sureido schreef:Wat erg dat het hier 3 pagina's gaat over een opmerking van mij, die echt niet zo letterlijk bedoelt is als daar staat maar ik mag hier toch wel gewoon goed van balen dat nu gewoon een paar hele grote onderdelen van mijn leven wegvallen? En hoezo heeft iedereen het over dat alleen dat biertje wegvalt? Ik mag tot februari minstens nog niet naar de universiteit, wat ik misschien nog erger vind. Je gaat toch niet tegen iemand die borstkanker heeft en zeurt daarover zeggen, oh nee ja maar er zijn ook mensen die een hersentumor hebben en die het nog VEEL erger hebben, dus hou nu je mond gewoon, niet zeuren en ga door met leven. Zo komt het namelijk op mij nu wel over, omdat er mensen zijn die het nog zwaarder hebben, mag ik niet klagen.
Iedereen heeft hier klaag momenten gehad en ik dacht dat we wel voorbij de fase van elk woord uitkleden waren, maar schijnbaar heeft nog steeds een deel hier niks te doen. Sorry, maar ik word hier echt kwaad en ook een beetje verdrietig van.
Ik begrijp je heel goed. Je mag hier zeker over balen, doe ik ook als student. Helaas zit iedereen in dit schuitje soms erger en soms minder erg maar wij zitten er allemaal in helaas.
Ik schrok van de zin dat je hele jeugd/studententijd is verpest. Er is namelijk zoveel wat dit leven en ook de studententijd mooi kan maken.
Ik mag helaas niet naar mijn hogeschool komen terwijl ik nu een hoop studenten naar school zie gaan.
Al mijn klasgenoten zitten op stage en ik zit volledig thuis, helaas.
Gelukkig is sinds deze week mijn werk weer een beetje opgestart en mag ik 1 middag in de week werken. Daar kijk ik dan ook elke week weer naar uit!
Helaas gaat mijn buitenlandse stage ook niet door.... Waar ik heel erg naar uitkeek.... Mijn zendingswerk ook niet... Het is allemaal prut maar erbij neerzitten gaat mij niet helpen. Elke dag zoek ik naar een lichtpuntje om het weer door te komen