij ik ben geen kinderen te hebben.
Ben regelmatig overprikkeld en dan wordt ik misofoon als het heel erg is.
Ik heb al moeite met voor mezelf te zorgen, mede vanwege terugkerende depressieve episodes. Ik heb tijd nodig voor mezelf om aan het einde van de dag weer een beetje bij te komen van mn werk etc.

Al met al, ben ik nu aan het kijken of ik misschien ergens volgend jaar gesteriliseerd kan worden.
Dan de spiraal er uit en hoop ik helemaal van de hormonen af te kunnen, misschien dat dat werkt om ook mentaal stabieler te worden.

Laatst bijgewerkt door fleurtjeuh op 16-03-24 18:32, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 16-03-24 18:31

Re: [HK]Geen geklier, veel plezier hier is kindervrij #4!

Geplaatst: 16-03-24 18:31

Ik dacht altijd dat het erbij hoorde en dat het vanzelf een keer zou gebeuren en ik zag daar altijd tegenop. Totdat ik er op een gegeven moment achter kwam dat dat echt niet zo is

Mensen in mijn omgeving zeiden het altijd, zo van later als je groot bent en je zelf kinderen hebt.. en dan dacht ik he bah ik hoop dat dat nog lang duurt hee.

Ik heb wel twijfelperiodes gehad, maar nooit naar een echte ja. Inderdaad vanuit het idee van misschien onvoorwaardelijke liefde dat ik aantrekkelijk vind, een beetje eenzaamheid etc. Mijn ouders. En dat zijn geen goede redenen

**Geplaatst**: 16-03-24 20:53

Re: [HK]Geen geklier, veel plezier hier is kindervrij #4!

Geplaatst: 16-03-24 20:53

Bedankt, we zijn nog jong maar het onderwerp komt steeds meer naar voren.. mijn vriend voornamelijk wegens weinig slaap en de wereld ellende.. ik twijfel.. vooral omdat ik mijn medische dingen door kan geven aan een kindje en wat ik nu dagelijks ervaar in mijn leven wil ik eigenlijk het risico niet lopen om een kindje dat aan te doen. Terwijl ik kinderen van andere wel leuk vind... maar als ik uit ga eten en er zitten kids achter ons te schreeuwen ben ik blij dat die niet van mij zijn... lastige keuze.. we hoeven nu nog niet te beslissen maar het onderwerp is er wel