Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
delerium schreef:Wil wel even reageren op de reacties dat het not-done is als mensen zich afvragen of er nog wel een toekomst is...
Als je het kereltje niet kent en je kijkt naar de feiten [u]kan ik me voorstellen[u] dat mensen denken; arm kereltje, heeft al zoveel te verduren, heeft hij nog wel de mogelijkheid om te genieten van het leven of wordt het leven een lijdensweg? Ofwel; wanneer mag hij de strijd opgeven en rusten? Imo een oprechte en reele gedachte.
Als je zo'n manneke niet kent is dat een "makkelijke" gedachte. Alleen; als je het manneke niet kent kun je daar ook niet over oordelen, omdat je niet weet of hij (vooruitzicht op) plezier in het leven heeft... En dat maakt het zo tricky. Als je zoveel van hem houdt en al zoveel met hem hebt meegemaakt, kan het moeilijk zijn om nog zo reeel te denken en kan het ok zijn als iemand anders daar wel bij stil staat.
En dat is niet om advocaat van de duivel te spelen, maar iedere uitspraak heeft een achtergrond en om zomaar te roepen dat het zo verkeerd is; nee, ik denk dat het de moeite waard is om ook hierachter de goede bedoeling te zien en eerlijk te antwoorden, om zo ook wat meer begrip te kweken, duidelijkheid te geven en de mensen met die mening ook de andere kant te laten leren kennen door daarover te vertellen.
Ik wens hem iig wel heel erg veel beterschap en sterkte, en jou en de ouders ook veel respect en veel sterkte. Ik durf er wel blind op te vertrouwen dat jullie dat stukje (mogelijkheid tot) plezier nog wel zien in hem en hoop oprecht dat jullie nog heel lang van elkaar mogen genieten.
machotjuh schreef:Heel raar maar moet eigenlijk best vaak overdag denken aan ruben.
Ik ken hem niet eens maar dan ineens vraag ik me af hoe zou het zijn met hem. Zou het al wat beter gaan.
Ik wens jullie nog heel veel sterkte en heb echt enorme bewondering voor jullie.
Ik duim nog altijd voor die kleine dappere ruben!