Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Electra63 schreef:Dat heb Ik eens met kleding van mijn dochter gehad. Ik had het weg gegeven aan een alleenstaande moeder met een dochter die 1 jaar jonger was.
Kind dolblij...... en paar weken later zei die moeder, dat ze alles had verkocht. En kind liep weer met te korte broeken en vooral verschoten kleuren....
poes schreef:San: ik snap je gevoel heel erg! Maar anderzijds: gegeven is gegeven. En iets wat ik zelf een echte eye opener vond: het mooiste wat je iemand met weinig middelen kunt schenken zijn opties en keuzevrijheid. Niet geld of middelen. Wie zijn wij om te bepalen wat een zwerver met je euro moet kopen of juist niet? Als je geld genoeg hebt mag je blijkbaar je geld aan onzin uitgeven maar als je geeen geld hebt heeft iedereen een mening over wat je ermee doet.
Mss koopt hij er wat anders mooi voor voor zichzelf?
Nu soit zoals ik zei: ik snap je gevoel en het is niet netjes om het niet te zeggen van hem. Maar jij bent van je wasmachine af en die man is vast blij. En dat is wat je wou toch.
AylaL schreef:Dat mijn vriend het nul komma nul lijkt uit te maken dat sommige opmerkingen die hij maakt mij kwetsen
HopeMyDay schreef:AylaL schreef:Dat mijn vriend het nul komma nul lijkt uit te maken dat sommige opmerkingen die hij maakt mij kwetsen
Herkenbaar.. ben je het gesprek al eens met hem aangegaan daarover? Het niet in gesprek gaan zorgde er bij mij voor dat we uiteindelijk uit elkaar zijn gegaan na een relatie van bijna 7 jaar en ik voel me er nog altijd schuldig over..