ikke schreef:poes schreef:Partner
Nah, saai.
Ik stem voor: levensgezel
![]()
Of zoals Tim Snyder: the Companion.

Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
poes schreef:Helderder schreef:Ik gooi er ook nog één in:
Mensen die hun smartwatch gekoppeld hebben aan hun telefoon en dan met name de bericht functie. Vooral Whatsapp berichten lezen vind ik zo verschrikkelijk asociaal. Ben je in gesprek en is die persoon constant een 'nonchalante' blik op die smartwatch aan het werpen. Vind ik net zo asociaal als pontificaal midden in een gesprek je telefoon pakken en daar op kijken. Die constante afleiding en desinteresse in het moment...
Ik vond dat ook! Tot ik zelf een smartwatch kreeg. Al let ik er wel erg op. Ook jaren lang wegens werk altijd mijn werk Gsm binnen het zicht gehad…
996981 schreef:corinep schreef:"Mijn verloofde"![]()
![]()
Het is of je vriend/vriendin, of je bent getrouwd. Dat je verloofd bent zegt he-le-maal niks en boeit werkelijk niemand.
Maar dat is gewoon een officiële burgerlijke staat toch?
Helderder schreef:Ik gooi er ook nog één in:
Mensen die hun smartwatch gekoppeld hebben aan hun telefoon en dan met name de bericht functie. Vooral Whatsapp berichten lezen vind ik zo verschrikkelijk asociaal. Ben je in gesprek en is die persoon constant een 'nonchalante' blik op die smartwatch aan het werpen. Vind ik net zo asociaal als pontificaal midden in een gesprek je telefoon pakken en daar op kijken. Die constante afleiding en desinteresse in het moment...
DezeNaam schreef:Helderder schreef:Ik gooi er ook nog één in:
Mensen die hun smartwatch gekoppeld hebben aan hun telefoon en dan met name de bericht functie. Vooral Whatsapp berichten lezen vind ik zo verschrikkelijk asociaal. Ben je in gesprek en is die persoon constant een 'nonchalante' blik op die smartwatch aan het werpen. Vind ik net zo asociaal als pontificaal midden in een gesprek je telefoon pakken en daar op kijken. Die constante afleiding en desinteresse in het moment...
Ik snap die 'smartwatches' echt niet... het is ondertussen al zo vaak bewezen dat social media slecht is voor de gezondheid, gaan mensen zo'n ding rond hun pols hangen om er nog obsessiever mee bezig te zijn.
Als ik in gesprek ben met iemand en die persoon besluit dat digitale media belangrijker is, is het gesprek snel gedaan. Ik heb wel andere prioriteiten dan mijn tijd te verspillen aan iemand die blijkbaar geen interesse heeft.
Edit; nu zie ik het bericht van Daphara. Voor agendameldingen en bij een drukke baan kan het me inderdaad wel handig lijken. Maar in gesprek met vrienden, of het constant ontvangen van social media meldingen lijkt me echt niet 'gezond'. Ook die meldingen van het weer, tja... is dat echt zó belangrijk om afgeleid voor te worden?
Sluit een beetje aan bij dat er tegenwoordig van je verwacht wordt dat je constant bereikbaar bent. Je bent soms verplicht om je mail twee keer per dag te checken en weet ik veel wat (nu stel ik daar echt mijn grens, of de school/het bedrijf dat nu accepteert of niet- als iets echt dringend is dan bellen ze maar).
Sommige van mijn vrienden hadden het in het begin moeilijk met het feit dat ik gerust een paar dagen niet reageer, flinke discussie over gehad met één vriendin. Nu doet ze het zelf ook.Met mensen die ik in het echt kan zien, stuur ik tegenwoordig enkel (bijna) alleen nog om een datum te prikken om af te spreken.
fohadie schreef:corinep schreef:Het is of je vriend/vriendin, of je bent getrouwd. Dat je verloofd bent zegt he-le-maal niks en boeit werkelijk niemand.
Hoe noem je dan je naaste als je besluit te trouwen, of in ondertrouw bent gegaan? Man/vrouw in sp'e? Dat is dan toch je verloofde?
MyWishMax schreef:Zo noem ik mijn vader ook regelmatig, ja.Mkango schreef:De sponsor.
Zo noemen mijn moeder en ik mijn vader als het om het paard gaatHeb zelfs ooit wedstrijdnaam van paard gehad met een verwijzing naar zijn naam. Hoort erbij als gesponsorde
Mkango schreef:Flying_Angel schreef:O, ik vind 'mijn partner' dan juist wel weer iets van nu, juist doordat heel veel mensen idd niet meer trouwen.Ik vind het wel altijd lastig hoe ik het moet noemen. Want ik ben bijna 8 jaar samen, we hebben een kindje en wij gaan nooit trouwen, dus ik moet altijd 'mijn vriend zeggen'. Voor mij voelt dit heel kinderachtig en puberaal. Of dat je op latere leeftijd nog iemand hebt ontmoet. Maar 'mijn partner' klinkt weer heel ouderwets.Maar ik zeg nooit vriendlief, daar krijg ik jeuk van!