LWDaisy schreef:Ik was gisteren boos!
Ik had een rondleiding in Breendonk, deze keer voor vrienden. Super gezellig.
Onderweg van de ziekenboeg naar de folterkamer laat ik altijd weten "we zijn nu onderweg naar de folterkamer. Ik verplicht niemand om daar mee naar binnen te gaan. Er zijn daar geen foto's of ander beeldmateriaal, ik vertel "gewoon" hoe het er daar aan toe ging, maar als je dat liever niet wilt horen, is dat helemaal oké en mag je in de gang wachten".
Die folterkamer wordt vooraf gegaan door een korte gang, origineel was dit nl. de munitiekamer. Gezien de akoestiek hoor je dus vlot of er nog iemand in die kamer zit - dat was zo. Uit beleefdheid wacht ik dan even om die persoon/personen te laten passeren voor wij naar binnen gaan.
We hoorden duidelijk dat er nog iemand aanwezig was, en dachten alle 4 "oei, de audiogids heeft blijkbaar indruk gemaakt", we hoorden iets waarvan wij dachten dat het gesnik was.
Komen er een moeder & zoon van achter het hoekje. De zoon zal een jaar of 13 geweest zijn.
Huilen? Snikken? Nee hoor. Schaterlachen.
De stoom kwam uit mijn oren.
Als het je niet interesseert - en dat kan en mag! - blijf dan gewoon weg?
Maar ga daar niet staan làchen met hoe mensen daar letterlijk doodgemarteld werden.
En die moeder grinnikte vrolijk mee. Mooi voorbeeld. Ze hadden beter het ballenbad van de Ikea bezocht.
Je zal maar de gids zijn wiens grootouder daar werd gemarteld. Bah.
Het kind kun je het nog niet zo kwalijk nemen, gevalletje verkeerd voorbeeld van de moeder.
Fly_high schreef:Zit mee te luisteren in de trein hoe iemand een discussie met haar kinderen heeft waarom op de treinstoel poepen niet mag en waarom stelen van croissantjes bij de zelfscan niet zo lief is geweest.
Ik probeer geen kinderhater te zijn maar gadver
Als je je kinderen in de gaten houdt, kunnen ze geen croissantjes jatten en dat andere , inderdaad wat
