Aan mijn vader zijn eetgedrag, en dat ik mijzelf daaraan erger.
Ik ben nu een week bezig met afvallen. Suikers laten staan, gezonder eten, meer bewegen, en veel water en thee drinken. Vervolgens erger ik me aan dat mijn vader constant eet, constant even een slokje uit een pak/fles drinkt (sap, cola, etc), aanmaak koffie maakt, koekjes eet, en ga zo maar door.
Hij kwam gisteravond thuis, en verwachtte dat eten wel werd gemaakt voor hem. Ik was nog bezig met de afwas, mijn moeder was druk, dus hij deed niks behalve tv kijken. Er werd door mijn moeder al voorgesteld dat hij dan de aardappelen kon schillen, maar daar kwam geen antwoord op.
Ik was ondertussen bezig met mijn eigen eten klaarmaken (vlees was nog bevroren dus dat was ik aan het ontdooien), ik ging voor kipfilet i.p.v. een speklapje. Vervolgens eet hij een broodje, en gaat 'ie weg, vlak voordat ik zijn vlees in de pan zou doen omdat hij daar om vroeg.
Oke, geen warm eten dus?
Daarna eet hij om half 10 nog een broodje met het kipfilet wat ik heb klaar gemaakt, terwijl hij wist dat ik het voor meerdere dagen bedoeld had (beetje bij het avondeten, door een salade heen, etc.). Maar goed, het was voor 1 broodje, dus daar kan nooit veel kipfilet op verdwijnen.
Kijk ik vanmorgen weer, is er amper nog iets over. Hij heeft anderhalf kipfilet weg weten te werken...hoe dan O.o
Behalve dat ik het vervelend vind omdat ik er plannen mee had, erger ik me dus ook weer aan dat eetgedrag.
Ik wil me er niet aan ergeren, maar toch gebeurd het, en daar erger ik me dus weer aan
