Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-06-13 14:09

Geplaatst: 10-06-13 14:09

Precies, onze oudste dochter wilde niet meer voor- of achteruit en had op haar 17e besloten dat ze van school ging en in de supermarkt ging werken. Zij is dus op een priveschool geplaatst door ons om toch maar dat diploma te halen. Nu is ze 23, bijna afgestudeerd aan de Pabo en heel erg blij dat we haar toen gedwongen hebben om naar school te gaan.
Voor de klas staan is echt haar grote droom en zonder Havo diploma had ze dat niet kunnen doen, soms moet je je kinderen voor een voldongen feit stellen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-06-13 14:50

Geplaatst door de TopicStarter : 10-06-13 14:50

cooper schreef:
anneliesdj schreef:
Wat bedoel je daar nu eigenlijk mee? Dat ik een 22 jarige niet-werkende die teert op de zak van pa en ma niet mag veroordelen?
Als je gelukkig bent met je schoonmaakwerk moet je dat vooral blijven doen, maar de meeste mensen kunnen gewoon niet anders.
Enja, dan is het wel heel beroerd als je staat te poetsen maar daar geen enkele motivatie, uitdaging of voldoening uit haalt maar inmiddels niet meer in de positie zit om nog te gaan studeren (kinderen, leeftijd, financien enz).

Nee, dat bedoel ik daar niet mee. Ik noemde een voorbeeld van hoe mensen die niet presteren zoals er verwacht wordt in deze maatschappij veroordeelt worden. Ik zeg niet dat je niet mag veroordelen, maar ik zeg wel dat dit exact is wat ik bedoel met wat er gebeurt als je niet doet zoals er van je verwacht wordt.
Daarbij ben ik persoonlijk van mening dat je inderdaad anderen niet hoeft te veroordelen, maar dat is mijn mening. Jij mag veroordelen wie je wil, daar lig ik niet van wakker. Ik probeer alleen voor mezelf op een andere manier te leven

Dat laatste; Inderdaad. Het is dus in deze maatschappij: Of je studeert, werkt je hogerop en dan pas kan je doen wat je wil doen, of je bent gedoemd om een job te doen waar je geen uitdaging uit haalt. Presteren is dus alles Je moet dus "iets" bereiken.
Maar uiteindelijk als je sterft eindigt iedereen op dezelfde manier, en is datgene wat je bereikt hebt ineens enorm relatief.
Persoonlijk vind ik het jammer dat je dan je hele leven probeert iets te bereiken terwijl je het toch achter je laat als je er niet meer bent.
Voor mij is het dan belangrijker om mijn leven te leven zoals ik dat wil, in plaats van te voldoen aan een maatschappelijk beeld omdat ik iets moet bereiken om maatschappelijk geaccepteerd te worden.

(Ik heb het dan over kinderen/jongeren die in een bepaalde richting geduwd worden door school/ouders omdat ze iets moeten bereiken. Niet over kinderen die door hun innerlijke motivatie dingen willen bereiken. Een drijfveer is mooi, maar laat die aub steeds uit het innerlijke van een persoon komen en niet extern)-

En dus maak je het er meteen van dat ik anderen veroordeel :(:)

Veroordelen is een uiterste, maar ik kan weinig sympathie opbrengen voor een 24 jarige die niet naar school wil, niet wil werken en leeft van pa en ma. Doen wat je leuk vind is prima, maar als je op de bank hangen leuk vind zul je moet zorgen dat je daarvoor betaald wordt, anders zul je toch echt van die bank af moeten komen.

Ik vind dat je het wel heel zwart wit ziet, sommige mensen vinden het echt leuk om dingen te bereiken, anderen vinden het prima om hun hele leven op dezelfde baan te blijven. Dat staat nog los van hoe je opgevoed bent. En is het wel goed om kinderen te pushen in sport ed omdat ze dat wel leuk vinden?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-06-13 14:51

Geplaatst door de TopicStarter : 10-06-13 14:51

Betteke schreef:
Precies, onze oudste dochter wilde niet meer voor- of achteruit en had op haar 17e besloten dat ze van school ging en in de supermarkt ging werken. Zij is dus op een priveschool geplaatst door ons om toch maar dat diploma te halen. Nu is ze 23, bijna afgestudeerd aan de Pabo en heel erg blij dat we haar toen gedwongen hebben om naar school te gaan.
Voor de klas staan is echt haar grote droom en zonder Havo diploma had ze dat niet kunnen doen, soms moet je je kinderen voor een voldongen feit stellen.

Hoe dwing je een 17 jarige?

**Geplaatst**: 10-06-13 15:00

Geplaatst: 10-06-13 15:00

Als ouders moet je volgens mij toch echt nog wel wat te vertellen hebben over je kind, ook al zijn ze wat ouder. Ik hoor het zo vaak bv 2 pubers, en dan maar niet luisteren eigen zin doen. Elkaar in de haren vliegen, als ik dan laat merken dat ik vreemd vind dat ma niks te vertellen heeft dan wordt er gezegd, ja ze zijn al 14 hoor. Nou 14 of niet je luistert gewoon. En een 17 jarige kan je echt nog wel laten luisteren hoor.

**Geplaatst**: 10-06-13 15:46

Geplaatst: 10-06-13 15:46

anneliesdj schreef:
Betteke schreef:
Precies, onze oudste dochter wilde niet meer voor- of achteruit en had op haar 17e besloten dat ze van school ging en in de supermarkt ging werken. Zij is dus op een priveschool geplaatst door ons om toch maar dat diploma te halen. Nu is ze 23, bijna afgestudeerd aan de Pabo en heel erg blij dat we haar toen gedwongen hebben om naar school te gaan.
Voor de klas staan is echt haar grote droom en zonder Havo diploma had ze dat niet kunnen doen, soms moet je je kinderen voor een voldongen feit stellen.

Hoe dwing je een 17 jarige?

17 jarigen vallen nog steeds onder het ouderlijk gezag. Ze ging uit zichzelf naar die school, maar anders hadden wij haar toch wel met enig geweld in de auto gezet en haar daar in het lokaal geparkeerd. Bovendien hanteren privescholen een iets andere aanpak dan de reguliere scholen, een stuk strenger qua huiswerk en aanwezigheid.

Soms is er gewoon geen discussie mogelijk en zal een kind zich erbij neer moeten leggen dat de ouders het voor het zeggen hebben.
Als kinderen totaal geen respect voor hun ouders en hun beslissingen hebben, dan is er volgens mij toch ergens iets fout gegaan in de opvoeding.

**Geplaatst**: 10-06-13 16:42

Geplaatst: 10-06-13 16:42

horseyfries schreef:
Ik ben het wel eens dat kinderen in de richting duwen die de ouders willen heel slecht kan zijn. Een vroegere buurman was het voorbeeld daarvan: zijn ouders wilden dat hij een goede baan kreeg bij de belastingdienst, want dat was lekker "zekerheid voor de rest van zijn leven". Hij heeft dat jaren gedaan tot hij gigantisch overspannen werd (echt helemaal doorgedraaid). Toen na een hele herstelperiode bleek dat het eraan lag dat hij er helemaal niet tegen kon om de hele dag binnen op een kantoor te zitten, is hij omgeschoold tot vrachtwagenchauffeur en doet dat tot de dag van vandaag met bijzonder veel plezier.

MAAR ik denk dat het juist belangrijk is als ouders om te weten wat je kinderen graag zouden willen doen, wat hun sterktes zijn en waar ze plezier uit halen, en dan kan het wel heel nuttig zijn om je kind dan bijv. te verplichten om door te zetten en de opleiding af te maken die het kind bijv. een stap dichterbij de droombaan van het kind brengt. Want in de puberteit zijn er soms echt kinderen die hun eigen droomtoekomst compleet vergooien omdat ze de focus kwijtraken, mede dankzij de hormonen die door hun lijf gieren en alle veranderingen die daarbij horen. Dan kan ingrijpen van de ouders heel nuttig zijn in mijn ogen, zonder dat je het belang van het kind uit het oog verliest en zonder dat je als ouders kiest voor wat JIJ graag wilt.

Dat laatste ben ik ook met je eens. Maar, dan is het volgens mij als ouder al genoeg dat je je kind stuurt en steunt. Als het kind werkelijk in de juiste richting zit en doet wat hij graag wil doen (evetueel later) dan zou hij normaal gezien de motivatie uit zichzelf halen, en als hij dan door de hormonen of een moeilijke periode eventjes niet meer ziet zitten is het voldoende volgens mij als de ouders hun kind daar gewoon eventjes doorheen sleuren aan de hand van steun, motivatie, zelfvertrouwen wat opkrikken.

Dan zou er in mijn ogen geen dwang nodig hoeven zijn.
Kinderen die weten wat ze willen doen hebben vaak ook gewoon plezier in wat ze doen, en hebben het niet nodig dat ouders gaan dwingen/verplichten/verwachten. In mijn ogen

Ook denk ik dat vele jongeren/kinderen vaak wel dénken dat ze de juiste richting doen, ouders hoeven daar niet rechtstreeks een invloed in te hebben, maar als het in het familiesysteem normaal is om hard te werken en te presteren dan gaat een kind onbewust ook de neiging hebben om dat te doen om ervoor te zorgen dat hij toch de erkenning van zijn ouders krijgt die hij nodig heeft, dus ik merk op dat veel mensen die een bepaalde studie doen, hier vaak wel voor kiezen, maar dat die keuze onbewust gebeurt. Om goedkeuring/erbij te horen/door de familie niet uitgestoten te worden. Let wel, ik zeg onbewust. Het kan dus makkelijk zijn dat iemand een studie doet, deze zonder problemen doorloopt, jaren hard aan de slag gaat om iets te bereiken en dan uiteindelijk een burn-out krijgt waardoor blijkt dat die persoon eigenlijk de verkeerde keuze heeft gemaakt en hij eigenlijk toch liever iets anders zou doen.

Ik denk dat we niet moeten onderschatten hoeveel invloed ouders en een familiesysteem onbewust op hun kinderen hebben

**Geplaatst**: 10-06-13 16:45

Geplaatst: 10-06-13 16:45

Betteke: In jullie geval heeft het opdringen van een opleiding blijkbaar goed uitgepakt, en is het dus super dat jullie dit zo doortastend aangepakt hebben +:)+

Maar een dergelijke aanpak kan natuurlijk ook de andere kant op gaan

Wellicht heeft het zo goed uitgepakt omdat je je dochter heel goed kende en echt wist dat dit voor haar persoonlijk het beste was?

In mijn geval wilde ik na de basisschool erg graag een beroepsopleiding gaan doen, in het groen of de techniek

Maar omdat ik de maximale CITO-score had, was dat geen optie....hoe overtuigend ik ook heb proberen te verdedigen dat ik dat echt heel graag wilde.

Maar mijn ouders duwden hun zin door, onder het motto van: je kunt goed leren en het is zonde als je daar niks mee doet. Heel begrijpelijk

Het had wellicht ook onverantwoord geweest als ze me niet daarin gepusht hadden.

Maar ben ik ze er dankbaar voor? Nee absoluut niet

Ik ben er absoluut niet gelukkiger door geworden en voelde me alleen maar erg onbegrepen door mijn ouders... er werd in mijn beleving vrij respectloos over mijn persoonlijke behoeftes heen gewalst en zo voelt dat nu eigenlijk nog steeds

Ook al begrijp ik natuurlijk wel dat dit een logische keuze was van mijn ouders en hou ik echt wel van ze enzo

**Geplaatst**: 10-06-13 16:46

Geplaatst: 10-06-13 16:46

anneliesdj schreef:
Wat bedoel je daar nu eigenlijk mee? Dat ik een 22 jarige niet-werkende die teert op de zak van pa en ma niet mag veroordelen?

En dus maak je het er meteen van dat ik anderen veroordeel
Veroordelen is een uiterste, maar ik kan weinig sympathie opbrengen voor een 24 jarige die niet naar school wil, niet wil werken en leeft van pa en ma. Doen wat je leuk vind is prima, maar als je op de bank hangen leuk vind zul je moet zorgen dat je daarvoor betaald wordt, anders zul je toch echt van die bank af moeten komen.

Ik vind dat je het wel heel zwart wit ziet, sommige mensen vinden het echt leuk om dingen te bereiken, anderen vinden het prima om hun hele leven op dezelfde baan te blijven. Dat staat nog los van hoe je opgevoed bent. En is het wel goed om kinderen te pushen in sport ed omdat ze dat wel leuk vinden?

Persoonlijk vind ik dat mannetje nogal overbodig. Ik heb geen aai over bol nodig, jij schrijft zelf: Dus jij wil zeggen dat ik een 22jarige die teert op de zak van een ouder niet mag veroordelen. Ik neem niets aan, ik reageer op wat je schrijft.

Ik vind het Nooit goed als kinderen ergens in gepushed worden. Dat woord staat voor mij gelijk aan gedwongen worden, en iets wat je dwingt komt niet uit het kind/jongere zijn hart. Als dat kind uit zichzelf de ambitie heeft is het enorm goed dat als ouder te steunen, juist wel. Maar haal het plezier er niet uit voor het kind door te verwachten dat het vanalles gaat presteren en uiteindelijk gepushed wordt aan de sport deel te nemen als hij uiteindelijk besluit er toch niet in verder te willen

**Geplaatst**: 10-06-13 16:48

Geplaatst: 10-06-13 16:48

Ik ben vorige week in west Virginia amerika geweest en daar krijgen de kinderen toch een ouderwets pak slaag

**Geplaatst**: 10-06-13 16:49

Geplaatst: 10-06-13 16:49

shilady schreef:
Ik ben vorige week in west Virginia amerika geweest en daar krijgen de kinderen toch een ouderwets pak slaag

En wat wil je daar nu eigenlijk mee zeggen?

**Geplaatst**: 10-06-13 16:56

Geplaatst: 10-06-13 16:56

Cooper, kun je je nu echt geen situaties inbeelden waarin het niet zo rooskleurig uitpakt als jij voorstelt?
Ik noem maar een dwarsstraat: verkeerde vrienden... drugs....
Af en toe is gewoon autoritair zijn als ouders echt niet verkeerd als het om je kind gaat, en schiet je in mijn ogen tekort als je denkt dat alles zich vanzelf wel zal oplossen.
Ben het helemaal met je eens dat je het eerst "goedschiks" kunt proberen, maar als je het helemaal de verkeerde kant op ziet gaan dan zou ik niet aarzelen om "kwaadschiks" te gebruiken, puur en alleen in het belang van het kind.

**Geplaatst**: 10-06-13 17:10

Geplaatst: 10-06-13 17:10

horseyfries schreef:
Cooper, kun je je nu echt geen situaties inbeelden waarin het niet zo rooskleurig uitpakt als jij voorstelt?
Ik noem maar een dwarsstraat: verkeerde vrienden... drugs....
Af en toe is gewoon autoritair zijn als ouders echt niet verkeerd als het om je kind gaat, en schiet je in mijn ogen tekort als je denkt dat alles zich vanzelf wel zal oplossen.
Ben het helemaal met je eens dat je het eerst "goedschiks" kunt proberen, maar als je het helemaal de verkeerde kant op ziet gaan dan zou ik niet aarzelen om "kwaadschiks" te gebruiken, puur en alleen in het belang van het kind.

Ik schrijf nergens dat ik me die situaties niet kan inbeelden en dat autoritair zijn niet "nodig" kan zijn. Kinderen hebben sturing en begeleiding nodig, je hoort me nergens zeggen dat je als ouder niets kan doen. Maar waar ik wel tégen ben is dat kinderen in een richting gedwongen worden. Of gepushed worden te presteren, meekrijgen dat ze iets moeten bereiken. Afgestraft worden wanneer dit eigenlijk niet nodig is, maar omdat het gewoon makkelijker is voor de ouder op dat moment. Ik denk dat je gewoon elke keer opnieuw moet proberen vanuit te gaan dat het kind een eigen individu met een eigen wijsheid is. Het is voor mij belangrijk (want dat is het voor het kind ook) om die onschuld/wijsheid en innerlijke motivatie zo weinig mogelijk te schaden of in de weg te zitten. Natuurlijk zijn er situaties waarin je als ouder per ongeluk toch die grens voorbij gaat, je bent tenslotte maar mens. Maar er bewust mee om gaan zorgt er wel voor dat je die situaties minder aan de hand hebt, dan wanneer je er bewust voor gaat kiezen dat je je kind wel gaat straffen als het zich niet gedraagt zoals jij ervan verwacht. Het is en blijft tenslotte een mens dat uit zal groeien tot een individuele volwassene.
Volwassen willen toch ook leven vanuit wie ze werkelijk zijn, wat ze werkelijk voelen. Dat is in mijn ogen voor een kind niet anders.
Om daar bewust mee om te gaan, dat zorgt er in mijn ogen voor dat het kind kan uitgroeien met een gevoel van goede innerlijke zelfvertrouwen en motivatie

Maar, dat is hoe ik leef en naar de dingen kijk.

**Geplaatst**: 10-06-13 17:12

Re: Hoe straffen jullie je kind(eren)?

Geplaatst: 10-06-13 17:12

Dus in je ideale wereld zou het zo zijn en als de werkelijkheid anders gebiedt dan kan je je dat ook voorstellen?

**Geplaatst**: 10-06-13 17:19

Geplaatst: 10-06-13 17:19

horseyfries schreef:
Dus in je ideale wereld zou het zo zijn en als de werkelijkheid anders gebiedt dan kan je je dat ook voorstellen?

Ik kan me voorstellen dat kinderen opvoeden niet zonder slag of stoot gaat

Uiteraard.
Maar dan nog is het in mijn ogen belangrijk om daar zo bewust mogelijk mee om te gaan , en het kind zo weinig mogelijk te schaden in zijn eigen innerlijke drijfveer. Dus als je ervoor kiest om een strafmiddel in te zetten, doe dat dan bewust om bij te sturen(voor zijn veiligheid of welzijn) . Niet uit frustratie, niet omdat je vind dat je kind anders moet zijn dan het is, niet omdat het voor jou makkelijker is... Bv

**Geplaatst**: 10-06-13 17:24

Re: Hoe straffen jullie je kind(eren)?

Geplaatst: 10-06-13 17:24

Mee eens (tenzij de innerlijke drijfveer is zoveel mogelijk drugs te gebruiken in korte tijd

)

**Geplaatst**: 10-06-13 17:57

Geplaatst: 10-06-13 17:57

horseyfries schreef:
Mee eens (tenzij de innerlijke drijfveer is zoveel mogelijk drugs te gebruiken in korte tijd )

Ja, uiteraard.

**Geplaatst**: 10-06-13 20:12

Geplaatst: 10-06-13 20:12

cooper schreef:
shilady schreef:
Ik ben vorige week in west Virginia amerika geweest en daar krijgen de kinderen toch een ouderwets pak slaag

En wat wil je daar nu eigenlijk mee zeggen?

Volgesmij staat er al wat ik wilde zeggen

**Geplaatst**: 10-06-13 20:22

Re: Hoe straffen jullie je kind(eren)?

Geplaatst: 10-06-13 20:22

Hopelijk dat je nu weet dat je dat je eigen kinderen nooit aan zult doen

?

**Geplaatst**: 10-06-13 20:41

Geplaatst: 10-06-13 20:41

shilady schreef:
Volgesmij staat er al wat ik wilde zeggen

Er staat dat je in amerika was en dat je daar gezien hebt dat kinderen een ouderwets pak slaag kregen (en dan zo'n raar mannetje)
Ik weet dus dat je dat gezien hebt, maar wat bedoel je er eigenlijk mee? Vind je het oké, vind je het niet oké? Vind je dat straffen oké is omdat ze in amerika een pak slaag geven of....

Gewoon oprecht nieuwsgierig naar waarom je dit precies post, wat wil je ermee zeggen.
Of wilde je enkel constateren dat er in Amerika waar je was nog wel pak slaag uitgedeeld wordt.
Ik weet het niet, dus ik vraag het je

Maar als je niet wil, ook goed hoor

**Geplaatst**: 10-06-13 20:41

Geplaatst: 10-06-13 20:41

@Pmarena, wij wisten idd wat onze dochter wilde worden. Daar was een Havodiploma voor nodig en daar hebben wij haar toe "gedwongen". Achteraf is ze dus blij met onze beslissing. Ze had ook niet veel keus, want zonder diploma met een baantje bij de supermarkt, waar ze de hoofdprijs niet verdiende had ze nooit op zichzelf kunnen gaan wonen en was dan alsnog afhankelijk geweest van ons.

Een diploma, op welk niveau dan ook, is gewoon nodig om te kunnen werken in een baan die bij je past. Als zij stratenmaker had willen worden, hadden we haar die kant op gepusht.
Pushen vind ik trouwens een rotwoord, ik zou het liever stimuleren willen noemen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-06-13 20:59

Geplaatst door de TopicStarter : 10-06-13 20:59

cooper schreef:
Ik vind het Nooit goed als kinderen ergens in gepushed worden. Dat woord staat voor mij gelijk aan gedwongen worden, en iets wat je dwingt komt niet uit het kind/jongere zijn hart. Als dat kind uit zichzelf de ambitie heeft is het enorm goed dat als ouder te steunen, juist wel.

Dat bedoel ik dus met zwart wit.
Pushen is voor mij niet hetzelfde als dwingen, het is gewoon doorslaan in je motivatie.
Je kunt een kind niet dwingen op voetbal te gaan als hij graag wil turnen.

**Geplaatst**: 10-06-13 21:33

Geplaatst: 10-06-13 21:33

Zoals met het halen van een schooldiploma vind ik pushen/dwingen wel gewenst eigenlijk.

**Geplaatst**: 10-06-13 21:35

Geplaatst: 10-06-13 21:35

Betteke schreef:
Zoals met het halen van een schooldiploma vind ik pushen/dwingen wel gewenst eigenlijk.

Mee eens hoor.

Ik zou ze niet willen afleveren zonder diploma.

**Geplaatst**: 10-06-13 21:42

Geplaatst: 10-06-13 21:42

NatasjavE schreef:
Betteke schreef:
Zoals met het halen van een schooldiploma vind ik pushen/dwingen wel gewenst eigenlijk.

Mee eens hoor.

Ik zou ze niet willen afleveren zonder diploma.

Uit nieuwsgierigheid hoor : Omdat?

Wat betekent het als je ze zou afleveren zonder diploma?

(Ik ken heus wel de waarde van het diploma hoor, maar ik vraag me af waarom je ze niet durft afleveren... Wat bedoel je daar precies mee?)

**Geplaatst**: 10-06-13 23:16

Re: Hoe straffen jullie je kind(eren)?

Geplaatst: 10-06-13 23:16

Ze durft misschien wel, maar ze schrijft dat ze dat niet wil

Groot verschil lijkt me?