Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Zertab schreef:Relaxed, als het voor jou goed voelt en nodig is om het rouwproces, gewoon doen. Niemand anders kan dat voor jou bepalen.
Zertab schreef:Maar moet je dan direct met verstand kijken naar een break up die net plaats heeft gevonden?
Verder zal ik maar weer onder mijn mee lees steen gaan.
capopjekop schreef:Ik heb 1.5 jaar later nog zelfs domme dingen gedaanOp dat moment is de behoefte zo sterk dat je wil weten waarom hij die keuzes heeft gemaakt en dat je wil vertellen hoe die ander je gekwetst heeft.
Maar in mijn geval zal er nooit een oprechte sorry komen. Dat heb ik altijd al geweten, maar ik heb er nu pas vrede mee. Mijn ex strooit enkel met sorry's als er voor hem iets te winnen valt. Het ene moment benoemd ie precies wat hij fout deed en als hij dan z'n zin niet krijgt doet ie daarna precies hetzelfde als waarvoor hij sorry zeiHij heeft me iig een heel waardevolle les geleerd. Geen woorden, maar daden. Mooie praatjes hebben geen waarde als je niet uit je gedrag laat merken dat je er iets van geleerd hebt.
Dus ik snap heel goed wat Suzanne bedoelt. Maar ik weet ook hoe sterk die behoefte is op zo'n moment. Tegen mij waren zulke dingen aan dovemansoren gericht
capopjekop schreef:Ik heb 1.5 jaar later nog zelfs domme dingen gedaanOp dat moment is de behoefte zo sterk dat je wil weten waarom hij die keuzes heeft gemaakt en dat je wil vertellen hoe die ander je gekwetst heeft.
Maar in mijn geval zal er nooit een oprechte sorry komen. Dat heb ik altijd al geweten, maar ik heb er nu pas vrede mee. Mijn ex strooit enkel met sorry's als er voor hem iets te winnen valt. Het ene moment benoemd ie precies wat hij fout deed en als hij dan z'n zin niet krijgt doet ie daarna precies hetzelfde als waarvoor hij sorry zeiHij heeft me iig een heel waardevolle les geleerd. Geen woorden, maar daden. Mooie praatjes hebben geen waarde als je niet uit je gedrag laat merken dat je er iets van geleerd hebt.
Dus ik snap heel goed wat Suzanne bedoelt. Maar ik weet ook hoe sterk die behoefte is op zo'n moment. Tegen mij waren zulke dingen aan dovemansoren gericht
Relaxed schreef:Ja het is denk ik wel echt rouw waar ik nu doorheen ga, maar ook dat heb ik nog nooit echt meegemaakt, net als liefdesverdriet dus. Mijn 1e ex was een broer/zus relatie geworden en ging sowieso minder diep, daar heb ik geen liefdesverdriet van gehad
En het toekomstplaatje herken ik idd ook wel, ook al moet ik ook toegeven dat ik steeds punten aan het plannen was. Ik was voor na de feestdagen bijvoorbeeld wel echt blanco, wist niet of we het zover wel gingen redden. Ik denk ook dat ik wel vooral nog bij hem was om zijn leven. Zijn sociale leven vond ik heel fijn en mooi (heb me overal altijd heel welkom gevoeld), met zijn dochter dingen doen vond ik leuk en hem helpen met al zijn bezigheden. Dus dat is voor mij wel een punt van aandacht, waarom bleef ik in zo'n relatie terwijl er eigenlijk dingen niet goed zatenWat mis ik zelf waardoor ik dit accepteerde?
Mijn ex gaat niet door deze pijn denk ik, die gaat meteen door in de volgende relatie en/of vlucht in zijn werk. Dat deed hij voor mij immers ook, zat nog geen maand tussen zijn ex en mij.
Dat doet ook echt het meeste pijn, dat onze hele relatie op dat vlak een leugen was. Ik wist amper iets van deze ex, laat staan dat hij nog contact met haar had.. Dat hij daar altijd over heeft gelogen vind ik echt verschrikkelijk![]()
xDenies, heb jij nog contact met je ex op wat voor manier dan ook? En door de pijn gaan is goed, dat lees ik overal, we komen hier sterker uit, daar vertrouw ik echt op
Relaxed schreef:Ah zoveel herkenning! Lijkt me lastig om dan via via nog wel vanalles van/over hem te horen. Is zijn stiefmoeder belangrijk voor je?
Ik ben blij dat dat bij ons wel echt gescheiden is, heb zijn vrienden/kennissen ook overal verwijderd, wil er gewoon niet mee geconfronteerd worden. Verder had ik weinig direct contact, dat hield hij ook altijd wel af leek het wel. Ik kreeg niet zomaar telefoonnummers en groepsapps hield hij me ook liever uit.
En ook al heb ik er een punt achter gezet, zo voelt het niet. En ergens was zijn bedrog wel nodig om er nu 'al' en punt achter te zetten. En wat je schrijft over het stilstaan, hij staat al jaren stil en vlucht al jaren, hebben we samen ook veel gesprekken over gehad. Hij doet ook niks aan eigen ontwikkeling, blijft veel liever maximaal in de slachtofferrol zitten. Alles is hem altijd aangedaan en overkomen, mensen zijn verschrikkelijk, relaties zijn verschrikkelijk, het leven is verschrikkelijk. En ook nu, ik heb zijn hart gebroken..Die eeuwige negativiteit ga ik missen als kiespijn.
Hij heeft mij ook geblokkeerd op Whatsapp, verder weet ik niet, maar op mails reageerde hij vorige week ook niet meer. Nou stelde ik natuurlijk allemaal moeilijke vragen, dus dat snap ik ook wel, niet reageren is dan veel makkelijker
Relaxed schreef:Ja dat is ook echt mijn leerproces om geen contact meer te zoeken. Vandaag ook alweer paar keer de neiging onderdrukt om een mail te tikken.. Moet mezelf voor ogen houden dat ik toch geen antwoorden krijg en de antwoorden die ik krijg zeggen me toch niks. Ik wéét dat, maar zo voelt het niet, je wil gewoon graag die antwoorden.
Met scharrels in het verleden die je dan ineens negeerden kon ik dat ook heel erg, moeilijk accepteren wat ze deden en waarom ze het deden. En die mannen betekenden, behalve aandacht, helemaal niks voor me.
Jouw ex heeft wel echt enorme k*topmerkingen gemaakt zeg, waar is dat toch voor nodig. Juist in een relatie wil je idd vertrouwen mee krijgen, dit is wel echt onder de gordel..