. Maar het was best veel geld. Argh
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
. Een jaar geleden at ze rustig der bord leeg en toen liet ze nooit iets staan. Dus voor nu een compromis gesloten en dan maar wat fruit gegeven. 
), toen hij een minuut of 10 later weer langs kwam lopen. Hij leek wat op te gaan halen, dus ik ben me gaan verplaatsen naar waar hij mij niet kon zien. Hem kennende zou hij niet afsteken voor mijn neus, maar wachten tot niemand het zou zien. Intussen kwam ik een mede wandelaar tegen met hond, waarvan ik haar vroeg of de hare wel bang was. Dat bleek het geval te zijn, dus waarschuwde ik even voor de situatie. De jongen kwam weer teruggelopen, zag mij niet staan, en liep rechtstreeks naar z'n vrienden. Hij leek een lange staaf bij zich te hebben, en probeerde deze aan te steken. Toen heb ik naar ze geroepen dat ze dat niet in hun hoofd hoefden te halen. Gesterkt door zijn vrienden durfde hij een grote mond op te zetten, en dat het hem allemaal niks kon schelen.
casperzazoe schreef:M'n moeder.hond durft sinds vanmiddag eindelijk weer mee naar buiten (ipv alleen gaan als ie het echt niet meer op kan houden) en m'n ma wilde hem perse meteen even uitlaten. Je raadt het al, heel wat knallen terwijl ze honderden meters van huis zijn. Hond vol in paniek en nu durft ie niet meer naar buiten.
VickyS schreef:Dochter aangereden op de fiets.Meneer wilde haar en een reeks auto's nog snel voor zijn om een oprit op te rijden en ze kon niet tijdig meer stoppen.Gelukkig zonder lichamelijk letsel.
Ik ben op mijn vorige werk nogal op een rottige manier aan de kant geschoven toen we een nieuw personeelslid kregen. Die gast is op zich wel goed met paarden, maar een ongelooflijk arrogante, luie hielenlikker en dus niet leuk om mee te werken, en ook zwaar aan de drank. Doet lief en aardig in het gezicht van de baas, maar ondertussen loopt hij overal de kantjes vanaf en verwacht hij dat iedereen naar zijn pijpen danst, achter z'n luie kont al zijn zooi opruimt, en loopt ondertussen ook de rest van het personeel continu te kleineren. Maar doordat hij de baas goed wist te bespelen, ging ik van degene die die stal half runde in haar eentje naar het laagste van het laagste stalsloofje waartegen alleen nog maar geschreeuwd werd dag in dag uit, en al mijn verantwoordelijkheden en taken gingen naar hem.
Ik wil het zó graag gewoon los kunnen laten en achter me kunnen laten, maar er zit dus nog best wel wat zeer. (Oké, heel verhaal.
)
Wens je het allerbeste! Loeky01 schreef:Wederom mijn onderburen. Luister weer ruim een half uur naar hun eindeloze geruzie. En nee hij was tussendoor niet thuis, hij komt thuis en het knalt. En hij vertrekt volgens mij nu gelukkig weer en dan kan ik hopelijk slapen... ben dit zo zat, morgen maar eens in gesprek met ze dat ze hier mee moeten stoppen of dat ik vervolgstappen ga zetten
Hier gaat het al zo vanaf april, wij zijn nu bezig met de gemeente na tig keer politie. Is nog niet zo makkelijk om er wat mee te doen. Drugs, mishandeling en prostitutie in het spel ook. Hier is het vaak 's nachts raak, we bellen regelmatig 2 of 3x per nacht de politie, dus onderhand chronisch slaaptekort. En ik slaap met oordoppen, maar dat helpt geen zier
Tigress schreef:Dat het nodig was om de politie te bellen. Ik doe het liever niet, en los liever zelf op waar dat kan...maar als je een 10 of 11-jarige met z'n twee vriendjes een kerstboom ziet verslepen, die ze in de fik willen gaan zetten op de grond van een school, met nitraten en thunderkings...
Eerst even een kort gesprekje met hem gehad over hoe hij dat beter niet kon doen (hij zou toen zijn thunderkings ophalen die hij nog thuis had, hoorde ik hem zeggen). Ik vertelde over afgesproken tijden, en dat 3 dagen erna toch écht klaar moest zijn. Hoe mensen en dieren soms minstens een week nodig zijn om te herstellen van 1 klap. Ja, dat snapte hij wel. De hond van de buren (let wel: 20 meter verderop dan waar wij stonden woont hij) was ook doodsbang ervoor. En dat anderen het ook nog afstaken. Leuk voor hen, maar dat betekend niet dat hij dat ook hoeft te doen. Daarmee leek alles klaar, en keerde hij weer om naar zijn vrienden.
Ik stond nog even pokémon te spelen (mooi tijdverdrijf als je ondertussen de boel een beetje in de gaten houdt), toen hij een minuut of 10 later weer langs kwam lopen. Hij leek wat op te gaan halen, dus ik ben me gaan verplaatsen naar waar hij mij niet kon zien. Hem kennende zou hij niet afsteken voor mijn neus, maar wachten tot niemand het zou zien. Intussen kwam ik een mede wandelaar tegen met hond, waarvan ik haar vroeg of de hare wel bang was. Dat bleek het geval te zijn, dus waarschuwde ik even voor de situatie. De jongen kwam weer teruggelopen, zag mij niet staan, en liep rechtstreeks naar z'n vrienden. Hij leek een lange staaf bij zich te hebben, en probeerde deze aan te steken. Toen heb ik naar ze geroepen dat ze dat niet in hun hoofd hoefden te halen. Gesterkt door zijn vrienden durfde hij een grote mond op te zetten, en dat het hem allemaal niks kon schelen.
Ik was er klaar mee, en heb de politie gebeld. Ik heb het geprobeerd zelf op te lossen, maar nu mag de agent even langs komen om te controleren. Dat haalt waarschijnlijk iets meer uit dan een voorbijganger met haar kleine hondje