Bokt.nl

superpony schreef:

En toch zou ik ook prima de andere week alleen kunnen zijn.

Huertecilla schreef:

superpony schreef:

En toch zou ik ook prima de andere week alleen kunnen zijn.

Hoezo ´en toch´???
Niemand schrijft van niet.
Alleen dat je het wel of niet accepteert en de ander respecteert.

Verder, ´moeten´ mensen tevreden zijn met wat ze hebben?
Dat hoeven ze helemaal niet.
Mbt tot het onderwerp hoef je niet te blijven bij wie dan ook als je dat niet wil en ook niet in een bepaald model , situatie etc. Ook is van mening veranderen heel normaal en prima; voortschrijdend inzicht?!

De moeder van mijn zoon had een prima en stabiele 12 jaar duurzame relatie die voortkabbelde. Huisje, boompje , katten, beiden heelHEEL goede banen en ... zij verwachtte meer passie in haar leven en heeft de relatie verbroken. Een paar jaar later mij tegengekomen, in het diep naar Spanje gesprongen en 20 jaar later nog ´samen´.

Saskia9 schreef:

Even iets anders, iemand bekend met het boek Verslaafd aan liefde van Jan Geurtz?
Ik ben dit boek aan het lezen, maakt veel los!

Callisto04 schreef:

In verband met die meerliefde van HC, als je zegt dat voortschrijdend inzicht prima is, waarom dan de man neerzetten als een zeur? Waarom zeggen dat hij van tevoren wist hoe de vork in de steel zat? Waarom mag hij niet verlangen naar een 1 op 1 liefde?

Callisto04 schreef:

In verband met die meerliefde van HC, als je zegt dat voortschrijdend inzicht prima is, waarom dan de man neerzetten als een zeur? Waarom zeggen dat hij van tevoren wist hoe de vork in de steel zat? Waarom mag hij niet verlangen naar een 1 op 1 liefde? Ik vind daar niks verkeerd mee. Op welke manier die dan ingevuld wordt is aan hun twee, daar heeft HC niks van te vinden, geen oordeel over te geven. Maar ergens doen we dat toch altijd, dus ik begrijp het wel, het past niet in zijn beeld over relaties. We vullen altijd voor een deel in vanuit ons eigen referentiekader.

present schreef:

En wat heb je aan zoveel drama en ingewikkelde toestanden? Ik hoor het jullie denken. Dat je leert hoe je, ook en juist in relatie tot anderen, trouw blijft aan jezelf. Uiteindelijk is dat namelijk de enige persoon waarvan je zeker weet dat die tot de laatste snik bij je zal zijn. Ik ben ervan overtuigd dat hoe beter je trouw blijft aan jezelf en hoe vrijer je je dus in relaties kunt bewegen, hoe gelukkiger je daarvan zult worden en hoe meer liefde je daarbij kunt voelen. Liefde is dan namelijk geen ruilmiddel maar een geschenk.

Cer schreef:

Callisto04 schreef:

In verband met die meerliefde van HC, als je zegt dat voortschrijdend inzicht prima is, waarom dan de man neerzetten als een zeur? Waarom zeggen dat hij van tevoren wist hoe de vork in de steel zat? Waarom mag hij niet verlangen naar een 1 op 1 liefde? Ik vind daar niks verkeerd mee. Op welke manier die dan ingevuld wordt is aan hun twee, daar heeft HC niks van te vinden, geen oordeel over te geven. Maar ergens doen we dat toch altijd, dus ik begrijp het wel, het past niet in zijn beeld over relaties. We vullen altijd voor een deel in vanuit ons eigen referentiekader.

Ik denk dat je dit ook breder kan zien dan alleen in relatie tot meerliefdes (wat bij sommigen erg in de allergiezone lijkt te zitten)
Als je een relatie begint met iemand die op de vrachtwagen zit en buitenlandritten doet en je weet dat van tevoren en je gaat akkoord.. diegene is blij met zn werk en de partner weet het vanaf het begin. Er is over gesproken "lief, ik rij buitenlandritten en ben regelmatig langer van huis" en de partner is daarmee akkoord gegaan, dan zou ik het ook richting zeuren gaan bestempelen als de partner na enige tijd toch aan gaat geven 'oh, moet je nu alweer weg?'.. 'ik vind het niet leuk dat je vaak weg bent'..'kan je niet wat anders gaan doen, op kantoor zitten ofzo, zodat je iedere avond met eten thuis bent?'..

Ik zie dat wel vaker gebeuren.. dat iemand ergens mee akkoord gegaan is en er later over gaat 'zeuren'.. Wat uiteraard wel kan is er een gesprek over voeren 'ik vind het jammer dat je er vaak niet ben, ik merk dat ik dat toch lastig vind'.. en dan kom je eventueel met een oplossing.. of dat inderdaad ander werk is, of uit elkaar gaan, is aan die mensen zelf..

Dus de man mag best verlangen naar 1 op 1 liefde, ik lees ook nergens dat dat niet zou mógen. Maar hij moet dan ook accepteren dat de weegschaal niet naar zijn kant doorslaat..
Overigens vind ik het bijzonder dat er op dit voorbeeld doorgegaan wordt

Huertecilla schreef:

present schreef:

En wat heb je aan zoveel drama en ingewikkelde toestanden? Ik hoor het jullie denken. Dat je leert hoe je, ook en juist in relatie tot anderen, trouw blijft aan jezelf. Uiteindelijk is dat namelijk de enige persoon waarvan je zeker weet dat die tot de laatste snik bij je zal zijn. Ik ben ervan overtuigd dat hoe beter je trouw blijft aan jezelf en hoe vrijer je je dus in relaties kunt bewegen, hoe gelukkiger je daarvan zult worden en hoe meer liefde je daarbij kunt voelen. Liefde is dan namelijk geen ruilmiddel maar een geschenk.

Je voelt dat je lééft.
Maar, dat geldt voor láng niet iedereen!
De meerderheid van mensen kabbelt liever comfortabel in het veilige voort.
Verandering = onzekerheid = risico.
Dit geldt zelfs voor slechte relaties; het ´battered wife syndrom´. Meer angst voor het onbekende dan zelfs voor het bekende slechte.

Cer schreef:

Om niet te veel door te gaan op 1 voorbeeld van mensen die we helemaal niet kennen, zou ik toch willen toevoegen is dat de verwachtingen wellicht van tevoren wél helder waren...
dat ze wellicht van tevoren wisten dat ze niet compatibel waren, en dat is dan, vind ik, niet helemaal eerlijk van de een naar de ander.

Ik kan het vergelijken met mezelf.
Ik heb geen kinderwens, ik gaf dat altijd vrij vroeg in een relatie aan, en héél duidelijk "ik wil dat niet, ik ga dat niet willen en verwacht niet dat het verandert dus dit is wat het is'.
Als mijn partner daarmee akkoord is maar dan na een aantal jaren zou zeggen 'ik heb altijd wel kinderen gewild, ik wil dat wij samen kinderen gaan krijgen en ik hoopte dat je zou veranderen' dan wordt dat op zn zachtst gezegd wel een ding. Dat betekent dat we vanaf het begin niet compatibel waren, maar ik dat niet wist en hij wel.

Huertecilla schreef:

Dit soort verschillen; varen, internationaal transport, kinderen, etc. zijn in onze maatschappij iets geaccepteerds. Liefde etc. niet; dat is een vreemd taboe.

Citaat:

Dat zou ook de grote behoefte aan een officieel document erover verklaren terwijl dat eígenlijk tegen het vrijwillige, het geschenk van liefde in gaat.

Citaat:

Niet zelden worden huwen en zekerheid in verband gebracht terwijl dat wat de líefde btreft een nog grotere illusie is en de door de set rechten&plichten opgeworpen hindernis de kans op bedrog alleen maar groter wordt.

Citaat:

Onder de streep is écht communiceren, luisteren met respect voor de partner(s) de sleutel. In geval van líefde in de relatie ben je vóór de ander; wil je dat die gelukkig is. In mijn ogenis échte liefde dat je het geluk van je partner(s) minstens zo zwaar laat wegen als dat van jezelf.
Vind ík een mooie definitie.
Irrelevant van tot welke keuzes/invulling dat leidt; uit elkaar gaan, compromis, open relatie, meerliefde, watdanook. Indien van beide/alle kanten vóór de ander(en) kan er heel veel.

Cer schreef:

Dat 'van beide/alle kanten' is inderdaad cruciaal en ik hoop dat anderen deze zin ook lezen, en niet alleen het bericht wat erboven staat

Evamarie schreef:

Ik heb het topic niet voor niets geopend he