xPabloBokt schreef:Wat fijn!
Ik ben zelf ook enorm prikkelgevoelig (was gister na anderhalf uur carnaval in een druk café er al klaar mee), maar concerten hebben iets waardoor ik er dan geen last van heb. Ik heb ook 9 van de 10 keer staanplaatsen. Het maakt je zo intens gelukkig, dat gevoel is niet te beschrijven.
Thanks! Ik was vroeger ook heel gevoelig voor prikkels inderdaad maar wist al wel dat dat inmiddels door de jaren heen al veel beter ging, geen idee hoe het bij zo'n concert zou zijn natuurlijk en toen we er een uurtje waren en ik wat hoofdpijn kreeg maakte ik me wel zorgen of het goed zou komen en de aanloop tot Suzan en Freek kwamen duurde vrij lang dus dan bouwt spanning wel op, maar toen ze eenmaal er waren was de spanning direct weg ik had echt verwacht dat ik zou gaan janken ofzo gewoon puur van de spanning, overwinning enz, heb even een beetje tranen in m'n ogen gehad.
Voor mij was het echt vroeger gewoon blokkades en behoorlijke hyperventilatie/paniek. Naar een musical kon niet eens behalve als we letterlijk naast de uitgang zaten, en op het ergst was zelfs de bioscoop al te veel. Ik raakte dan in paniek (voor mijn gevoel) en ging de zaal uit.
Maar inderdaad dit gevoel is niet te beschrijven ik voel me zo gek omdat ik gewoon een sensatie in m'n lichaam voel die ik niet ken. Voor mij is dit niet alleen de stap naar een concert maar gewoon een algehele overwinning naar bijna mijn hele leven altijd belemmerd zijn door angst.
Kookaburra schreef:Oh wat heerlijk!
Angst is zo'n gek iets, en ik herken het 'heh? Het ging goed?!'-gevoel. Dat is o zo fijn!
Ik schrijf zulke ervaringen altijd op. Mocht er dan wat spannends komen, dan lees ik de positieve ervaringen even door

Haha ja hè? Ja ik heb het wel eens gehad in lichte mate van oh huh eigenlijk ging dit gewoon heel goed, verbazing maar dit was wel heel gigantisch. Heb nog steeds het gevoel dat ik net wakker geworden ben en dat het één droom was (gelukkig heb ik foto's als bewijs
).
Goed idee dat opschrijven ga ik ook doen!
--
Ik ben nu vooral blij dat ik geen afspraken heb vandaag (rest van de week wel) mijn lichaam vond het niet nodig om uit te slapen blijkbaar dus ik voel me nu een beetje een (hele blije) zombie