Jolien87 schreef:Op die manier mag je, je dus nooit rot voelen want er is altijd iemand die het slechter heeft.
Natuurlijk kan je dingen in een perspectief plaatsen en vergaat de wereld niet als je bijvoorbeeld je teen stoot of als het brood in de supermarkt is uitverkocht. Maar de uitspraak 'er is altijd iemand op de wereld die het slechter heeft' vind ik een enorme dooddoener.
Mede daardoor heb ik jaren te lang gewacht om met mijn verdriet naar de huisarts te gaan en heb ik maanden te lang doorgewerkt toen uiteindelijk wel bleek dat ik in een diepe depressie zat. 'Omdat ik echt niet zo zielig ben als anderen'. Nee sorry, maar daar trap ik niet meer in.
Je kunt niet voor anderen bepalen hoe moeilijk zij het hebben en of dat gevoel wel 'echt' is of niet. Als diegene zich zo rot voelt dan is dat in zijn/haar beleving zo. En dan kun je verschillende dingen doen: diegene troosten of een hart onder de riem steken. Maar het gaat niet helpen om diegene een aansteller te noemen.
Nee zo bedoel ik het ook niet.
Ik heb het over de mensen die altijd erger of zwaarder heeft, in de vervelende vorm en waarbij je uit ervaring met de persoon weet dat het niet zo is als zij zeggen.
Als ik zoveel uur gewerkt heb, heeft zij zoveel uur meer gewerkt.
Heb ik last van mijn knie, heeft zij last van nog veel meer waar ik dr eerder niet over gehoord heb.
Heb ik iets nieuws gekocht en laat ik dat zien, heeft zij nog veeeeel meer nieuws (of duurder) gekocht.
Is mijn paard een dag vervelend en vertel ik dat, is haar paard staatsgevaarlijk. (Heb dr een paar keer gezien, is ze niet)
En zo door en zo door.
Het is altijd een persoon bij mij, die dat heel erg heeft en dat vind ik gewoon vervelend want ik kan haar dus nooit normaal iets vertellen.
Tuurlijk, als iemand zich rot voelt kan ik niet bepalen hoe erg dat wel of niet is en dan ben ik er ook gewoon voor diegene.
Maar niet als het toevallig is, dat het is als ik iets (te melden) heb. In het begin nog wel hoor, bij haar, maar dat is na deze ervaringen gewoon verminderd.