We zijn er wel oke mee. We gaan wachten op nog een scan omdat het langzaam groeiend is. Dan kunnen ze kijken hoeveel het gegroeid is voor we uberhaupt chemo en radiotherapie echt overwegen. Dit zal voor Oktober/November zijn. Nu willen we gewoon een orientatie en informatied gesprek aangaan omdat de situatie nu rustig is en je dan alvast in rust samen dingen kan afwegen zonder druk. Tot het ooit misschien wel ineens nodig is. Dan ben je goed geinformeerd en heb je een duidelijk beeld van wat je wilt en hoe je partner erin staat.
Denk dat we er beide rustig en nuchter in staan op een lijn. Gelukkig maar!
Nu maar even focussen op de baby morgen 40+6 weken en veel problemen met het ziekenhuis die al vanaf 28 weken mij onder druk zetten om de baby eruit te halen. Terwijl die nog lekker happy zit alle testen en ctgs perfect. Ik wil graag natuurlijk (geen inleiding of keizersnede) in alle rust bevallen. Het is al een zwaar jaar geweest.
Maandag hadden ze mij binnen gehaald voor controle toen zijn ze heel disrespectvol met me omgegaan. Manipuleren om een keizersnede af te dwingen, schuld gevoel aan praten als er iets mis zou gaan met de baby dat het mijn verantwoording is. Bij het kijken of er beneden al iets veranderde/ontsluiting was is een mannelijke dokter heel hard en ruw geweest dat ik huilend en bloedend naar huis ben vertrokken. Heb dit in Nederland nooit meegemaakt. Mijn vertrouwen is weg en heb vandaag gemaild dat ik niet meer terug kom. Ik ben al vanaf maandag een wrak. In Nederland had ik fantastische mannelijke en vrouwelijke gynaecoloog. Had zoveel respect voor die mensen en super goed contact.
Ik voel me gelukkig iets beter nu ik alles dicht heb gegooid. Moet ze niet meer horen en ga ook niet meer op controle. De baby komt wel als het er klaar voor is. Kan voor het eerst in dagen weer een beetje ontspannen vanavond.
Het huis versierd met roze en blauwe slingers en lekker Chinees gehaald
Op naar een gezonde baby