Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-06-12 13:33

Geplaatst: 27-06-12 13:33

Jemig.. ik heb je hele topic gevolgd, wat hebben jullie veel te verduren zeg..

Eerst je moeder, wat verschrikkelijk..

En nu dan ook nog je vader..

Wie daarboven haalt er een zieke grap uit met jullie?
Dit verdient niemand.. zelfs mijn ergste vijand zou ik dit niet toewensen.

Heel veel sterkte. :(:)

**Geplaatst**: 27-06-12 13:44

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 27-06-12 13:44

Meid... wat een ellende zeg... Ik ben je topic een tijdje uit het oog verloren.. Met tranen in mijn ogen lees ik je laatste reacties over je moeder, nu je vader...

Mijn wens voor jullie, dat jullie vader nog heel lang in goede conditie bij jullie mag zijn..

Heel heeeel heeeeel veel sterkte Y;(

**Geplaatst**: 27-06-12 13:45

Geplaatst: 27-06-12 13:45

Heel veel sterkte. Ik hoop dat jullie je vader nog een hele tijd bij jullie mogen hebben. :(:)

. Ik heb het al eerder gezegd maar blijf erbij.. Wat is het leven soms hard en bizar....

**Geplaatst**: 27-06-12 13:47

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 27-06-12 13:47

Jeetje wat krijgen jullie veel te verduren .. heel veel sterkte en kracht toegewenst voor jullie allemaal !!!

**Geplaatst**: 27-06-12 13:50

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 27-06-12 13:50

Jeetje Charica, heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 27-06-12 13:52

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 27-06-12 13:52

Ontzettend veel sterkte met alles! :(:)

Eerst je moeder.. En nu je vader ook al.. :(:)

**Geplaatst**: 27-06-12 13:57

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 27-06-12 13:57

Pff.. wat een tegenvallers allemaal zeg.. :(:)

Heel veel sterkte met alles! Ook voor je vader en zus..

**Geplaatst**: 27-06-12 14:53

Geplaatst: 27-06-12 14:53

Charica schreef:
Hallo iedereen,

Hier weer een update van mij! De uitslag van de punctie... Ze konden niet met 100% zekerheid zeggen wat het nou was. Heel vaag. Toen zei de longarts dat ze graag een biopsie wou doen.
Dit hebben wij ook laten doen. Mijn vader was behoorlijk zenuwachtig. Het verdoven deed hem ontzettend zeer. Het moest halverwege de operatie, nogmaals worden verdoofd.
Uiteindelijk hebben we ook de uitslag van de biopsie al. Het blijkt nu dat de chirurg het verkeerde gedeelte heeft weggenomen. Namelijk niet uit de bult in zijn nek, maar uit zijn speekselklier.
Nu heeft de longarts gezegd dat we een bronchoscopie moeten doen. Waarbij ze dus een slangetje in de keel doen, naar de longen, en dan word daar een hapje uit genomen.
Dit gebeurt morgen. Het word een dagopname. Het lijkt me behoorlijk vervelend eigenlijk...

Ook heeft de longarts ons doorgewezen om een pet-scan te maken in het MCL. Op deze scan kun je zien of er nog verdere uitzaaiingen zijn. Dit was ook een lange dag zeg.
De uitslagen zijn ook al bekend. Er zijn uitzaaiingen te zien, linkerlong-boven, en nu blijkbaar ook rechterlong-midden. Ter grootte van een golfbal ongeveer.
Verder gaat het door naar het linkerschouder. (Vandaar dat mijn vader zo'n last heeft van zijn schouder). En de lymfeklieren links en rechts.

Nu is het afwachten op het RIF totdat die belt, en dan kan de bestralingen beginnen.
En afwachten op de bronchoscopie, zodat er kan bepaald wat voor chemo er kan worden gegeven.

één ding is zeker... Genezing is niet mogelijk.
Alleen rekken... en remmen...

Wat gaan ze bestralen dan? Mijn vader heeft ook longkanker met uitzaaiingen in de lever en lymfen maar die krijgt alleen nog palliatieve chemo. Want bestralen beschadigt teveel weefsel en heeft geen enkele zin aangezien er uitzaaiingen zijn.

**Geplaatst**: 27-06-12 15:05

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 27-06-12 15:05

Jeetje meid, wat een ellende krijgen jullie voor je kiezen gegooid zeg. Ik hoop echt ontzettend voor jullie dat jullie je vader nog een behoorlijke tijd in redelijke gezondheid bij je kunnen houden. Wat is het leven soms oneerlijk zeg.

**Geplaatst**: 27-06-12 15:22

Geplaatst: 27-06-12 15:22

maikeltje schreef:
Wat gaan ze bestralen dan? Mijn vader heeft ook longkanker met uitzaaiingen in de lever en lymfen maar die krijgt alleen nog palliatieve chemo. Want bestralen beschadigt teveel weefsel en heeft geen enkele zin aangezien er uitzaaiingen zijn.

Bij uitzaaiingen naar de lever behandelen ze het alleen nog maar palliatief. Bij mijn vader was het in eerste instantie ook "alleen" de long en de lymfklieren en die kreeg chemo en lokale bestraling van de tumor in de long. Toen hij uiteindelijk uitzaaiingen in de lever had, werd dit stopgezet.

**Geplaatst**: 27-06-12 15:27

Geplaatst: 27-06-12 15:27

Ja maar ik begrijp uit TS haar post dat ze ook alleen nog behandelen om te rekken ofwel palliatief. Maar heb nog nooit gehoord van palliatief bestralen tenzij er uitzaaiingen zijn in de hersenen waardoor de patient niet goed meer kan functioneren.
Maar geen ziekenhuis is hetzelfde natuurlijk...

Sterkte TS, ik hoop dat ze het voor je vader nog lang kunnen rekken met behoud van kwaliteit van leven!

**Geplaatst**: 27-06-12 15:34

Geplaatst: 27-06-12 15:34

Dit is echt niet te geloven :'( Wat een ellende krijgen jullie allemaal te verduren.
Ik kwam vandaag je topic tegen en ik heb het helemaal doorgelezen. Wat is het toch een vreselijke rotziekte :'(

Helaas kan ik me goed inbeelden hoe jij je voelt..
Bij mijn moeder is in dezelfde tijd longkanker geconstateerd als bij jouw vader. Ook met een uitzaaiing naar de lymfe. Bij mijn moeder zijn ze de behandeling gestart van chemo en bestraling, om de tumoren stop te zetten. Genezing is niet mogelijk, maar met de behandeling kunnen ze de groei stopzetten en de tumoren inkapselen. Het is ook nog kleincellig, dus de kans op uitzaaiingen blijft hoog aanwezig.

Vanaf het moment dat we de diagnose te horen kregen, leef ik een beetje in een roes. Ik heb het gevoel dat ik nog niet helemaal besef hoe ernstig de situatie is. Met vlagen gaat het goed met haar en af en toe gaat het heel erg slecht. Niemand begrijpt hoe ik me voel. Ik weet zelf haast niet hoe ik me voel. Behalve dat ik heel bang ben om mijn lieve mama te verliezen.

Als je behoefte hebt om er over te praten, kun je me altijd pb sturen of via het topic. Zelf zou ik het ook wel fijn vinden om er met iemand over te praten die hetzelfde meemaakt. Ik weet ook niet zo goed bij wie ik terecht moet met mijn verhaal. Heel veel sterkte met je papa en ik hoop zo erg voor je dat de behandeling aanslaat.. Als ze het zouden kunnen stopzetten is het mogelijk dat er jaren te rekken zijn.. Ik hoop het zo voor jullie!

**Geplaatst**: 27-06-12 15:41

Geplaatst: 27-06-12 15:41

Ik heb je topic doorgelezen, wat heb jij een hoop te verduren. Eerst je moeder en nu je vader. Wat een verschrikkelijke ziekte is het toch en wat is het leven soms toch oneerlijk. Ik wens je heel veel kracht en sterkte voor de toekomst.

**Geplaatst**: 27-06-12 15:46

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 27-06-12 15:46

Wat verschrikkelijk! Heb net met tranen in mijn ogen heel je topic doorgelezen. Wat is het leven toch verschrikkelijk oneerlijk soms. Ik weet niet wat ik moet zeggen.. Ik wil je heel veel sterkte wensen voor de aankomende tijd. Ik hoop dat het bij je vader nog heel lang duurt, en je nog veel leuke dingen samen kunt doen.

**Geplaatst**: 27-06-12 16:05

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 27-06-12 16:05

TS wat een afschuwelijk verhaal meid :(:)

Ik zit hier te huilen als een klein kind.
Ik wens je veel sterkte toe.

**Geplaatst**: 27-06-12 16:09

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 27-06-12 16:09

Veel sterkte TS :(:)

Ik hoop dat er snel eens wat goed nieuws jouw wereld inkomt want jij heb al veel te veel te verduren gehad!

**Geplaatst**: 27-06-12 16:27

Geplaatst: 27-06-12 16:27

Jeetje TS, ik heb je topic een tijd terug gevolgd en nu lees ik de updates met tranen in m'n ogen... wat verschrikkelijk! Ik kan je alleen maar veel sterkte toewensen en hopen dat er eindelijk eens een keer goed nieuws komt voor je.

**Geplaatst**: 27-06-12 16:32

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 27-06-12 16:32

Ik zie nu pas deze topic. Terwijl ik jou verhaal zit te lezen val ik gewoon helemaal dicht ( ook omdat je in de buurt woont).
Wat een ellende allemaal. Ik wil je nog heel veel sterkte wensen.
Je kunt me altijd pb-en of wat doen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-06-12 21:00

Geplaatst door de TopicStarter : 27-06-12 21:00

Bedankt voor de lieve woorden allemaal!

Ze willen dus de schouder van mijn vader gaan bestralen. Aangezien mijn vader hier heel veel last van heeft.
Het doet hem aardig pijn, en hij zegt dat het tintelt soms in zijn arm.

Als de pijn weg is uit zijn schouder, dan is ie naast dat nog redelijk 'gezond'.
Op het moment krijgt ie daarvoor pijnstillers, 3 keer per dag, en 2 keer per dag codeïne, voor het slapen gaan.

Wat ons nu overkomt is moeilijk te begrijpen. Ik voel me nog steeds gestraft.

Maar ik weet niet waarvoor...

Ik probeer maar gewoon weer sterk te blijven, net zoals toen met mama.
Soms doe ik gewoon alsof er niets aan de hand is.

@ Shadow : Hoe oud is jou moeder? En hoe hebben ze het ontdekt? Ik vind het ook heel erg voor jullie.
Jullie hebben al chemo en bestraling?

Om nog even een update te hebben over mijn moeder : die hebben we een tijd geleden opgehaald in een strooikoker.
Of had ik dat al verteld? Ik weet het niet meer, haha. Ze staat nu op haar slaapkamer.
Ik heb het gevoel alsof ik haar toch weer een beetje terug heb. Alleen in een andere vorm.

:+:

**Geplaatst**: 27-06-12 21:49

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 27-06-12 21:49

Fijn dat je moeder weer "terug" is en dat het je een goed gevoel geeft.

sta je ingeschreven bij de woningbouwvereniging? Ik denk dat je dat nu wel moet doen... Zal niet het meest plezierige zijn om mee bezig te zijn, maar zal misschien wel noodzakelijk zijn..
Wonen jullie in een koop of huur huis? Ik ga even van een huurhuis uit, vaak moet je minimaal een half jaar ingeschreven staan op dat zelfde adres en mede huurder zijn. Dan heb je kans er te mogen blijven wonen. Mocht de huur te hoog zijn kan het nog zijn dat je recht hebt op een huurtoeslag. Dan is je huur dus lager.

Vervelend dat je nu ook aan de praktische zaken moet gaan denken..

**Geplaatst**: 27-06-12 22:15

Geplaatst: 27-06-12 22:15

TS, ik heb van mijn moeders as een kettingkje met wat as in de hanger. Heb ik voor mijn verjaardag gekregen van mijn vader en vriend. Dat zou je ook nog kunnen doen. Geeft het gevoel dat ze een beetje bij je is.

**Geplaatst**: 30-06-12 11:10

Geplaatst: 30-06-12 11:10

No_No schreef:
Fijn dat je moeder weer "terug" is en dat het je een goed gevoel geeft.

sta je ingeschreven bij de woningbouwvereniging? Ik denk dat je dat nu wel moet doen... Zal niet het meest plezierige zijn om mee bezig te zijn, maar zal misschien wel noodzakelijk zijn..
Wonen jullie in een koop of huur huis? Ik ga even van een huurhuis uit, vaak moet je minimaal een half jaar ingeschreven staan op dat zelfde adres en mede huurder zijn. Dan heb je kans er te mogen blijven wonen. Mocht de huur te hoog zijn kan het nog zijn dat je recht hebt op een huurtoeslag. Dan is je huur dus lager.

Vervelend dat je nu ook aan de praktische zaken moet gaan denken..

Inderdaad, vergeet ook niet de praktische zaken ;-(
Wat een triestig verhaal.....

**Geplaatst**: 30-06-12 13:05

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 30-06-12 13:05

Fijn dat je moeder weer thuis is, dan kun je af en toe nog even naar haar toe

PRaktische zaken, nu je het zegt. Dat zal een hoop gedoe zijn zeg... $:\$

**Geplaatst**: 30-06-12 16:25

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 30-06-12 16:25

ik heb jou hele verhaal doorgelezen en zit echt met tranen in me ogen alles te lezen.
ik zou niet weten hoe ik dit zou overleven als mij dit zou gebeuren wat jou nu allemaal overkomt.
maar ook je vader en je zusje wat verschikkelijk het ook voor hun is.
ik wil je heel veel sterkte toewensen en heb diep respect voor jou hoe jij dit allemaal aanpakt en hoe sterk je in het leven blijft zijn.
veel sterkte!!!

**Geplaatst**: 03-07-12 10:25

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 03-07-12 10:25

Hoe gaat het nu ts?