Bokt.nl

Mars schreef:

Imo ben je dan even schuldig aan het in stand houden van de dynamiek. Zéker als er een kind in het spel is. Als je dan niet voor je eigen welzijn kiest, haal dan in ieder geval je kind uit de situatie.

Danique_G schreef:

Mars schreef:

Imo ben je dan even schuldig aan het in stand houden van de dynamiek. Zéker als er een kind in het spel is. Als je dan niet voor je eigen welzijn kiest, haal dan in ieder geval je kind uit de situatie.

Tuurlijk hou je de dynamiek onbewust in stand Maar je wordt emotioneel gezien ook mishandeld dus je denkt dat je niet zonder deze persoon kan. Als het zo simpel was als jij schetst zaten niet zoveel vrouwen vast thuis bij een man die hen mishandeld. Je kunt niet zeggen: ze zijn even fout. Dat is ordinaire victim blaming. Mishandelaar moet gewoon niet mishandelen

Danique_G schreef:

Mars schreef:

Imo ben je dan even schuldig aan het in stand houden van de dynamiek. Zéker als er een kind in het spel is. Als je dan niet voor je eigen welzijn kiest, haal dan in ieder geval je kind uit de situatie.

Tuurlijk hou je de dynamiek onbewust in stand Maar je wordt emotioneel gezien ook mishandeld dus je denkt dat je niet zonder deze persoon kan. Als het zo simpel was als jij schetst zaten niet zoveel vrouwen vast thuis bij een man die hen mishandeld. Je kunt niet zeggen: ze zijn even fout. Dat is ordinaire victim blaming. Mishandelaar moet gewoon niet mishandelen

Danique_G schreef:

Je kunt niet zeggen: ze zijn even fout. Dat is ordinaire victim blaming. Mishandelaar moet gewoon niet mishandelen

Mars schreef:

Danique_G schreef:

Je kunt niet zeggen: ze zijn even fout. Dat is ordinaire victim blaming. Mishandelaar moet gewoon niet mishandelen

Dat kan ik dus wel zeggen, dit is het unpopulair opinion topic

Daarbij vind ik ze pas even fout als de vrouw in kwestie ervoor kiest om te blijven mét kind. Natuurlijk is de mepper de agressor en de eerste die de fout in gaat door zijn tengels niet thuis te houden.

Moestuin schreef:

Ik ben mentaal mishandeld geweest. Zowel door mijn ouders als door een ex. Als je er niet in zit weet je niet wat het is. Het gaat zo veel verder dan spullen pakken en vertrekken. De emotionele spelletjes gaan heel ver. Ze teren op jou angst. Bv: Hij gaat een motorrit doen. Hij beloofd om rond 18.00 wat te laten weten. 18.00 wordt 18.30. 19.00. 20.00. Je begint te tellen. Misschien file? Tijd uit het oog verloren? Om 20.30 ging hij thuis zijn dus hij komt wel. 21.00. 21.30. Je begint te bellen, te sms’en. Je hebt nog steeds niets gehoord dus wie weet is er wat gebeurd? Om 22.30 stopt dan eindelijk een motor voor de deur. Jij, de angst nog in jou lijf, dolgelukkig dat hij thuis is. Hij begint jou te troosten, excuseert zich dat hij niets heeft laten horen maar: Je had hem echt niet mogen storen toen hij met zijn vrienden op café zat. Daarom belde hij niet terug. Dat snap je toch wel? Hij was het vergeten en daarna paste het niet meer? Dat snap je toch? Volgende keer niet meer doen hé? Gewoon erop vertrouwen dat hij wel thuis komt. Hij gaat nu op de bank slapen want ja, jij hebt zodanig veel stress bezorgd door jou ongerustheid dat hij nu echt even aan zichzelf moet denken? Dat snap je toch? Je gaat het de volgende keer toch echt anders aanpakken?

En dan begon het. Jij gaat wel op de bank slapen, want het is jou fout dat hij stress had van jou. Hij kruipt in bed en na 5 minuten krijg je een appje: Kom maar naar boven, ik vergeef het jou.

Als je dit leest denk je toch: Nee, dit is niet ok? Maar als je daar midden in zit, er zo tegen jou wordt gepraat. Het is gewoon een brainwash. Het begint zo subtiel. Bv met iets te veel melk in de koffie. Je snapt toch dat hij het nu niet meer lekker vindt? Het kruipt onder jou vel. Ik ben uit zo een relatie gestapt en ik kan het jou zeggen: Het maakt jou kapot. Nu nog heb ik nachtmerries van hem. Krijg ik de daver op mijn lijf als ik iemand met een gelijkaardige motor zie langs rijden. Het moment dat het gedaan was stond hij aan de deur met bloemen, cadeaus etc. Trap je erin gaat het enkele weken goed voor het weer mis gaat. Je moet eigenlijk verhuizen en anoniem gaan om jou er echt van te kunnen lostrekken. Wij zijn nu 7 jaar verder en ik heb nog steeds schrik voor die kerel.

Ashleytjuhh schreef:

Mars schreef:

Dat kan ik dus wel zeggen, dit is het unpopulair opinion topic

Daarbij vind ik ze pas even fout als de vrouw in kwestie ervoor kiest om te blijven mét kind. Natuurlijk is de mepper de agressor en de eerste die de fout in gaat door zijn tengels niet thuis te houden.

Ik denk juist dat het met kind extra moeilijk is om weg te gaan.

Moestuin schreef:

Vergeet ook niet dat er naar de buitenwereld toe wordt gelogen. Zo kreeg ik berichten van vrienden van hem. Dat hij er helemaal doorheen zat omdat ik ‘zo’ deed. Dat ik wat liever moest zijn naar hem of wat meer mijn best moest doen voor onze relatie. Je hoort natuurlijk pas achteraf dat hij zat te verkondigen dat ik op stap was gegaan met een vreemde man en hij dacht dat ik hem ging verlaten. Dat op stap gaan met een andere man was een personeelsuitje met in de twintig collega’s. Een winter bbq. En ja, ik was opgepikt door een mannelijke collega. Dus je hoort het niet alleen van hem, maar van meerdere kanten dat je meer jou best moest doen. En hij geloofde het ook echt hé. Want ik was opgepikt door een man die hij nog nooit had gezien. Heel die winter bbq was een detail. Ik was in de auto gestapt bij een ‘vreemde man’.

c_alsemgeest schreef:

Ja... mensen kunnen daar zo raar over doen.

Op wedstrijd of een uitje slaap ik ook gewoon bij mannelijke vrienden op de kamer of in de veewagen.
Net of je niet bij iemand van het andere geslacht in de nacnt in 1 ruimte kan verblijven zonder dat die "piemøl" er per ongeluk in floept... doe toch normaal

soesita schreef:

Mars, ik denk dat jij niet bekend bent met de mechanismen van emotionele chantage en manipulatie. Veel vrouwen die in die situatie zitten zijn er van overtuigd dat het hun eigen schuld is en dat ze deze straf "verdiend" hebben. Of zijn simpelweg te bang omdat ze sterk bedreigd worden.

MarlindeRooz schreef:

Ik denk dat Mars bedoelt dat je als moeder mét kind een soort extra verantwoordelijkheid hebt om je kind te beschermen. Ik hoop dat moeders in dit soort situaties kracht uit het moederschap kunnen halen om hun kind te redden en daarmee hun zelf.

Als er ooit bokkers zijn die in zo’n situatie zitten. Doe mij (vanaf mei) aub een PB dan hebben wij een extra slaapkamer waar een bokker in nood ALTIJD welkom is.

soesita schreef:

Mars, ik denk dat jij niet bekend bent met de mechanismen van emotionele chantage en manipulatie. Veel vrouwen die in die situatie zitten zijn er van overtuigd dat het hun eigen schuld is en dat ze deze straf "verdiend" hebben. Of zijn simpelweg te bang omdat ze sterk bedreigd worden.

Moestuin schreef:

Ik ben mentaal mishandeld geweest. Zowel door mijn ouders als door een ex. Als je er niet in zit weet je niet wat het is. Het gaat zo veel verder dan spullen pakken en vertrekken. De emotionele spelletjes gaan heel ver. Ze teren op jou angst. Bv: Hij gaat een motorrit doen. Hij beloofd om rond 18.00 wat te laten weten. 18.00 wordt 18.30. 19.00. 20.00. Je begint te tellen. Misschien file? Tijd uit het oog verloren? Om 20.30 ging hij thuis zijn dus hij komt wel. 21.00. 21.30. Je begint te bellen, te sms’en. Je hebt nog steeds niets gehoord dus wie weet is er wat gebeurd? Om 22.30 stopt dan eindelijk een motor voor de deur. Jij, de angst nog in jou lijf, dolgelukkig dat hij thuis is. Hij begint jou te troosten, excuseert zich dat hij niets heeft laten horen maar: Je had hem echt niet mogen storen toen hij met zijn vrienden op café zat. Daarom belde hij niet terug. Dat snap je toch wel? Hij was het vergeten en daarna paste het niet meer? Dat snap je toch? Volgende keer niet meer doen hé? Gewoon erop vertrouwen dat hij wel thuis komt. Hij gaat nu op de bank slapen want ja, jij hebt zodanig veel stress bezorgd door jou ongerustheid dat hij nu echt even aan zichzelf moet denken? Dat snap je toch? Je gaat het de volgende keer toch echt anders aanpakken?

En dan begon het. Jij gaat wel op de bank slapen, want het is jou fout dat hij stress had van jou. Hij kruipt in bed en na 5 minuten krijg je een appje: Kom maar naar boven, ik vergeef het jou.

Als je dit leest denk je toch: Nee, dit is niet ok? Maar als je daar midden in zit, er zo tegen jou wordt gepraat. Het is gewoon een brainwash. Het begint zo subtiel. Bv met iets te veel melk in de koffie. Je snapt toch dat hij het nu niet meer lekker vindt? Het kruipt onder jou vel. Ik ben uit zo een relatie gestapt en ik kan het jou zeggen: Het maakt jou kapot. Nu nog heb ik nachtmerries van hem. Krijg ik de daver op mijn lijf als ik iemand met een gelijkaardige motor zie langs rijden. Het moment dat het gedaan was stond hij aan de deur met bloemen, cadeaus etc. Trap je erin gaat het enkele weken goed voor het weer mis gaat. Je moet eigenlijk verhuizen en anoniem gaan om jou er echt van te kunnen lostrekken. Wij zijn nu 7 jaar verder en ik heb nog steeds schrik voor die kerel.

Ik kende ook niets anders want mijn ouders deden ook zo tegen mij. Ik kreeg slaag omdat ik uberhaupt ooit was geboren. Als je niets anders kent dan dat je enkel fout doet, tja.