Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

idinn schreef:Het zijn kinderen hoor.. ja en daarom hoor jij als volwassenen te zorgen dat ze pal naast je blijven, want ze horen hier niet.
colinneke schreef:Hahahahaha, o, ik zou daar ook echt pislink van worden.Mijn man had daarnet ook een leuke.
Hij liep in de praxis en hoorde al iemand zo lekker hoesten.
Dus hij dacht al getver.
Komt er een kind aan wat dus zo lekker in het wilde weg hoest![]()
Hij spreekt moeders aan van zou je tegen je kind willen zeggen dat hij wel in z'n elleboog hoest.
Moeders begint te flippen, waarom zou ie dat moeten doen? Uh vanwege Corona.
Maar waarom bemoeide hij zich mee en blabla.
Loopt ze weg, komt terug met een tafelpoot. En zegt zo nu heb je niet zoveel praat meer.
Dus mijn man: ik ben niet bang voor je en als je 1 stap dichterbij zet, dan eet je de komende 4 weken door een rietje.
Ze was zo slim om het maar niet te proberen en taaide af.
Maar het goede voorbeeld gegeven moeders!! Kind was overigens rond de 12 jaar dus die moet het echt wel snappen.

Eerst in je hand pruttelen en dat vervolgens lekker afsmeren aan winkelwagentjes/pinautomaten/tafelpoten/armleuningen. 
Luxorvalkje schreef:Ik had er ooit spijt van, kinderen van 2 of 3 jaar oud lijken soms wel van rubber. Vallen van een schommel, huilen en een dag later er weer op.
Ik was beginnend snowboarder. 10 lessen gehad in NL en toen met een klasje op een berg in Oostenrijk. Rent een kind uit het niks de piste op. Was een vlak stuk tussen twee restaurants. Ik niet heel kundig probeerde uit te wijken.
Kind rende naar de overkant, geen volwassene gezien. Ik maakte een koprol en had beide botten in mijn onderarm gebroken, stonden behoorlijk verkeerd ook nog.
Christiene schreef:idinn schreef:Het zijn kinderen hoor.. ja en daarom hoor jij als volwassenen te zorgen dat ze pal naast je blijven, want ze horen hier niet.
Net als in restaurant ze aan je tafel staan..
Of met boodschappen al je boodschappen gaat aanraken met die snothanden of mandarijnen fijn knijpen....
En dat pashokje ken ik ook niet er onder kijken maar gewoon open trekken...
En moeders en oma vond dat grappig...
Luxorvalkje schreef:Ik had er ooit spijt van, kinderen van 2 of 3 jaar oud lijken soms wel van rubber. Vallen van een schommel, huilen en een dag later er weer op.
Ik was beginnend snowboarder. 10 lessen gehad in NL en toen met een klasje op een berg in Oostenrijk. Rent een kind uit het niks de piste op. Was een vlak stuk tussen twee restaurants. Ik niet heel kundig probeerde uit te wijken.
Kind rende naar de overkant, geen volwassene gezien. Ik maakte een koprol en had beide botten in mijn onderarm gebroken, stonden behoorlijk verkeerd ook nog.

Tijdens mijn cursus is er een bril gesneuveld en ik had ook een vrij zere knie een paar weken (gelukkig m'n goede knie):
.
) dat duidelijk niet uitkeek op de piste en dus ná het incasseren van mijn landing ook nog eens een boze vader over zich heen kreeg.
zelfs als er geen druk op die hand zat
TheWelsh schreef:Skiën waag ik me ook niet aan… snowboarden vond ik in het begin echt superlastig, omdat ik ook nooit geskied heb en dus niet wist hoe glad de sneeuw eigenlijk is, ook als je dwars staat.Alles met sneeuw is niks voor mij.
Die knie hierboven maakt het niet veel beter![]()
Ik zou met mijn ski's in de knoop raken en vervolgens door mijn gestuntel een lawine veroorzaken en ik denk dat ik misschien 2 sec rechtop stil zou kunnen staan op een snowbord om vervolgens als een plank voorover te vallen...

M’n bril is niet gebroken doordat ik erop viel, maar doordat ik achterover klapte. Denk dat dat zonder helm een flinke hersenschudding geweest was.