Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
anne_bento schreef:Kort gezegd dat ie heel veel om me geeft en gek op me is maar de stap nog niet durft te nemen en dus op deze manier verder wil en dan hopen dat hij toch de stap wel durft te nemen over een tijdje. Ik heb aangegeven dat ik daar niet op kan wachten.. toen hebben we een uur gedaan over afscheid nemen, hij kon en wilde niet weg omdat ie zoveel om me geeft maar blijkbaar niet genoeg voor een relatie.. valt me zwaar dit en ergens heb ik het gevoel dat ie er nog op terug gaat komen, je weet pas wat je had als je het verliest. En kwa gevoel hoop ik het zo erg, want ik voel ook nu pas hoe enorm gek ik op hem ben, maar ik wil geen valse hoop houden
Darah3 schreef:Mee eens Berdien, zo'n gesprek ga je niet voor niets aan AnneJe verdient iemand die 100% voor jou kan gaan. Ik denk - als het echt om bindingsangst gaat bij hem - dat het niet een kwestie is van niet genoeg om elkaar geven of dat het niet sterk genoeg is. Dan kan zo iemand letterlijk niet die commitment aangaan, ondanks dat ze soms graag willen. Bindingsangst ligt vaak diep in het verleden.
Berdien schreef:Had je dat echt? Je bent het gesprek natuurlijk niet voor niets aangegaan. Als je je er helemaal happy bij voelde, dan was het gesprek aangaan überhaupt niet in je hoofd opgekomen. En dat maakt je sterk, dat je ondanks dat je wist dat dit een uitkomst kon zijn, je het toch besproken hebt. Je had ook door kunnen gaan, dat was de weg van de minste weerstand geweest. Maar of je daar uiteindelijk echt beter van was geworden... Neemt niet weg dat het nu ontzettend kút en vreselijk verdrietig is.