Bokt.nl

OsMo schreef:

Omdat God t/m pijn doet..

God wil graag dat je hem eert en hem dankt.

doerakjeg2 schreef:

Nu ben ik wel benieuwd hoe de gelovigen aankijken tegen geloven die volkeren uit de oudheid aanhingen. Dan heb ik het dus bijvoorbeeld over de Romeinen en Egyptenaren. Zij geloofden dat er meerdere goden bestonden, die elk een eigen taak volbrachten. Zij hadden geen enkele twijfels over het bestaan van deze goden, net als christenen die op hun beurt een rotsvast vertrouwen hebben in het bestaan van een god. Wat overtuigt jullie ervan dat zij fout zaten en dat jullie gelijk hebben? Misschien is het christelijke geloof over 1000 jaar ook wel weer overgewaaid, lachen mensen erom en hebben zij weer een hele nieuwe religie uitgevonden?

Citaat:

Ik heb hier trouwens al een paar keer gelezen dat álle ongelovigen niet worden toegelaten tot de hemel. Nou, dan vind ik die god van jullie een enorme hypocriet. Of je gelooft of niet hangt namelijk in 90% van de gevallen af van het milieu waarin je opgroeit. Word je als kind elke zondag meegenomen naar de kerk, en krijg je dagelijks te horen dat God echt bestaat, dan is de kans dat je gaat geloven zoveel groter. Ik moet toegeven dat als ik in een gelovig gezin was geboren, ik misschien ook wel christen was geweest, terwijl ik nu 100% atheïst ben. Als god nou eens wat duidelijker was over zijn bestaan, zou hij heel wat meer mensen in die hemel van hem kunnen toelaten.

BaileyMix schreef:

OsMo schreef:

Omdat God t/m pijn doet..

God wil graag dat je hem eert en hem dankt.

Juist, en hier is het precies waar het fout gaat imo en voor mij ook één van de bewijzen dat God een mensenverzinsel is; Mensen zijn verschrikkelijk belust op macht en aanzien, en macht wordt maar al te vaak misbruikt. Ik denk dat als er een God is en deze echt zo goed zou zijn als gelovigen zeggen, hij niet zou eisen dat hij aanbeden wordt. Dat is imo echt een menselijk iets, en voor mij dus het ultieme bewijs dat het hele verhaal gewoon door mensen is verzonnen.

doerakjeg2 schreef:

Nu ben ik wel benieuwd hoe de gelovigen aankijken tegen geloven die volkeren uit de oudheid aanhingen. Dan heb ik het dus bijvoorbeeld over de Romeinen en Egyptenaren. Zij geloofden dat er meerdere goden bestonden, die elk een eigen taak volbrachten. Zij hadden geen enkele twijfels over het bestaan van deze goden, net als christenen die op hun beurt een rotsvast vertrouwen hebben in het bestaan van een god. Wat overtuigt jullie ervan dat zij fout zaten en dat jullie gelijk hebben? Misschien is het christelijke geloof over 1000 jaar ook wel weer overgewaaid, lachen mensen erom en hebben zij weer een hele nieuwe religie uitgevonden?

Mijn eigen kijk op het bestaan van God is vrij simpel. Ik ben ervan overtuigd dat er geen god bestaat. Vroeger werden goden gecreëerd om de wonderen der natuur te verklaren. Tegenwoordig hebben we daar in de meeste gevallen geen god meer voor nodig, maar waar we god nu voor gebruiken is om waarde te geven aan het leven. De gedachte dat het leven totaal nutteloos is, dat wij hier toevallig rondlopen zonder reden, en dat de dood niets is, dat is gewoon te pijnlijk. Er moet wel een of andere gedachte zitten achter ons bestaan, tenminste, dat maken we onszelf graag wijs. En dat na het leven alles zomaar zou kunnen stopen, dat je verandert in 'niets', dat je niet meer bestaat, dat is voor ons, als levende mensen, gewoon niet te bevatten. Ik moet eerlijk toegeven, geloven in een of andere hemel waarin je ook je geliefden weer terug vindt is een aanlokkelijk idee. Zo aanlokkelijk dat veel mensen zich eraan vastklampen, omdat de dood zo minder pijnlijk wordt. Ik vind het begrijpelijk dat mensen geloven, en soms zou ik willen dat ik zelf ook geloofde omdat dat het leven misschien makkelijker zou maken, maar jammer genoeg is het voor mij niets meer dan een sprookje.

Ik heb hier trouwens al een paar keer gelezen dat álle ongelovigen niet worden toegelaten tot de hemel. Nou, dan vind ik die god van jullie een enorme hypocriet. Of je gelooft of niet hangt namelijk in 90% van de gevallen af van het milieu waarin je opgroeit. Word je als kind elke zondag meegenomen naar de kerk, en krijg je dagelijks te horen dat God echt bestaat, dan is de kans dat je gaat geloven zoveel groter. Ik moet toegeven dat als ik in een gelovig gezin was geboren, ik misschien ook wel christen was geweest, terwijl ik nu 100% atheïst ben. Als god nou eens wat duidelijker was over zijn bestaan, zou hij heel wat meer mensen in die hemel van hem kunnen toelaten.

verootjoo schreef:

doerakjeg2 schreef:

Nu ben ik wel benieuwd hoe de gelovigen aankijken tegen geloven die volkeren uit de oudheid aanhingen. Dan heb ik het dus bijvoorbeeld over de Romeinen en Egyptenaren. Zij geloofden dat er meerdere goden bestonden, die elk een eigen taak volbrachten. Zij hadden geen enkele twijfels over het bestaan van deze goden, net als christenen die op hun beurt een rotsvast vertrouwen hebben in het bestaan van een god. Wat overtuigt jullie ervan dat zij fout zaten en dat jullie gelijk hebben? Misschien is het christelijke geloof over 1000 jaar ook wel weer overgewaaid, lachen mensen erom en hebben zij weer een hele nieuwe religie uitgevonden?

Ik geloof dat die goden ook bestaan, maar dat zijn niet de goede goden zeg maar. God heeft ons gemaakt en weet dus precies wat wij nodig hebben, daarom is God het beste om naar te luisteren

Citaat:

Ik heb hier trouwens al een paar keer gelezen dat álle ongelovigen niet worden toegelaten tot de hemel. Nou, dan vind ik die god van jullie een enorme hypocriet. Of je gelooft of niet hangt namelijk in 90% van de gevallen af van het milieu waarin je opgroeit. Word je als kind elke zondag meegenomen naar de kerk, en krijg je dagelijks te horen dat God echt bestaat, dan is de kans dat je gaat geloven zoveel groter. Ik moet toegeven dat als ik in een gelovig gezin was geboren, ik misschien ook wel christen was geweest, terwijl ik nu 100% atheïst ben. Als god nou eens wat duidelijker was over zijn bestaan, zou hij heel wat meer mensen in die hemel van hem kunnen toelaten.

Hoe kom je aan dat cijfer? Is dat onderzocht ofzo? Dat strookt helemaal niet met mijn ervaring

Saskia9 schreef:

Ik kan daar echt niet bij... dat je het goed vind zoals het is gegaan.. dat je je daarbij neerlegt als het ware..
Oke,op een gegeven moment legt de zieke zich daarbij neer,puur omdat je beter van de laatste tijd die je nog rest kunt genieten ipv alles oneerlijk te vinden...

Saskia9 schreef:

Ik snap werkelijk niet dat mensen God kunnen bedanken,terwijl er kleine kindjes met de vreselijkste ziektes rondlopen.. Serieus,ik kan daar echt niet bij. Ik vind,dat als er een God bestaat,hij dan heel wat te kort schiet.

Dat mensen zelf kiezen hoe ze zijn dat snap ik en wordt hier vaker aangehaald,dat massamoordenaars daarna nog de hemel in kunnen keren snap ik al niet,want waarom is er dan een God? Als toch iedere barbaar de hemel in mag?

En zoals ik hier lees,dat God hoop geeft.. dat hij doet wat goed is..
Nou serieus,bijna 3 jaar geleden is mijn Tante overleden aan kanker,mijn tante die gelovig was,die in een kerkkoor zong en een hele goede moeder en echtgenoot was.Ik zou bijna zeggen,een beter mens bestaat niet..
En toch... zij moest ons verlaten... zo ontzettend oneerlijk! Zij was nog lang niet klaar hier op de aarde.
En als er dan gezegd wordt; Ja dan heeft God haar nodig gehad... dan wordt ik echt gewoon woest..

Ik snap het gewoon niet...

Blue_Eyes schreef:

Ik vraag me toch af hoeveel Bokkers ik over me heen zou krijgen, als ik zou zeggen dat niet geloven in mijn ogen een ernstige ontkenning van de Waarheid is...

Saskia9 schreef:

Maar als God een plan heeft met iedereen,waarom neemt hij dan mensen weg met een goed hart? Als mensen die ervoor kiezen om een moordenaar te zijn gewoon verder leven,en daarnaast een ziek kindje met een goed hart vecht voor zijn leven... dat klinkt toch hartstikke krom?
Ik kan daar dus niet bij.. dat God een plan heeft met iedereen,is gewoon in het leven geroepen om mensen gerust te stellen.. omdat vooruit kijken in een groot onbekend terrein misschien eng is?

[***] schreef:

Veel mensen zeggen van God en Jezus kan geen liefde kunnen zijn, want er is oorlog en ziekte dus dat klopt allemaal niet, hij is juist helemaal geen liefde , maar hij is echt wel liefde. Hij is voor jouw gestorven, en meestal komt dat niet aan bij mensen. En wat als je het dan anders brengt , bijvoorbeeld :
Jij hebt iets heel ergs gedaan, jij hebt iemand vermoord, die persoon die jij hebt vermoord was een viezerik en hij deed fouten dingen, hij verdiende het volgens jouw niet om te leven. Je kleren zitten onder het bloed , je trekt ze uit en je dumpt ze aan de rand van de weg terwijl je al de sirenes van de politie hoort, je rent zo hard als je kan weg, eigenlijk weet je dat ze sneller zijn dan jou, maar je wil niet opgeven. Dan komt er iemand aan, iemand die jouw niet kent. Hij pakt jouwn bebloede kleren en trekt ze aan, de politie komt en pakt hem op. Hij zwijgt bij de rechtbank en hij verraad jouw niet, hij neemt alles op hem en hij word aangewezen als de schuldige. Hij krijgt de straf, de straf voor de moord is de doodstraf. Hij word gedood, voor jou. Hij word bespuugd en uit gescholden, niemand anders weet dat hij niet schuldig is. Hij had een geweldig leven, maar hij krijgt de dood straf, hij laat dat mooie leven achter hem, hij laat zich doden, voor jou. Als je hoort dat hij is omgebracht ga je naar de politie, want jij was degene die schulden ben, de zaak word heropent en inderdaad, jij bent de schuldige en er is een onschuldige gedood. Toch heeft het voor jou geen consequenties meer, de straf is al uitgevoerd, iemand is al gedood, jij kan verder met je leven. Kan jij dan nog zeggen dat hij het slecht met je voor heeft?

Saskia9 schreef:

Maar als God een plan heeft met iedereen,waarom neemt hij dan mensen weg met een goed hart? Als mensen die ervoor kiezen om een moordenaar te zijn gewoon verder leven,en daarnaast een ziek kindje met een goed hart vecht voor zijn leven... dat klinkt toch hartstikke krom?
Ik kan daar dus niet bij.. dat God een plan heeft met iedereen,is gewoon in het leven geroepen om mensen gerust te stellen.. omdat vooruit kijken in een groot onbekend terrein misschien eng is?

[***] schreef:

Veel mensen zeggen van God en Jezus kan geen liefde kunnen zijn, want er is oorlog en ziekte dus dat klopt allemaal niet, hij is juist helemaal geen liefde , maar hij is echt wel liefde. Hij is voor jouw gestorven, en meestal komt dat niet aan bij mensen. En wat als je het dan anders brengt , bijvoorbeeld :
Jij hebt iets heel ergs gedaan, jij hebt iemand vermoord, die persoon die jij hebt vermoord was een viezerik en hij deed fouten dingen, hij verdiende het volgens jouw niet om te leven. Je kleren zitten onder het bloed , je trekt ze uit en je dumpt ze aan de rand van de weg terwijl je al de sirenes van de politie hoort, je rent zo hard als je kan weg, eigenlijk weet je dat ze sneller zijn dan jou, maar je wil niet opgeven. Dan komt er iemand aan, iemand die jouw niet kent. Hij pakt jouwn bebloede kleren en trekt ze aan, de politie komt en pakt hem op. Hij zwijgt bij de rechtbank en hij verraad jouw niet, hij neemt alles op hem en hij word aangewezen als de schuldige. Hij krijgt de straf, de straf voor de moord is de doodstraf. Hij word gedood, voor jou. Hij word bespuugd en uit gescholden, niemand anders weet dat hij niet schuldig is. Hij had een geweldig leven, maar hij krijgt de dood straf, hij laat dat mooie leven achter hem, hij laat zich doden, voor jou. Als je hoort dat hij is omgebracht ga je naar de politie, want jij was degene die schulden ben, de zaak word heropent en inderdaad, jij bent de schuldige en er is een onschuldige gedood. Toch heeft het voor jou geen consequenties meer, de straf is al uitgevoerd, iemand is al gedood, jij kan verder met je leven. Kan jij dan nog zeggen dat hij het slecht met je voor heeft?

inochiyo schreef:

[***] schreef:

Veel mensen zeggen van God en Jezus kan geen liefde kunnen zijn, want er is oorlog en ziekte dus dat klopt allemaal niet, hij is juist helemaal geen liefde , maar hij is echt wel liefde. Hij is voor jouw gestorven, en meestal komt dat niet aan bij mensen. En wat als je het dan anders brengt , bijvoorbeeld :
Jij hebt iets heel ergs gedaan, jij hebt iemand vermoord, die persoon die jij hebt vermoord was een viezerik en hij deed fouten dingen, hij verdiende het volgens jouw niet om te leven. Je kleren zitten onder het bloed , je trekt ze uit en je dumpt ze aan de rand van de weg terwijl je al de sirenes van de politie hoort, je rent zo hard als je kan weg, eigenlijk weet je dat ze sneller zijn dan jou, maar je wil niet opgeven. Dan komt er iemand aan, iemand die jouw niet kent. Hij pakt jouwn bebloede kleren en trekt ze aan, de politie komt en pakt hem op. Hij zwijgt bij de rechtbank en hij verraad jouw niet, hij neemt alles op hem en hij word aangewezen als de schuldige. Hij krijgt de straf, de straf voor de moord is de doodstraf. Hij word gedood, voor jou. Hij word bespuugd en uit gescholden, niemand anders weet dat hij niet schuldig is. Hij had een geweldig leven, maar hij krijgt de dood straf, hij laat dat mooie leven achter hem, hij laat zich doden, voor jou. Als je hoort dat hij is omgebracht ga je naar de politie, want jij was degene die schulden ben, de zaak word heropent en inderdaad, jij bent de schuldige en er is een onschuldige gedood. Toch heeft het voor jou geen consequenties meer, de straf is al uitgevoerd, iemand is al gedood, jij kan verder met je leven. Kan jij dan nog zeggen dat hij het slecht met je voor heeft?

moraal van het verhaal? er is dus altijd iemand in de buurt die de schuld op zich wil nemen als je zin hebt om te moorden?