Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
joh doei, graag of helemaal niet hoor. Je wilt iemand die helemaal voor je gaat en niet iemand die twijfelt of hij het wel voelt en dan nog jou de schuld geeft ook. Dikke doei. Peelie schreef:Ik ben het helemaal met jullie eens toch gaf hij mijn het gevoel er voor te willen gaan. Tot de laatste weken. Ik merkte gewoon wat afstand en tegelijkertijd in het werkelijke face to face contact juist niet. Daarom werd het ook tijd voor duidelijkheid.
Zelfs in ons gesprek merkte in nog de twijfel bij hem, als in er voor willen gaan en dan toch opeens niet... het voelt zo oneerlijk. Hoe kan je iemand zo valse hoop geven.
Mijn ex kwam er pas na bijna een jaar samen zijn achter dat ie toch niet verliefd op me was / gevoelens niet (sterk genoeg) aanwezig waren. Tenminste toen had ie de moed gevonden het me te vertellen I guess. Zonder een heel how can i make this about me tekst te schrijven, ik snap je gevoel denk ik wel goed. Peelie schreef:Hij heeft het afgekapt.
Ik snap er niks van. We zitten zo enorm op een lijn met alles qua wensen, ideeën, behoeftes. Maar hij zegt dat hij gevoel mist (terwijl hij stom zit te grinniken naar me tijdens onze dates, me dan een tijd aan kan kijken en dan nog steviger vast pakken om daarna zo'n tevreden zucht te slaken, enz enz), maar hij doorvoelt zijn eigen gevoel niet en geeft mij daar de schuld van dat ik niet voldoende interesse in hem toon.
Vervolgens zitten we hier ook nog 2.5 uur op de bank te praten voordat het woord er uit komt, maar tijdens dat hele gesprek gaf hij mij het gevoel dat de munt naar een relatie zou kantelen. En dan zegt hij dat hij had gehoopt dat zijn gevoel tijdens dit gesprek zou veranderen. Dat hij er open in ging.
Hoe kan je dat nou zeggen en verwachten dat 1 gesprek, met iets wat hem blijkbaar al langer niet lekker zit, alles anders is. Hij is de gene die zich dan oprecht moet openen. Het lef moet hebben om te zeggen we doen dit. We zien waar dit naartoe gaat en we geven dit een echte kans.
Ik ben verdrietig, boos, gefrustreerd...
Sanne1977 schreef:Peelie schreef:Ik ben het helemaal met jullie eens toch gaf hij mijn het gevoel er voor te willen gaan. Tot de laatste weken. Ik merkte gewoon wat afstand en tegelijkertijd in het werkelijke face to face contact juist niet. Daarom werd het ook tijd voor duidelijkheid.
Zelfs in ons gesprek merkte in nog de twijfel bij hem, als in er voor willen gaan en dan toch opeens niet... het voelt zo oneerlijk. Hoe kan je iemand zo valse hoop geven.
Ik denk dat hij er niet voor 100% voor kan gaan maar ook niet niks voelt en daarom zo wispelturig doet. Maar ondertussen speelt hij wel met jouw gevoel.
robinxfellow schreef:Heel naar inderdaad.. Wees iig blij dat je er nu achter gekomen bent dan dat iemand later in een relatie opeens twijfelt over z'n gevoelens. Maar doet natuurlijk nu ook erg pijn.Mijn ex kwam er pas na bijna een jaar samen zijn achter dat ie toch niet verliefd op me was / gevoelens niet (sterk genoeg) aanwezig waren. Tenminste toen had ie de moed gevonden het me te vertellen I guess. Zonder een heel how can i make this about me tekst te schrijven, ik snap je gevoel denk ik wel goed.
Janine1990 schreef:Peelie schreef:Hij heeft het afgekapt.
Ik snap er niks van. We zitten zo enorm op een lijn met alles qua wensen, ideeën, behoeftes. Maar hij zegt dat hij gevoel mist (terwijl hij stom zit te grinniken naar me tijdens onze dates, me dan een tijd aan kan kijken en dan nog steviger vast pakken om daarna zo'n tevreden zucht te slaken, enz enz), maar hij doorvoelt zijn eigen gevoel niet en geeft mij daar de schuld van dat ik niet voldoende interesse in hem toon.
Vervolgens zitten we hier ook nog 2.5 uur op de bank te praten voordat het woord er uit komt, maar tijdens dat hele gesprek gaf hij mij het gevoel dat de munt naar een relatie zou kantelen. En dan zegt hij dat hij had gehoopt dat zijn gevoel tijdens dit gesprek zou veranderen. Dat hij er open in ging.
Hoe kan je dat nou zeggen en verwachten dat 1 gesprek, met iets wat hem blijkbaar al langer niet lekker zit, alles anders is. Hij is de gene die zich dan oprecht moet openen. Het lef moet hebben om te zeggen we doen dit. We zien waar dit naartoe gaat en we geven dit een echte kans.
Ik ben verdrietig, boos, gefrustreerd...
Jemig... ik was er al een beetje bang voor, klonk een beetje als mijn verhaal.
Het lijkt wel een beetje een epidemie onder mannen![]()
En het is belachelijk poedersuiker, en moeilijk en noem het allemaal maar op... Ik zag het ook allemaal, de sterretjes in zijn ogen, dat gelukzalige gezucht... En dan ineens zijn er zoooo veel twijfels.
Ik wens je heel veel sterkte, deze zijn zooo pijnlijk
Sky_As schreef:Kennen jullie deze al
https://www.facebook.com/share/r/JH2ERmjzZ5j7wMQK/
Zij is wel leuk om te volgen, heeft soms wel gelijk als het gaat om daten en de daadwerkelijke interesse die er is....
Ik denk nog steeds dat iets er is, of niet is.
Zeker als mensen via Tinder in je leven komen. Ik denk als je iemand in het, noem het maar even echte leven, in je leven komt... Je naar elkaar toe kunt groeien en liefde, aantrekkingskracht etc later kan ontstaan. En dat, omdat dit vaak mensen zijn die je niet leert kennen met het doel relatie.
Via Tinder hangt er toch een randje aan (als je op zoek bent naar een relatie dan)... En daardoor denk ik ook dat het regelmatig niks wordt. Ze willen het echt wel een kans geven. Op papier kan iemand namelijk je ideale match zijn.
Maar als je het niet voelt, komt dat vaak ook niet.
Ik denk niet dat dat altijd te maken heeft met iemand aan het lijntje houden, maar soms ook met hopen op iets dat groeit.
En via Tinder gebeurt dat gewoon minder snel denk ik. Dan is het of een ja, en bij twijfel vaak een nee.
Juist een beetje door de intentie die er achter zit.
