Bokt.nl

**Geplaatst**: 20-08-23 15:37

Geplaatst: 20-08-23 15:37

Nee dat heb je goed, dankjewel. Ik heb eigenlijk niet echt tranen. De enige tranen die er uit komen zijn vooral uit woede door wat ie nog even heeft gezegd. En wat ie donderdag had gezegd waardoor ik boos werd via de app (geen onvertogen woord gezegd overigens, in tegenstelling tot hem, gewoon mijn gevoel geuit met vraagtekens waarom hij het toch niet snapt). En toen ontplofte hij en was het helemaal klaar. Overigens weer over het zelfde onderwerp maar bovenal ook omdat ik de relatie gewoon alleen op mijn rug droeg en dat kon ik niet meer.

Ik doorzie een hoop patronen ook wel en ik hoop inderdaad dat ik er geleerd van heb. En ik kan wel met andere praten maarja het is allemaal een beetje standaard 'je verdient beter', ja ach dat weet ik ook wel haha. Maakt niet uit dat ik gewoon heel veel voor deze relatie over heb gehad en veel heb geïnvesteerd en het eigenlijk allemaal voor niets is geweest. Als ik dat voor 23 september 2022 had beseft had het al te laat geweest maar was ik op tijd om nog meer leed bij mezelf te voorkomen.

Ik heb ook mooie momenten gehad maar als ik er nu op terug kijk zitten er voor mij veel 'ja maar' aan. Maar het moment dat je trekken van je narcistische biologische vader met losse handjes gaat zien is het moment om er mee te kappen. En nee er waren geen losse handjes, maar wel narcistische trekken waardoor mijn gevoel nu ook wel zo duidelijk nee is.

Maar goed, ik heb genoten van hem. Ik heb me een tijd echt welkom en geliefd gevoelt en dat ga ik zeker missen. Hem als persoon ook. De dingen eromheen niet.

**Geplaatst**: 20-08-23 17:32

Geplaatst: 20-08-23 17:32

Zo te lezen ga je er heel goed mee om. Als mensen zo gemeen doen en je neer proberen te halen dan is het lastig om zelf niet mee te gaan in dat negatieve gedrag. Het voelt zo oneerlijk dat iemand zich zo respectloos naar je gedraagt, zeker ook omdat je zelf altijd zoveel moeite gedaan hebt om de relatie te laten werken.

Zoals je je ex omschrijft klinkt ie wel een tikkie narcistisch ja. Ik hoop ook niet dat hij straks gaat proberen je weer binnen te hengelen. Er komt ongetwijfeld een moment dat hij denkt oliebol ik had het best goed voor elkaar met haar.

Ik kan je alleen maar aanraden om een uitweg voor die woede te zoeken. Schrijf je graag? Mss kun je een brief aan je ex schrijven (die je niet verstuurd) waarin je alles schrijft zoals je het voelt. Dat was een opdracht die ik van de psych kreeg en dat vond ik nog best lastig. Want ik vind het moeilijk om mensen rottige dingen toe te wensen. Stel dat het echt gebeurt dan zou ik me schuldig voelen. Uiteindelijk ben ik toch bij die pure boosheid kunnen komen en ik hoop dat de politie nooit m'n laptop moet onderzoeken :')

**Geplaatst**: 20-08-23 19:31

Geplaatst: 20-08-23 19:31

Wow xDenies, dat is heel heftig. Neem het jezelf niet te veel kwalijk. Eerder was je er nog niet klaar mee. Achteraf terugkijken is altijd zo makkelijk.

Zoals wat capopjekop al noemt kan schrijven heel fijn zijn. Het brengt mij nog steeds veel rust.
Voor nu :(:)

**Geplaatst**: 20-08-23 21:38

Geplaatst: 20-08-23 21:38

Ik denk dat hij nu ondertussen wel genezen is van zn pogingen. Ik weet ook niet wat het nodig gaat hebben om dat bij mij weer voor elkaar te krijgen en of ik t weer aandurf mij open te stellen. Mijn angst is ook dat t weer even gaat duren bij een volgende. Op t moment ben ik vooral moe. Het heeft me zoveel gekost en ik kan mezelf wel voor mn kop slaan dat ik er 3 jaar over heen heb laten rollen. Het voelt nu ook heel erg als 3 verspilde jaren en de tijd tikt door. Ik ben immers ook alweer 30..

Maargoed. Het perfecte plaatje van de maatschappij maar even uit mijn hoofd verbannen. Het is niet alleen dat ik hem als persoon kwijt ben, maar ook alles wat we nog op de planning hadden, zn lieve familie, onze momentjes. Maar goed wat brabbel ik, dat weten jullie als geen ander.

Ik schrijf inderdaad graag. Dat moment gaat ook nog wel komen. Ik heb immers toen ook 5 a4tjes bij hem achter gelaten. Dat heeft hem toen nog aan t denken gezet maar het is nu gewoon klaar. Hij kan en wil geen moeite doen. Er zitten zoveel blokkades in zn hoofd.. dat heb ik hem overigens ook gewoon gezegd. Het is bizar hoe iemand zo stil kan staan in zn ontwikkeling.

Ik merk dat de woede afneemt en de brok in mn keel vind zn weg. Ik wil niet om hem treuren. Dat heb ik 3 weken geleden genoeg gedaan. Maar anderzijds ben ik ook wel weer even verscheurd om alles. Zo simpel alsof het niets is. En de hele wereld draait lekker door terwijl de tijd voor jou toch echt even stil staat en herpakt moet worden.

Aankomend weekend ben ik helemaal alleen. Dat was ook t weekend dat ie hier heen zou komen. Ook met pijn en moeite.. Maar toch ging die er ineens voor. Ik had voor zaterdag een uitje geboekt. Dat moet ik omboeken of ik ben mn geld kwijt. Heel zuur..

Mijn verjaardagscadeau kan ik ook naar fluiten. Eigenlijk heb ik niet eens een verjaardagscadeau gehad. Er was gewoon een plekje vrij gekomen omdat de relatie van zn broer ook uit ging.
Het is gewoon allemaal fcked up en ik brabbel te veel.. van de week de rust maar even zoeken om het inderdaad uit te typen..

**Geplaatst**: 20-08-23 21:43

Geplaatst: 20-08-23 21:43

Denies, wat een oliebol verhaal zeg. Dat is je niet gegund. :knuffel:

Ik mag mij helaas melden voor in ieder geval de tranen. Ik trek het verkeerde soort aan denk ik. Man. Wat kan het zeer doen als je verstand iets anders zegt als je hart.

Ik weet het echt even niet meer waar ik goed aan ga doen. Deze jongen geeft mij heel erg het gevoel op de goede plek te zijn, het voelt als thuis komen bij hem. Hij heeft als een van de weinige mijn torenhoge, meters dikke muur kunnen doorbreken. Maar ik loop tegen steeds meer dingen aan waarvan ik denk 'mhh..'.
Jullie hebben altijd wel wijze woorden in dit topic.
Morgen op de laptop probeer ik er uitgebreider op in te gaan. Via de telefoon is dat kei onhandig.

**Geplaatst**: 21-08-23 07:24

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 21-08-23 07:24

Heel veel sterkte Denies. Neem je tijd en wees lief voor jezelf.

**Geplaatst**: 21-08-23 13:14

Geplaatst: 21-08-23 13:14

Ik had een heel bericht getypt, maar mijn laptop vond het een goed idee om het weg te gooien. :Y)

Dus. Poging 2. Excuses als het vrij warrig en chaotisch is, zo is mijn hoofd op het moment.

Ik heb een relatie met een jongen waar het vanaf begin af aan eigenlijk voelde als thuis komen. Het was heel relaxed, chill en totaal niet ongemakkelijk. Alles ging eigenlijk als vanzelf.

Mijn vriend is wel een beetje een bijzondere vogel. Hij heeft een hele hardhandige opvoeding gehad, waardoor hij (vermoed ik) bang is voor zijn vader. Hij houdt er een flinke starre mening aan over en er is eigenlijk geen ruimte voor tegengas vanuit mij bijvoorbeeld.

Na afgelopen vrijdag is de roze bril verdwenen, iemand uit dit topic had dat mooi verwoord. Wij hadden vrijdag een bruiloft van mijn vriendin, waarbij hij zich weer als een eikel heeft gedragen toen hij flink wat bier op had eind van de avond. Mijn vriend houdt namelijk wel van een biertje, dat doe ik zelf ook maar wel met mate en weten wanneer je grens bereikt is en/of weten wanneer je geen bier moet drinken. Tijdens de receptie had hij al flink wat glazen achter zijn kiezen zitten en hij wilde vervolgens nog de auto in stappen. Dit heb ik tegengehouden, omdat ikzelf na 1 biertje was overgestapt op de icetea omdat ik de bui al zag hangen. Mijn vriend was hier best netig om. (Is netig eigenlijk een NL woord?) Hij vond namelijk dat hij nog prima kon rijden. Tegen het einde van het feest zat hij flink in de olie waarbij hij zich weer als een eikel ging gedragen. Denk hierbij aan ruzie maken, weglopen en soms kan dit uitdraaien op agressiviteit. Dit laatste was nu alleen niet het geval.

Helaas laat hij dat gedrag als hij flink gedronken vaker zien. Het is dan echt een eikel. Iemand waar ik normaal gesproken ver bij uit de buurt zou blijven. Daarnaast heeft hij er thuis een handje van om overdag regelmatig wat te drinken. Denk aan na het werk een paar biertjes, bij vrienden nog een paar biertjes, bij mij nog een biertje of twee en dan nog vervolgens in de auto te gaan stappen en te gaan rijden over een keidruk dorp. Dit heb ik bij hem al meerdere keren aangekaart en hier zijn ook meerdere discussies uit voortgekomen.
En elke keer geeft hij aan dat hij inderdaad minder moet drinken overdag en al helemaal niet in de auto moet stappen met drank op.
Helaas komt er geen verandering in.

Daarnaast loop ik nog tegen andere dingen aan. Hij heeft een enorm groot loyaliteit gevoel naar zijn werk, vrienden en andere mensen. Hij is een timmerman en heeft hier echt gevoel voor waardoor hij zoals ze dat noemen 'gouden handen' heeft. Helaas wordt hier ongelofelijk misbruik van gemaakt. Wat hij niet ziet. En een loyaliteit gevoel is zeker niet verkeerd, maar als hij dat vervolgens boven onze relatie gaat stellen. Dus als ik met hem weg ben naar een hotel of iets dergelijks, dan moet hij perse bereikbaar blijven omdat ze hem wel eens zouden kunnen bellen met vragen. Vrij is vrij, dat staat zelfs in alle Cao's van alle branches.
Ook vraag ik mijzelf steeds vaker af of het waar is wat hij verteld. bijvoorbeeld; Mijn zwager verteld een verhaal en de week erop verteld mijn vriend een verhaal wat er erg op lijkt. Of dat zijn werkgever tegen het faillissement aan zou zitten waardoor volgens hem alle werkbussen op de namen van de werknemers gezet moesten worden..
En zijn verhalen over de financiën geloof ik ook nog niet erg. Hij kan als 26-jarige toch nooit een huis kopen met veel grond wat een waarde van een ruime 1.5 miljoen heeft? Of ben ik nou gek aan het worden?

Het is al met al nog een heel verhaal geworden en ik hoop dat jullie mijn twijfels een beetje begrijpen.

**Geplaatst**: 21-08-23 13:47

Geplaatst: 21-08-23 13:47

Vertrouw op je onderbuik. Dat onderbuikgevoel heb je niet voor niks en dat gevoel probeert jou veilig te houden.

Liegen over kleine dingen deed m'n ex ook. Ergens vermoedde ik dat al. Bijvoorbeeld dat hij zijn rijbewijs kwijt was geraakt met verhuizen. Hij wilde nooit rijden omdat hij onzeker was. Ik heb toen op het punt gestaan om hem een paar lessen voor z'n verjaardag te geven voor angstige chauffeurs. Eigelijk alleen maar om hem voor het blok te zetten om de waarheid te vertellen. Toen dacht ik nog dat het een onschuldig leugentje was. Je floept er iets uit en maakt het ietswat mooier en dan kun je niet meer terug. Nu denk ik als je over zulke kleine dingen al zo gemakkelijk liegt, wat is er dan überhaupt wel waar aan alles wat je vertelt. Tegenwoordig geloof ik niks meer van wat hij allemaal zei. Daarvoor heb ik teveel banketstaaf moeten aanhoren al die jaren.

Daarom is mijn stokpaardje tegenwoordig ook: kijk naar wat iemand doet ipv wat hij allemaal zegt. Sommige mensen gooien er zo makkelijk dingen uit en dan menen ze er niks van. De mooiste dingen zeggen ze en ze beloven steeds weer beterschap. Matchen zijn daden bij zijn woorden? Dan is het helemaal prima.

Jouw vriend heeft gewoon schijt aan jou als het op drinken aankomt. Anders zou hij zijn gedrag wel aanpassen ipv achteraf met beterschap beloven en slappe excuses aankomen.

Ik ga niet zeggen dat je hem moet dumpen. Maar ik denk wel dat je echt je eigen grenzen duidelijk moet stellen en blijven bewaken. Zoals ik het lees gaat hij anders over je grenzen heen en dat gaat je op den duur opbreken. Been there, done that.

Voor nu een virtuele knuffel. Het is een rot situatie als je zo van je roze wolk af dondert. Maar liefde zet je niet zomaar uit

**Geplaatst**: 21-08-23 15:46

Geplaatst: 21-08-23 15:46

Vermoeiend zo dag. Ik treur niet, misschien is dat eigenlijk wel heel slecht, en kan met een grote glimlach vertellen dat we uit elkaar zijn. Dat het een kl*otzak is. En ik wordt emotioneel zodra ik vertel wat ie gezegd heeft en gedaan heeft. Dat heeft me heel diep geraakt. Ik heb die gemene woorden niet verdient, hij wist wat ik allemaal over dat heb meegemaakt de laatste tijd en hij wist wat het met me heeft gedaan. En toch ...

Gisteravond heb ik op bed een flink potje gejankt. Niet om hem, om hem als persoon. Maar omdat ik het niet begrijp dat ie me zo heeft willen raken. Ik zal het ook nooit gaan begrijpen. Je kan nog zo klaar met me zijn, maar houd de eer aan jezelf.
Ik vind het jammer dat de dingen die we nog samen wilde doen niet meer samen zullen gebeuren. En dat voor alles een eerste keer was en er geen normale vervolgen zullen komen. Dat vind ik jammer.

Voor hem voel ik nog steeds veel boosheid en dat zal ook nog wel lang blijven denk ik zo. Ergens ben ik ook wel benieuwd of hij ook zo opgelucht is of juist het tegenovergestelde. Hij vond het te moeilijk worden...

Hij deed natuurlijk al zóveel voor mij... poehpoeh.

Wij hebben al even gepraat Cupcakes, maar dat moment dat de roze bril van je neus flikkert is het moment waarop je pas echt gaat realiseren hoe en wat. Wat ik al zei, ik ga niet zeggen dat je moet stoppen want ik sloeg alle adviezen ook in de wind. En god wat was ik trots op ons allebei dat we het zo goed deden. Maar achteraf gezien .. het heeft me zóveel gekost. Mentaal, lichamelijk en financieel. Ik hoopte rondom het drank gebruik ook beter weer.. maar het kwam niet. En nu dan de laatste daagjes wel nadat ik had gezegd van het moet echt stoppen (niet voor mij, wel voor je zelf want dit gaat te ver) dus het was even mooi weer. Ik zal er alleen niet van mogen genieten.
Je bent niet gek geworden. Je lijf weet het al, je hoofd wellicht ook .. nu je hart nog.

Capopjekop & Wabisabi,

Ik schrijf inderdaad gemakkelijk .. ik gok dat dit er van het weekend pas uit komt. Akelig weekend alleen thuis en dan kunnen de emoties de vrije loop krijgen ...

De osteopaat heeft me net behandelt. Dat helpt ook niet echt mee.. Alsof alle opgekropte gevoelens los komen, in watervallen :')

**Geplaatst**: 21-08-23 16:04

Geplaatst: 21-08-23 16:04

Het is zo herkenbaar wat je schrijft denies. Zo'n weekend alleen is wel een pittig vooruitzicht. Afleiding is heel fijn. Van de andere kant, je moet het toch allemaal ervaren. Weg stoppen werkt averechts heb ik gemerkt. Dus hopelijk kom je er goed doorheen. Je mag me altijd een pb sturen als je even je hart wil luchten. Wees een beetje lief voor jezelf :(:)

**Geplaatst**: 22-08-23 14:11

Geplaatst: 22-08-23 14:11

capopjekop schreef:
Het is zo herkenbaar wat je schrijft denies. Zo'n weekend alleen is wel een pittig vooruitzicht. Afleiding is heel fijn. Van de andere kant, je moet het toch allemaal ervaren. Weg stoppen werkt averechts heb ik gemerkt. Dus hopelijk kom je er goed doorheen. Je mag me altijd een pb sturen als je even je hart wil luchten. Wees een beetje lief voor jezelf

Dankjewel! En het is ook zo natuurlijk dat mensen dit herkennen en ik er gewoon door heen moet. Het is zoals het is :')

Maar voor mijn gevoel ben ik al 6 weken verder (de tijd gaat zo traag..) en ik merk gewoon dat ik erg veel door de dag heen gemakkelijk een appje stuurde. En dat begon al 's ochtends als ik wakker werd. Heel frustrerend. Maar ook dat slijt wel weer ..

Op zich gaat het goed. Niet zo erg als 3 weken geleden in ieder geval. Ik heb nog steeds een goede eetlust en alles

Sommige momenten, bij bijvoorbeeld een liedje op de radio, dat ik flink moet slikken. En soms komen er gewoon wat tranen en dan daarna is het ook wel goed. Laten we het er maar op houden dat het het herstelproces van mijn lichaam & hoofd is :')

Prima...

**Geplaatst**: 22-08-23 20:26

Geplaatst: 22-08-23 20:26

@xDenies wat goed dat je alles zo goed kunt verwoorden op (digitaal)papier. Wees inderdaad lief voor jezelf. Het enige positieve aan liefdesverdriet is dat het achteraf, als je na een jaar terugkijkt, vaak het beste moment is voor persoonlijke groei. Helaas moet je daarvoor wel in die emotionele rollercoaster stappen.

Waar de mannen stilstaan ga wij door! En we laten ze mijlenver achter ons!

@CupCakes_ het is al hier gezegd.. luister inderdaad naar je onderbuikgevoel. Die fijne eigenschappen die hij heeft ga jij ook echt in een ander kunnen vinden. En zelfs beter!

Het blijft moeilijk om altijd onvoorwaardelijk voor jezelf te kiezen.

**Geplaatst**: 22-08-23 20:31

Geplaatst: 22-08-23 20:31

Jullie hebben weer goede wijze woorden. Mijn hoofd loopt inmiddels redelijk over waar ik nu goed aan doe. Mijn hart en verstand staan echt in tweestrijd.

De laatste jaren heb ik al behoorlijk wat voor de kiezen gehad en ben ik eigenlijk alleen maar door gegaan en ben ik nooit gestopt. Misschien is het nu eens tijd dat ik dat wel ga doen. En voor mijzelf ga kiezen? Ik weet het niet.

Ik houd jullie op de hoogte.

**Geplaatst**: 22-08-23 20:38

Geplaatst: 22-08-23 20:38

Dat klinkt wel als een slim idee. Een keer loopt het emmertje over en het is beter om voor die tijd al ermee bezig te gaan. Als je eenmaal over je grens bent gegaan heb je er minder grip op denk ik. Zelf ben ik ook goed in doorgaan en wegstoppen, maar ik kreeg op den duur last van nachtmerries en een ontzettend kort lontje als ik het gevoel had dat mensen m'n grenzen niet respecteerden. Ik begon er in het dagelijkse leven echt last van te krijgen. Nu ik begonnen ben met verwerken van dingen gaat het weer een stuk beter.

Mss kun je eens met je praktijkbegeleider van je huisartsenpraktijk overleggen? Mss is wat hulp bij het verwerken wel fijn? Maar dat weet jij uiteraard zelf het beste

**Geplaatst**: 25-08-23 22:50

Geplaatst: 25-08-23 22:50

Capopjekop
Ik denk dat je gelijk hebt. Ik vind een psycholoog, GGZ-POH of iets in die richting altijd voor mensen met heftige problematiek. Daar wil ik met mijn ‘ simpele’ problemen van de afgelopen jaren niet tussen gaan zitten. Maar misschien heb je wel gelijk dat ik dit niet alleen kan gaan verwerken.

Ik zou jullie nog op de hoogte houden. Het is nu echt over. Klaar.
Maar of ik het leuk vindt? Nee. Totaal niet. Mijn hart en verstand zijn nog steeds in tweestrijd. Maar er is al wel een hoop duidelijk geworden na vanavond.

Woensdag avond heb ik mijn vriend geappt dat we eens moeten praten over wat er afgelopen weekend voorgevallen is. Aangezien ik van hem daar niks over hoor. Dat vond hij een goed idee, niet wetende wat er zou komen. Ik heb op aanraden van Denies een brief geschreven, aangezien ik met geschreven woorden beter uit de voeten kom. Voor het geval dat ik helemaal niet uit mijn woorden zou komen. En dat gebeurde ook wel, ik stotter van mijzelf af, maar nu kwam ik echt helemaal niet uit de voeten met alle woorden. In de brief heb ik heel duidelijk opgeschreven waar ik tegenaan liep, wat de knelpunten waren en waarom ik voor mijn gevoel niet verder kon. Hij had nog vragen na het lezen van deze brief, deze kon ik godzijdank wel beantwoorden. De woensdag was voor mij vooral heel emotioneel. Hij had het eigenlijk niet aan zien komen.

Vrijdagavond.
Ik zou zijn spullen die nog bij mij lagen terug brengen en mijn spullen ophalen. Hij wilde nog het een en het ander zeggen en verwachtte dat van mij ook. Ik heb hem woensdag al duidelijk gemaakt dat het voor mij echt einde verhaal is. Maargoed.
Kort samengevat komt het er op neer dat hij geen nee accepteert. Hij verwacht dat mijn gevoel, (dat volkomen weg is, de muur weer enorm opgetrokken en het vertrouwen dat volledig verdwenen is) weer kan groeien, als we maar samen blijven en het blijven proberen. Hierop heb ik op meerdere manieren geprobeerd uit te leggen dat mijn vertrouwen weg is, dat ik diep gekwetst ben en dat mijn muur weer hoog opgetrokken is zodat ik niemand meer binnenlaat.
Daarnaast bleef hij doordrammen over een 2e kans. De 2e kans heeft hij een aantal weken geleden al gehad toen we een , voor mijn idee, serieus gesprek hadden; waarop hij zijn drankgebruik zou minderen etc.
Mijn inmiddels ex-vriend snapt er nog steeds niets van. Heeft zoals hij zegt alle signalen gemist, dacht zondag omdat we gingen lunchen dat alles weer koek en ei was, heeft afgelopen week wel veranderingen opgemerkt, maar heeft niet de link gelegd dat het met afgelopen weekend te maken gehad heeft kunnen hebben.
Hij is zegt hij inmiddels gestopt met drinken omdat er uit onderzoek bleek dat zijn lever het niet meer lekker doet. Gaf ook aan dat hij echt aan zichzelf gaat werken etc. Ik heb hem hierop gecomplimenteerd dat ik het goed vind dat hij gestopt is met drinken etc. Maar dat het voor onze relatie echt te laat is. Ik merkte aan mijzelf dat ik best wel boos werd dat hij zo ontzettend aan het drammen was. Dat gaf ik ook aan dat het nu echt tijd is om naar huis te gaan.

En het laatste wat hij zei toen hij halverwege in huilen was uitgebarsten. Ik wilde hem namelijk niet zo achterlaten. Dat kon mijn hart niet echt aan..
“ Het is beter als je nu gaat, want ik kan nu niets beloven over wat ik doe”

Hij kan namelijk wel eens agressief zijn.

Ik hoop echt dat hij accepteert dat het echt niets meer wordt en dat het klaar is. En dat hij geen stalk gedrag gaat vertonen, want daar zie ik hem nog wel voor aan. Ik hoop maar op het beste.

Sorry voor dit knetter lange bericht. Ik dank jullie voor de wijze woorden.

**Geplaatst**: 25-08-23 23:14

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 25-08-23 23:14

Wat goed dat je bij je standpunt gebleven bent. Zo te lezen heb je een heel goede beslissing genomen. Voor iemand anders veranderen werkt niet. Iemand moet echt willen. Het is heel tekenend dat hij pas wil veranderen als jij er klaar mee bent.

Dat maakt het niet minder moeilijk. Je hart wil vast wat anders dan je verstand.

Hopelijk laat hij je met rust idd. Gestalkt worden is echt klote. Op een gegeven moment wil je geen onbekend nr meer opnemen..

**Geplaatst**: 26-08-23 06:37

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 26-08-23 06:37

Sterkte, wat moeilijk. Maar iemand moet zelf vanuit een intrinsieke motivatie willen veranderen. Hopelijk pakt hij dit op maar er zou best nog veel langer overheen kunnen gaan.
En bagatelliseer je eigen gevoelens of problematiek niet. Psychologen zijn er niet alleen voor de zware gevallen. Soms is het heel goed om meer orde te krijgen in je gedachten of ruimte in je hoofd te maken. Ik heb er heel veel aan gehad jaren geleden.

**Geplaatst**: 26-08-23 07:09

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 26-08-23 07:09

Ik dacht hetzelfde als jou cupcakes. Het is niet erg genoeg, andere mensen hebben het harder nodig. Daarom 2 jaar door gelopen voordat ik de stap durfde te zetten. Overigens heeft de huisarts me eerst doorverwezen naar de praktijkondersteuner, om te kijken of zij al voldoende kon helpen. Maar zij verwees me uiteindelijk door. En nu ben ik heel blij dat ik dat gedaan heb want ik heb er ook veel baat bij gehad.

Als je denkt dat je er baat bij kunt hebben kun je altijd een gesprek met je huisarts aanvragen. Dan kun je je uiteindelijk altijd nog bedenken.

**Geplaatst**: 26-08-23 08:55

Geplaatst: 26-08-23 08:55

Suzanne F. schreef:
Sterkte, wat moeilijk. Maar iemand moet zelf vanuit een intrinsieke motivatie willen veranderen. Hopelijk pakt hij dit op maar er zou best nog veel langer overheen kunnen gaan.
En bagatelliseer je eigen gevoelens of problematiek niet. Psychologen zijn er niet alleen voor de zware gevallen. Soms is het heel goed om meer orde te krijgen in je gedachten of ruimte in je hoofd te maken. Ik heb er heel veel aan gehad jaren geleden.

Volledig mee eens.
Ik vind het heel sterk van je CupCakes_
Vind de hulp die je nodig hebt en je kunt jezelf weer op de eerste plaats gaan zetten! :(:)

Dat verdien je!

Wat mij onwijs helpt, misschien heel suf. Ik heb mezelf een notitieboekje cadeau gedaan waar ik mijn naam op de kaft heb laten drukken. En had van mijn collega’s een vulpen gekregen. Daar heb ik nu allemaal kleuren inkt voor en dat maakt het schrijven zo leuk! Zo’n Lamy vulpen met Lamy t10 ink. Misschien heb je hier iets aan?

Ik heb het boekje hier besteld:

https://www.mylovelynotebook.nl/product/leuchtturm1917-gelinieerd-notitieboek-mint-green/

**Geplaatst**: 26-08-23 15:05

Geplaatst: 26-08-23 15:05

Ik ben ook aan het schrijven gegaan. Ik heb nog een laatste ding dat ik wil doen, verklaar me maar voor gek, maar dit wilde ik ook al doen toen we nog samen waren dus het is voor mij gewon iets dat uit mijn systeem moet. Ik heb inderdaad het één en ander opgeschreven en gister luchtte dat op, nu voelt het niet als afdoende.

Ik ben dit weekend voor het eerst in een hele lange tijd alleen thuis, ik woon ook nog thuis maar zowel mijn broertje als moeder zijn nu weg. Dit weekend zou hij hier heen komen omdat ik niet weg kan vanwege de hondjes. Ik had vandaag ook een uitje geplant, daar ben ik mijn geld nu van kwijt. Hoewel ik er dus naar uit keek om alleen te zijn en lekker films te kijken enz .. merk ik dat het me toch zwaarder valt dan ik dacht.

Ik kreeg gister een berichtje van z'n stiefma, ik ga niet te veel in details treden openbaar maar ik heb er vannacht heel rot van geslapen. Lang verhaal kort lijkt het er op neer te komen dat het met hem ook niet goed gaat. Of ze heeft dat verkeerd gezien. In mijn hoofd hangt er ook steeds het idee dat hij gewoon al iemand anders heeft. Hij had ook overigens al een ander uitje voor vandaag geplant... typisch.
Maar goed. Ik moet dat los laten. Ik moet niet steeds door het app gesprek heen willen scrollen en lezen en hem dan online zien komen maar geen bericht krijgen. Enerzijds wil ik vreselijk graag weten hoe het met hem gaat, wat ie denkt, wat ie voelt en hoop ik stilletjes dat ie ineens voor de deur staat.

Anderzijds moet ik gewoon door.
En waarom ging dat tot aan gisteravond zo goed en nu niet meer ..

**Geplaatst**: 26-08-23 16:22

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 26-08-23 16:22

Omdat dit een poedersuiker is waar je doorheen moet. Er zijn geen omwegen of doorsteekjes. En het is ook nog heuvelachtig: het gaat met ups en downs. Het is echt af en toe doorbijten, liefdesverdriet en relatieverdriet. Niet alleen de breuk zelf en de manier waarop die ging, moet je verwerken. Je moet ook afkicken van elkaar, van het vertrouwde, de gewoontes.

Jullie doen het echt goed, vrouwen, respect hoor!

**Geplaatst**: 26-08-23 16:30

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 26-08-23 16:30

Mooi gezegd miereneter. Daar sluit ik me helemaal bij aan. Liefdesverdriet is net een achtbaan. Het ene moment denk je joh het gaat best lekker en het andere moment ben je boos, verdrietig en voelt het leven even heel zwaar aan. Het is iets waar je doorheen moet. Op den duur worden de dalen wat minder en de momenten dat je je weer fijn voelt meer

**Geplaatst**: 26-08-23 16:50

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 26-08-23 16:50

Klopt, en neem je tijd daarvoor. Er wordt vaak gedacht dat je er met enkele maanden overheen ‘hoort’ te zijn. Maar soms neemt het veel langer in beslag. Zoals ik al eerder heb gezegd heeft het bij mij jaren gekost. Het is een rouwproces en je doorgaat vele stadia van emoties. Wees niet te hard voor jezelf.

**Geplaatst**: 28-08-23 13:14

Geplaatst: 28-08-23 13:14

Liefdesverdriet is zeker een achtbaan. En het helpt er ook zeker niet aan mee dat mijn hart hier eigenlijk helemaal nog niet klaar voor was, maar dit heb ik echt met mijn verstand moeten doen.
Ik zag van mijn ex-vriend wat story's op Instagram voorbij komen met onder andere 'soms zie je dingen pas in als het te laat is' zulke teksten. Dus ik hoop voor hem dat hij ervan leert en het toepast bij een volgende relatie.

Daarnaast heeft hij ook echt wel goede kanten. Maar ik heb de laatste dagen zoveel ervarings-verhalen gehoord over hem.. Dat ik eerlijk gezegd heel blij ben dat ik deze keus gemaakt heb. Hij heeft namelijk een eerdere vriendin in het bijzijn van anderen recht in het gezicht geslagen en dergelijke.

Ik moet hem alleen nog wel een tikkie sturen voor onze geannuleerde vakantie.. Ik moet nog een bedrag van tegen de 700 euro betalen en dat vind ik best een hoop geld als ik dat alleen moet gaan neerleggen. Dus ik ga hem vanmiddag maar eens een berichtje sturen. Al verwacht ik niet dat hij zal betalen.

De buren hebben hem en zijn vader apart van elkaar meerdere keren, langzaam rijdend door de weg zien rijden. Terwijl met name zijn vader nog niet eerder bij ons door de weg is gereden. Ik hoop echt dat het toeval is..

**Geplaatst**: 28-08-23 13:21

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 28-08-23 13:21

kon je de vakantie niet behouden? alleen, met een vriendin/kennis/bokker?