poetser schreef:Mijn persoonlijke begeleidster klikt het gelukkig wel mee. Zij kent mijn problemen en helpt mij daar zoveel mogelijk mee. Maar zij is er maar een paar keer per week.
Ze hebben vooral moeite met mijn afwachtende houding en de moeite die het mij kost om de andere begeleiders aan te spreken. Zeker met de vrouwen, die vrij autoritair overkomen, heb ik moeite en die zijn er het meeste. Ik kom vooral goed overeen met 1 van de nachtwakers. Daar kan ik echt mee praten en die staat ook altijd klaar om mij te helpen. Van de week bleef hij zelfs langer omdat ik een moeilijke ochtend had.
In de groep zelf is er eentje waar ik vrij goed mee overeen kom, maar die ook ineens kan omslaan en echt gemeen kan zijn dan. Verder is er eentje die het wel voor mij opneemt omdat hij bekend is met autisme en de rest van de groep vinden mij een asociaal geval omdat contact leggen of een gesprek gaande houden moeilijk is voor mij. Maar ik probeer er maar het beste van te maken, maar het is wel heel moeilijk.
Ik vind dat je jezelf uitstekend “ op papier “ kunt verwoorden. Ik herken hierin geen beperking. Waar gaat het dan mis?