c_alsemgeest schreef:@britta...
Dat is juist het punt met een fobie, het is een irreële angst die niet te managen valt, waardoor er grote paniekaanvallen ontstaan die voor een buitenstaander totaal niet in verhouding staan met het beest/object/situatie.
Zo heb ik een cliënt gehad die panisch... maar echt helemaal gek werd van lollies.
Maar er zijn wel hele goede therapieën voor. Alleen moet je zelf wel goed matchen met de behandelaar die het met je doet. En dat is vaak een flinke zoektocht.
Danku!
Wat is het? Ik weet het niet. Ik ben niet bang voor wespen, bijen, spinnen, slangen etc.
Waarom hier wel voor?
Paar jaar terug kwam er een vreemd insect bij onze planten. Ik voelde me meteen naar bij dit onidentificeerbare beestje. Bleek een kolibrievlinder.
Het onderbewuste deed hier iets kennelijk, het wist iets dat ik niet kon bolwerken maar waardoor ik wel bang werd.
Het is geen angst waardoor ik geen fatsoenlijk leven heb gelukkig. Ik kan er zelf om lachen, al kan ik op dat moment dat het gebeurt niets anders dan paniekeren. Ik krijg heftige zweet/koortsaanvallen, ben nog in staat om van een balkon te springen zo erg. (Gelukkig nog nooit op hoogte 'lastig' gevallen)
Mensen schrikken wel van die heftige reactie, nemen ze het eindelijk serieus.
Oh ik kan me wel laten helpen. Maar dit hoor je ook bij mensen met vliegangst: het idee om straks zonder angst oog in oog te staan met die angst is een enorme drempel om je te laten helpen.
Het idee dat ik een vlinder zou vasthouden zonder angst is enger dan de angst zelf.
Het idee om zonder angst in een vliegtuig te stappen is enger dan de angst die je aan de grond houdt.
Alleen begrijpen mensen vliegangst en vele andere angsten beter.