Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-07-21 07:43

Geplaatst: 03-07-21 07:43

MarcoBorsato schreef:
What the fiets fiets? Zijn baas? Wat appen ze jou dan?

Even pb gestuurd

**Geplaatst**: 03-07-21 07:55

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 03-07-21 07:55

Wtf… dat gaat wel erg ver, ik zou sowieso wel beginnen aan een dossiervorming. Kan geen kwaad..

**Geplaatst**: 03-07-21 08:09

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 03-07-21 08:09

Wow wat bizar joh. Een dossier maken is zeker wel een goed idee ja. Heb je ook al contact gehad met de politie?

**Geplaatst**: 03-07-21 08:16

Geplaatst: 03-07-21 08:16

capopjekop schreef:
Wow wat bizar joh. Een dossier maken is zeker wel een goed idee ja. Heb je ook al contact gehad met de politie?

Nee nog niet, overweeg er maandag even langs te gaan voor iig een melding.

**Geplaatst**: 06-07-21 14:50

Geplaatst: 06-07-21 14:50

CalipsoLover schreef:
Mag ik hier even terug komen binnen vallen? Moet even m'n ei ergens kwijt en vond dit altijd een heel fijn topic toen het klaar was met mijn relatie.

Ruim 6 maanden geleden iemand beginnen daten die ik eigenlijk heel mijn leven al kende, via mijn zus. 8 jaar ouder dan ik ben maar een hele leuke en knappe jongen. Toen gedate, liep mis en helemaal stuk van geweest. Ben toen serieus van slag af geweest omdat ik ook dingen gedaan had waar ik achteraf enorme spijt van had, toen ook alles tegen m'n zus verteld die enorm kwaad is op hem. Enkele maanden geen contact gehad, hij appte me nog wel maar ik reageerde niet. Tot een twee-tal maanden geleden, begon hij steeds vaker te appen en heeft hij nog een kans gevraagd, ik heb hem die vrijblijvend gegeven zonder enige verwachting maar ook eerder omdat ik gewoon nog eens met hem over alles wou praten. Dat ging heel goed en bleek echt wel een opluchting te zijn. Toen zijn we daar dus mee verder gegaan en dat ging goed, tot een dikke week geleden, ik begon toch mijn twijfels te krijgen bij dit alles en wou er liefst gewoon een punt achter zetten uit schrik dat ik gekwetst ging raken. Ik was ook niet echt 'verliefd' op hem, maar merkte dat ik dat wel ging worden. Mijn vrienden hebben mij dan overtuigd om er nog geen punt achter te zetten en te kijken wat het bracht. Kwam hij normaal deze week naar mij, appt hij me plots met een spraakbericht dat hij eigenlijk heel erg in een dubio zit omdat hij terug contact heeft met het laatste meisje waarmee hij gedate heeft en dat gaat precies toch wel weer goed, maar hij vindt het ook heel leuk met mij en dus weet hij niet wat hij moet doen. Voor mij was het gelijk wel klaar toen ik dat hoorde, ik had sowieso mijn twijfels. Dus vroeg hem of hij wou komen om erover te praten, zei hij dat hij dat zeker ging doen maar die avond onhaalbaar was. Ik ben toen een beetje boos geworden, heb gezegd dat ik het apprecieer dat hij eerlijk is maar dat ik het niet apprecieer dat ik mijn plannen speciaal voor hem verzet en hij dan niet meer komt. Heeft hij niet op gereageerd. Heb hem dan de dag erna zelf ook een spraakbericht gestuurd dat ik helemaal niet boos ben, maar het gewoon niet fijn vind dat hij dan niet meer gekomen is, dat ik zelf ook mijn twijfels had en er met hem graag nog eens over zou willen praten. Dit heeft hij zelfs niet bekeken.

Ik weet nu gewoon totaal niet hoe ik me erbij moet voelen, ik wil even heel hard huilen maar dat lukt zelfs niet. Het voelt nu gewoon alsof ik een bommetje draag dat elk moment nog kan ontploffen en ik snap ook gewoon totaal niet waarom hij plots niet meer reageert. Op dit moment ben ik niet van plan om iets te doen, of hem zelfs nog te benaderen. Maar het voelt wel klote om plots zo aan de kant gezet te worden...

Mag ik iemand omtrent dit geval nog even een pb sturen?

**Geplaatst**: 06-07-21 15:42

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 06-07-21 15:42

Je mag altijd een PB sturen

**Geplaatst**: 07-07-21 00:38

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 07-07-21 00:38

Hier ervaring met iemand die ook weer vertrok voor een ander. Niet echt zoals dit, maar ik ken zeker de soort frustratie. PB mag altijd.

**Geplaatst**: 25-09-21 10:23

Geplaatst: 25-09-21 10:23

Zijn er hier nog mensen die hun ervaring omtrent bindingsangst willen delen? Hoeft niet in details, gewoon in grote lijnen. Is er ook een positieve afloop? :Y)

**Geplaatst**: 25-09-21 10:28

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 25-09-21 10:28

Hier nog geen goede afloop meegemaakt. Het belangrijkste is dat de persoon met bindingsangst het ook erkent er er actief mee aan de slag wil en gaat. Dat laatste ontbreekt vaak in mijn casussen.

**Geplaatst**: 25-09-21 10:39

Geplaatst: 25-09-21 10:39

xDenies schreef:
Zijn er hier nog mensen die hun ervaring omtrent bindingsangst willen delen? Hoeft niet in details, gewoon in grote lijnen. Is er ook een positieve afloop?

Je mag wel een Pb sturen

**Geplaatst**: 25-09-21 11:33

Geplaatst: 25-09-21 11:33

Hier helaas ook nog steeds geen succesverhalen gehad, integendeel... :evaw:

Probleem is vooral dat ik altijd te veel nadenk, alles is leuk tot iets serieus wordt, dan komt de paniek en de twijfels. Iedereen in mijn omgeving zegt dan dat ik moet stoppen met zoveel na te denken over kleine dingen, maar dat lukt gewoon niet. Vaak ga ik dan de slechte eigenschappen in een persoon uitvergroten. Ja, ik ben in staat om iemand graag te zien, maar vaak is dat gewoon niet genoeg om over die angsten heen te raken.

Nu dus terug single, een paar maanden gedate met iemand maar dat is vervolgens (door mij) weer compleet de mist in gegaan.

**Geplaatst**: 25-09-21 15:44

Geplaatst: 25-09-21 15:44

CalipsoLover schreef:
Hier helaas ook nog steeds geen succesverhalen gehad, integendeel... Probleem is vooral dat ik altijd te veel nadenk, alles is leuk tot iets serieus wordt, dan komt de paniek en de twijfels. Iedereen in mijn omgeving zegt dan dat ik moet stoppen met zoveel na te denken over kleine dingen, maar dat lukt gewoon niet. Vaak ga ik dan de slechte eigenschappen in een persoon uitvergroten. Ja, ik ben in staat om iemand graag te zien, maar vaak is dat gewoon niet genoeg om over die angsten heen te raken.

Nu dus terug single, een paar maanden gedate met iemand maar dat is vervolgens (door mij) weer compleet de mist in gegaan.

Zie jij jezelf als iemand met bindingsangst?

**Geplaatst**: 26-09-21 22:55

Geplaatst: 26-09-21 22:55

xDenies schreef:
CalipsoLover schreef:
Hier helaas ook nog steeds geen succesverhalen gehad, integendeel... Probleem is vooral dat ik altijd te veel nadenk, alles is leuk tot iets serieus wordt, dan komt de paniek en de twijfels. Iedereen in mijn omgeving zegt dan dat ik moet stoppen met zoveel na te denken over kleine dingen, maar dat lukt gewoon niet. Vaak ga ik dan de slechte eigenschappen in een persoon uitvergroten. Ja, ik ben in staat om iemand graag te zien, maar vaak is dat gewoon niet genoeg om over die angsten heen te raken.

Nu dus terug single, een paar maanden gedate met iemand maar dat is vervolgens (door mij) weer compleet de mist in gegaan.

Zie jij jezelf als iemand met bindingsangst?

Ja toch wel. Het voelt gewoon nooit goed aan. Verliefd zijn en daten hoort normaal leuk te zijn, maar dat is het voor mij echt niet. Ik heb wel een vriend die psycholoog is waarmee ik hier veel over spreek, die zei me wel een keer dat bindingsangst eigenlijk gewoon niet echt bestaat, dat het eerder te maken heeft met hoe jij als persoon bent, hoe kieskeurig je bent en gewoon een kwestie is van nog niet de juiste persoon tegen gekomen te zijn. Ik vraag me gewoon af of die persoon überhaupt wel rondloopt...

**Geplaatst**: 27-09-21 00:28

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 27-09-21 00:28

Of het bestaat of niet is een hele andere discussie maar als het jou zo zwaar valt is het misschien iets om aan te werken met professionele hulp.

**Geplaatst**: 27-09-21 09:26

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 27-09-21 09:26

Precies, het lijkt me inderdaad goed om dan met een niet-bevriende psycholoog er goed over te praten en aan te werken. En misschien ook goed bij jezelf nagaan wat je nu wilt of verwacht. Als het niet klikt van beide kanten heeft dat natuurlijk niets met bindingsangst te maken. Je moet het misschien ook niet te veel willen, is dat gek als ik dat zo noem? Rustig aan en zien waar het schip strand - en met wie

**Geplaatst**: 27-09-21 12:01

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 27-09-21 12:01

Ik heb een afspraak staan om hier met iemand over te praten

Ik heb eerder ook 'hulp' gehad, ben daar nu sinds een paar maanden mee gestopt, maar helaas heeft dat tot op heden eigenlijk geen verschil gemaakt voor mij. Willen is sowieso ook niet echt een kwestie bij mij, ik ben nog jong en ik heb nog tijd

**Geplaatst**: 27-09-21 12:18

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 27-09-21 12:18

Maar wat is dan nu het probleem? Je hebt aaneengesloten 17 pagina's vol hartzeer gedeeld. Dan gaat er ergens toch niet goed?

**Geplaatst**: 27-09-21 12:22

Geplaatst: 27-09-21 12:22

Ik praat hier toch ook al sporadisch sinds 2015 mee, toevallig ook 17 pagina's

Ook nog niet de juiste tegen gekomen, wel een heel hoop geleerd.

**Geplaatst**: 27-09-21 12:24

Geplaatst: 27-09-21 12:24

Ik zat even rond te struinen en ik haak ook even aan betreft bindingsangst. Ik heb dit ook, nog steeds maar inmiddels wel 4 jaar getrouwd. Door een slechte hechting met mijn ouders, geen goede voorbeelden over binden met vrienden en vriendinnen, het onderhouden van vruchtbare relaties en een moeder die me verkeerde dingen inpraatte, ging ik relaties aan met het oog al op de uitgang. In 3 eerdere relaties ging ik er vol in, maar wanneer ik iets twijfel kreeg, trok ik direct aan de stutten. Dit was achteraf ook oke, omdat de liefde ook al wel weg was bleek dan.
Maar bij mijn huidige partner ging dat anders. Ik was de was aan het ophangen en dacht ineens 'ik houd niet meer van hem, dan is het niet meer 100% goed dus dan moet ik weg'. Dus met hem in gesprek, heel heftig maar het was klaar. Dit was na een jaar ongeveer. Ik ging naar ee nvriendin en besloot een huurhuis te zoeken. Toen ik bij die vriendin was merkte in de dag erna al dat ik misschien toch niet de goede keuze had gemaakt, en weer ging ik met hem in contact. We hebben het toen rustig opgebouwd en tegen de tijd dat ik in het huurhuis zat, wilde ik weer naar hem toe :')

Ik snapte er niks van, maar het voelde weer 100% goed. Toen weer een jaar later voelde ik weer niet de liefde die ik dacht altijd te moeten voelen, dus tijdens vakantie spraken we er weer over. Weer heel heftig, maar het was een goed gesprek. Het was weer uit, maar omdat we op vakantie waren zaten we samen in ons kleine tentje. Toen weer na 2 dagen merkte ik 'oliebol, dit klopt niet, ik wil wel bij hem blijven!' en toen was het weer ok. Mijn man is altijd ervan overtuigd geweest dat het goed kwam, hij zei me te laten zwemmen, fladderen en vechten maar als ik verdronk of neerstort zou hij er voor mij zijn.

Na die vakantie hadden we wel de afspraak dat ik er wat mee moest doen, omdat ik doorkreeg dat er een patroon in zat. Dat was de eerste aanzet voor jaren therapie :')

Niet alleen vanwege de bindingangst

maar vanwege mijn f4cked up jeugd

Maar daarin heb ik de ba wel behandeld. Het gaat nooit helemaal weg door mijn slechte binding, maar nu herken ik het en ik weet hoe ik ermee moet dealen. Ik had dus altijd het gevoel dat ik altijd 100% verliefd en 100% van mijn man moet houden, ALTIJD. Maar zo werkt het gewoon niet, althans niet voor mij. Soms is ons 'touwtje' gewoon even wat verslapt, of soms zelfs de verbinding verbroken, maar ik kan nu het vertrouwen houden dat die verbinding weer herstelt. En dan is het feest want dan voel ik heel veel liefde voor mijn man :')

Hierin is wel de sleutel dat ik altijd blijf communiceren met mijn man, hoe poedersuiker dat ook is. Maar dat heeft ons er wel doorheen gesleept en nu durf ik te zeggen dat we later wel rollator buddies worden :')

Hopelijk hebben jullie iets aan mijn verhaal, en als je vragen hebt, stel ze gerust.

Laatst bijgewerkt door Earth op 27-09-21 12:42, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-09-21 12:32

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 27-09-21 12:32

Ik vind het stukje 'altijd verliefd moeten voelen' wel heel interessant, ik herken dat wel. Niet bij mezelf overigens, ik denk niet dat ik zelf last heb van bindingsangst. Meer het tegenovergestelde. Ook door mijn fantastische jeugd vermoed ik, maar ook door een pest-verleden en de mensen die ik op jonge leeftijd ben kwijt geraakt. Een verlatingsangst soort van? Vind het lastig om er een label op te plakken hoor. Ik wil nu vooral heel open blijven.

Dankjewel voor het delen van je verhaal, heel fijn dat het uiteindelijk goed is gekomen!

**Geplaatst**: 28-09-21 16:07

Geplaatst: 28-09-21 16:07

MarcoBorsato schreef:
Maar wat is dan nu het probleem? Je hebt aaneengesloten 17 pagina's vol hartzeer gedeeld. Dan gaat er ergens toch niet goed?

Is dit nu op mij of Denies? Ik spreek sporadisch eens mee, maar mijn berichten waarbij ik echt actief was in dit topic zijn van bijna 3 jaar geleden. Denies vroeg achter ervaringen met bindingsangst, dus zo gaf ik die van mij mee.

Interessante ondervinding Earth, wel knap dat je nu al 4 jaar getrouwd bent. Ik denk dat ik veel van mijn gedrag ook te danken heb aan mijn ouders

Ook altijd een ouder gehad die niet aanwezig was en enkel van zich liet horen als hij daar zin in had. Dat communiceren loopt bij mij vaak nog mis, ik ben niet zo open over mijn gevoelens.

**Geplaatst**: 28-09-21 16:09

Geplaatst: 28-09-21 16:09

xDenies schreef:
Ik vind het stukje 'altijd verliefd moeten voelen' wel heel interessant, ik herken dat wel. Niet bij mezelf overigens, ik denk niet dat ik zelf last heb van bindingsangst. Meer het tegenovergestelde. Ook door mijn fantastische jeugd vermoed ik, maar ook door een pest-verleden en de mensen die ik op jonge leeftijd ben kwijt geraakt. Een verlatingsangst soort van? Vind het lastig om er een label op te plakken hoor. Ik wil nu vooral heel open blijven.

Dankjewel voor het delen van je verhaal, heel fijn dat het uiteindelijk goed is gekomen!

Ik denk dat verlatingsangst en bindingsangst vaak aan elkaar gelinkt zijn. Juist doordat je zoveel verlatingsangst hebt is binden ook moeilijker.

**Geplaatst**: 28-09-21 18:13

Geplaatst: 28-09-21 18:13

CalipsoLover schreef:
MarcoBorsato schreef:
Maar wat is dan nu het probleem? Je hebt aaneengesloten 17 pagina's vol hartzeer gedeeld. Dan gaat er ergens toch niet goed?

Is dit nu op mij of Denies? Ik spreek sporadisch eens mee, maar mijn berichten waarbij ik echt actief was in dit topic zijn van bijna 3 jaar geleden. Denies vroeg achter ervaringen met bindingsangst, dus zo gaf ik die van mij mee.

Interessante ondervinding Earth, wel knap dat je nu al 4 jaar getrouwd bent. Ik denk dat ik veel van mijn gedrag ook te danken heb aan mijn ouders Ook altijd een ouder gehad die niet aanwezig was en enkel van zich liet horen als hij daar zin in had. Dat communiceren loopt bij mij vaak nog mis, ik ben niet zo open over mijn gevoelens.

Tegen jou, volgens mij klonk ik trouwens aanvallender dan bedoeld, sorry!

**Geplaatst**: 28-09-21 18:31

Geplaatst: 28-09-21 18:31

CalipsoLover schreef:
Ik denk dat verlatingsangst en bindingsangst vaak aan elkaar gelinkt zijn. Juist doordat je zoveel verlatingsangst hebt is binden ook moeilijker.

Dat hoor ik vaker, maar voor mijn idee heb ik geen bindingsangst. Ik moet opletten dat ik me juist niet helemaal vastklamp. Geen idee hoe ik het anders moet verwoorden. Komt wellicht ook omdat mijn eerste relatie was met iemand die mij ook heel erg claimde, of uit mijn jeugd. Geen idee. Ik ben er in ieder geval mee aan het werk.

**Geplaatst**: 04-10-21 20:18

Geplaatst: 04-10-21 20:18

CalipsoLover schreef:
xDenies schreef:
Ik vind het stukje 'altijd verliefd moeten voelen' wel heel interessant, ik herken dat wel. Niet bij mezelf overigens, ik denk niet dat ik zelf last heb van bindingsangst. Meer het tegenovergestelde. Ook door mijn fantastische jeugd vermoed ik, maar ook door een pest-verleden en de mensen die ik op jonge leeftijd ben kwijt geraakt. Een verlatingsangst soort van? Vind het lastig om er een label op te plakken hoor. Ik wil nu vooral heel open blijven.

Dankjewel voor het delen van je verhaal, heel fijn dat het uiteindelijk goed is gekomen!

Ik denk dat verlatingsangst en bindingsangst vaak aan elkaar gelinkt zijn. Juist doordat je zoveel verlatingsangst hebt is binden ook moeilijker.

Ik val even binnen, maar dat is bij mij wel een beetje het geval, bang om weer alleen te zijn en daardoor dus al jaren maar gewoon single gebleven (het en der wat gedate) maar zodra het serieus word de boel afkappen want als het op niks uitdraait ben ik weer alleen waardoor je dus weer een soort bindings angst hebt