Geplaatst: 22-11-16 14:14 - Ik krijg de kriebels van mensen die bijgelovig zijn: astrologie, chakra's, karma, alien-ontvoeringen... vreselijk gewoon als mensen die onzin geloven.
En dan heb ik het nog niet over irrationele weerstand tegen vaccinaties of gluten. Maar ik loop wél om een ladder heen en ik maak geen belangrijke afspraken op vrijdag de 13e. Niet omdat ik geloof dat het dan fout gaat, maar gewoon... Omdat het traditie is? Omdat ik al vaak genoeg pech heb met dingen die ik niet in de hand heb en het gewoon geen fijn idee vind om het noodlot te tarten?- Ik praat in mezelf, behoorlijk hard soms. Dan denk ik bijvoorbeeld aan een bepaalde situatie en moet ik hardop mijn oordeel geven. Als er dan onverwacht iemand om de hoek komt, of er blijkt iemand achter me te lopen, voel ik me echt de dorpsgek...
- Zo kan ik ook ineens aan grappige dingen denken en dan spontaan, schijnbaar zonder reden, gaan lachen. Dat ziet er ook heel stom uit en kan bovendien mensen de indruk geven dat ze worden uitgelachen. Zie dat maar eens uit te leggen, in de rij bij de supermarkt... Het overkomt me trouwens vaak bij dingen waarom je eigenlijk niet mag lachen: té flauwe woordgrappen, of schuine mannen-onder-elkaargrappen (poep en plas of seks). Dan lach je, je wilt ophouden omdat het te flauw is en juist daarom krijg je pas echt de slappe lach...
En dan vooral niet reageren, maar rustig blijven kijken hoe het trainwreck zich ontwikkelt